At the Beginning (Cate & Kate Closed thread)

[Katherina Beckett]

Het was een koude winter dag,
En in het grote paleis van de Engelse koninklijke familie zat een meisje van ongeveer 16 jaar voor het raam.
Ze staarde naar buiten naar de witte sneeuw.
'Lieverd?!!.. kom je eten?' hoorde ze haar vader vanaf beneden roepen,
Een tijdje later stond Kate op en renden de trap af,
'Jij bent snel..'zei Koning Florence toen Kate de eetzaal binnen kwam,
Kate ging zonder wat te zeggen aan tafel zitten.
Er gingen stille minuten voorbij,
'Ik mis mam..'zei Kate zacht en Koning Florence zuchten,
'Ik ook Lieverd.. ik ook' zei hij en Kate staarde naar haar eten.
Het was precies tien jaar geleden dat haar moeder, voormalig Koningin van Engeland, was overleden.
'Morgen komen Jack Sparrow zijn vrouw en zijn dochter dineren..'zei Koning Florence en Kate keek op.
'Komt Cate?.'zei ze en ze voelde zich al wat blijer.
'Ja Caitlin..'zei Koning Florence corriserend,
Een tijdje later liep Kate fluitend door de gangen van het paleis,
Eindelijk zou Cate weer komen,
Ze had haar lang niet gezien.

Het was de volgende dag en Kate zat op haar kamer,
Opeens ging de deurbel en Kate sprinten op en renden de trap af,
De bediende had de deur al open gedaan en Koning Florence was ook al bij de deur.
Het was Jack met zijn familie, Kate stond op de laatste tree van de trap op haar tenen, Ze probeerde over haar vader's hoofd heen te kijken om te kijken of ze Cate zag.
Maar ze kwamen al binnen,
Jack keek rond in de hal en zag Kate op de trap staan.
'Hey Kate lang niet gezien..'zei hij en gaf haar een hand,
'Hallo Mr. Sparrow..'zei Kate beleefd en daarna zag ze Christina, Cate's moeder.
'Hallo Mrs. Sparrow..'zei Kate en Christina keek haar aan,
'Hey Lieverdje..'zei ze met haar liefelijke stem en ze knuffelde Kate even, Ze vond Cate's moeder altijd zo aardig, Zo kon ze toch nog wat moeder liefde voelen.
En toen zag ze een meisje met lange bruine haren van ongeveer 13 jaar, 'CATEJE!!..'riep Kate ongenant en vloog haar om haar nek,
'KATE!..'zei Cate en knuffelde haar terug.
De meiden begonnen meteen tegen elkaar te praten over van alles en nog wat,
Kate zag in haar ooghoeken dat haar vader nog iemand begroeten en ze keek richting de deur.
Er kwam een jonge man van ongeveer 24 jaar,
'Lord Beckett.. dit in mijn dochter Kate Florence..'zei Koning Florence en de jongen kwam richting Kate.
'Het is een eer u te ontmoeten..'zei de jonge man en gaf haar een kus op haar hand, Ze voelden zijn zachte lippen op haar huid prikkelen en ze lachten flauwtjes terwijl ze in zijn blauwe ogen keek.
'Van.. hetzelfde..'zei Kate terwijl haar hoofd rood aanliep en Cate giechelden.
'Lord Beckett is meegekomen met de familie Sparrow voor zaken' zei Koning Florence en Kate knikten.
Toen het avond was zaten ze allemaal aan tafel voor een groot diner.
Kate zat tegen over Lord Beckett en Cate zat naast haar..

[Cate Sparrow]

Ondanks dat Kate probeerde niet te staren naar Beckett zag Cate dat ze smoor was op hem.
Kate gedroeg zich zo voormeel mogelijk, en deed alles precies zoals ze geleerd had.
Cate had moeite met haar lachen in te houden want het zag er stom uit hoe Kate probeerde de aandacht van Beckett te trekken.
Terwijl Cate een slok van haar drinken nam, stootte Kate per ongeluk haar glas drinken om.
Cate spuugde haar drinken uit en schoot in de lach.
Kate kreeg een knalrood hoofd.
‘Ow…sorry’ zei Kate met moeite en ze keek pissig naar Cate die bijna van haar stoel viel van het lachen. ‘Maakt niet uit liefje’ zei Koning Florence.
Er kwam een bediende aangerent en maakte het schoon. Ondertussen was Cate al weer bijgekomen van het lachen en keek grijnzend naar Kate.

Na het avond eten zat iedereen in de woonkamer met elkaar te praten over zaken.
Cate keek stoned voor zich uit naar het haardvuur die zachtjes knetterde.
Kate die naast haar zat gaf haar een por in d’r zij.
‘Zullen we hier weg gaan?’ vroeg ze.
‘Ik dacht dat je het nooit zal vragen!’ zei Cate grijnzend en ze liepen de kamer uit.
‘Wat zullen we gaan doen?’ vroeg Kate toen ze in de hal stonden.
Cate’s gemene grijns kwam op en keek Kate sluw en doortrapt aan.
‘Laten we lekker door de stad sluipen’ zei Cate die eigenlijk iets heel anders van plan was.
‘Cate we gaan toch niet weer dingen stelen hè? Dat heb je de vorige keer ook al gedaan! Dat kun je gewoon niet maken!’ zei Kate.
Blijkbaar dacht Cate daar anders over en trok haar mee naar buiten.

[Katherina Beckett]

Ze liepen door de winkel straat en Cate wees naar een winkeltje verderop,
'Daar!..'riep ze en sleurde Kate mee aan haar arm.
'Nee Cate!! dat kun je niet maken het is een juwelier..'zei Kate tegenstribbelend,
Maar Cate was sterker er trok haar mee de winkel in.
'Goedemiddag dames.. Kan ik wat voor u doen?..'zei de man van de winkel en boog.
'We kijken even rond..'zei Cate en de man knikten en liep weg.
Na een tijdje rond gekeken te hebben zag Cate dat de man bezig was met een vrouw en ze stopten zo snel als ze kon een glimmende ketting in haar zak.
'Cateee..'zei Kate afkeurend en ze wist dat dit geen goed idee was.
'Stil nou maar..'zei Cate en de trok Kate mee de winkel uit.
'Zo that's it..'zei Cate met opgeheven hoofd en Kate draaide met haar ogen,
'Jij toch ook..'zei ze en ze liepen terug naar huis.
Toen ze thuis kwamen zagen ze dat er wat meer mensen waren,
Het was een stuk gezelliger dan een uur geleden en de meisjes mengden zich in de mensen.
'Lekker alcohol..'zei Cate die bij de bufettafel stond en Kate draaide met haar ogen.
'Jij moet ook altijd alles doen dat niet mag hea?...'lachden ze en Cate knikten en schonk in een veel te groot glas wijn voor zichzelf in.
'Heehe.. Jongedame waar denken wij mee bezig te zijn?' zei Christina die achter haar dochter stond en ze nam het glas uit Cate's handen.
'Nou mam.. een glaasje..'zeurde Cate.
'Glaasje? dit is een glas' zei haar moeder afkeurend en liep weg met het glas nog in haar handen.
'Pff.. stomme ouders..'zei Cate en zakten op een poef en Kate giechelden.
Kate zag in haar ooghoeken dat Lord Beckett op hun af kwam en haar hart begon sneller te bonsen.
'Goede avond dames..'zei hij en Kate keek hem aan.
'Goede avond Lord Beckett..'zei Cate overdreven en tikten Kate aan die alweer rood zag.
Kate glimlachten en nam een glas wijn van de tafel.
Cate keek met een jaloerse blik naar Kate's glas en vroeg zich af waarom zij wel,
'Uwehoogheid.. Zou ik de eer van u mogen om een rondje door uw prachtige tuin te wandelen?.. Op deze mooie avond..'vroeg Lord Beckett formeel.
Kate's hart begon nu te bonken als een gek toen ze zag dat hij zijn arm naar haar uit stak.
Cate gaf haar weer een dieuwtje in haar rug,
'Maar natuurlijk..'antwoorde Kate en glimlachten en nam zijn arm.
'Ik neem dat wel over van je..'zei Cate sneeky en pakten het glas wijn uit Kate's handen die nietsvermoedend 'Ja' knikten.
En ze liepen richting de deur die naar de grote tuin lijden.

[Cate Sparrow]

Kate had het gevoel dat ze droomde.
Haar droomprins vroeg haar of ze met hem wou wandelen!
Ze was zo in haar fantasie dat ze geen flauw idee had waar ze liep in de tuin.
Toen ze zo ver waren dat niemand hun kon zien stopte hij.
Kate schrok op uit haar fantasie en keek hem diep in zijn helder blauwe ogen aan.
De vlinders gierden door haar buik.
Ze keken elkaar een tijd zwijgend aan.
Langzaam kwamen hun hoofden dichter bij elkaar.
‘Ow mijn god! Hij gaat me zoenen!’ dacht Kate.
‘Wat moet ik doen?! Ik heb nog nooit met iemand gezoend! Wat als ik wat fout doe? Zou hij me dan een stomme doos vinden?’ dacht ze paniekerig.
Maar toen voelde ze zijn zachte lippen op die van haar. Ze sloot haar ogen en hun monden gingen een stukje open.
Kate voelde zijn tong naar binnen gaan en volgde met haar tong iedere beweging.
Ze voelde zijn sterke armen om haar middel glijden en ze pakte zijn heupen.

Het werd laat en iedereen ging naar bed.
Jack, Christina en Cate gingen naar hun kamer. Maar aan slapen kwamen ze niet toe.
Jack en Christina waren weer ruzie aan het maken, en Cate zonderde zich af door in een hoekje te gaan zitten.
Dit was nu al een jaar zo, en Cate was het meer dan zat.
Ze miste de tijden toen ze nog geen ruzie hadden.
En dat ze altijd mee met Jack mocht als hij op zee ging varen.
Maar helaas waren die tijden voorbij.
Haar moeder vond haar daar te oud voor.
Ze heeft het nooit goed met haar moeder kunnen vinden en ze snapte ook niet waarom Kate zo gek van d’r was.
Het geschreeuw van hun was vast overal in het paleis te horen en zo stil mogelijk sloop Cate de kamer uit.
Ze wou hier niet meer zitten.
Er stroomde tranen over d’r wangen.
Kate zou het vast naar haar zin hebben, samen met haar droomprins.
Opeens botste ze tegen een knappe jongen.
Cate viel op de grond en keek pissig omhoog.
‘Ow sorry, ik had u niet gezien’ zei de jonge en hij bood zijn hand uit naar Cate.
Cate pakte zijn hand en hij trok haar overeind.
‘Maakt niet uit. Ik lette ook niet bepaald op’ zei Cate die de tranen weg veegde.
‘Heeft u gehuild?’ vroeg hij.
‘Gaat je niks aan’ zei Cate pissig.
‘En als u me nu wilt excuseren, ik wil er graag langs’ zei ze en hij stapte opzij.
Met grote stappen passeerde Cate hem.
‘Maar wat is u naam!?’ riep hij nog.
‘Caitlin Sparrow’ riep ze.
‘En u?’
‘James Norrington’ riep hij terug.
Ze maakte nog een kleine buiging naar elkaar en Cate liep nietsvermoedend met grote passen door naar de tuin.

[Katherina Beckett]

Het was alsof Kate's hart wel een miljoen keer per seconde klopten,
Ze voelden zijn sterke handen om haar middel en de vlinders gierden door haar buik.
Toen lieten zijn lippen weer los van de hare en hij keek haar aan.
'Sorry ik wilde niet..'begon Beckett maar Kate schudden met haar hoofd als teken dat het goed was.
'KATEJE?!..'hoorde Kate opeens vanaf de andere kant van de tuin en ze rolden met haar ogen,
Moest dit moment nou verpest worden?,
Het was Cate die zoekend door de tuin liep.
Ze kwam met haar hoofd om de bosjes en grijnsden toen ze Beckett en Kate hand in hand zag.
Dezelfde gemene grijns als Jack altijd had.
'Kate.. Ik zocht je..'zei Cate en Beckett liet snel Kate los.
'Ik kom er zo aaaan..'zei Kate met een 'ga alsjeblieft weg' gebaar.
Cate knikten hevig 'ja' en renden weer door de tuin naar binnen.
'Sorry hoor.. Cate moet altijd zeuren..'zei Kate en draaide met haar ogen.
'Geeft niet hoor..'zei Beckett die haar aanstaarde.
Kate keek hem weer aan, 'Omg.. Hij heeft me gekust..'dacht Kate en ze voelden die vlinders weer als een gek rond gaan.
'Kate.. Ik wilden je wat vragen..'zei Beckett.
'Hij noemt me Kate...!!'dacht ze en ze knikten vragend.
'Wil je misschien met mij mee naar het Ball zaterdag avond?..'vroeg Beckett en keek haar hoopvol aan.
'Ja tuurlijk! lijkt me leuk..'zei Kate die nu echt uit haar bol ging.
'Geweldig!..'zei Beckett blij en hij pakten met zijn warme hand de hare.
'Zullen we weer naar binnen gaan?..'vroeg Kate en Beckett knikten.
Toen ze binnen kwamen liet Kate zijn hand snel los toen ze haar vader in de hal zag staan.
'Lekker gewandeld?..'vroeg Koning Florence,
'Jazeker Majesteit..'zei Beckett en lachden naar Kate.
'Ik ga slapen..'zei Kate en lachden naar Beckett.
Ze wou de trap op lopen maar Beckett had haar hand nog vast,
Ze keek om en zag dat hij een zoen op haar hand gaf,
Kate voelden weer die verrotte vlinders door haar buik en lachden verliefd naar hem.
'Welterusten Hoogheid..'zei hij met zijn zachte stem en Kate glimlachten en liep de trap op.
Toen ze de slaapkamer binnen kwam lag Cate lezend op bed en keek haar vragend aan.
'OMG CATE!!!!!...'riep Kate dansend als een gek door de kamer,
'Hij heeft me gezoend!..'schreeuwde ze blij en Cate giechelden.
'Echt waar?' vroeg Cate en Kate knikten hevig.
'EN! we gaan zaterdag samen naar het Ball!..'riep ze en Cate keek op.
'Ball? komt er een Ball?..'vroeg Cate en Kate knikten.
'Wist je dat nog niet?..'vroeg ze en Cate schudden haar hoofd.

[Cate Sparrow]

‘Het is op de 27ste van December’ zei Kate die nog helemaal in de wolken was.
‘WAT!? De 27ste? Maar dan ben ik jarig!’ zei Cate stom verbaast.
‘Waarom komt er dan een Ball?’ vroeg ze voor de zekerheid.
‘Om te vieren dat de zaken goed verlopen zijn of zo…het was iets zakelijks’ zei Kate die al meteen in haar kast aan het zoeken was om te kijken wat ze dan aan ging trekken.
‘Fijn’ zei Cate die nog verder in elkaar kroop. Boos gooide ze haar boek tegen de muur.
‘Hoe kunnen ze dat nou doen!? Ze weten toch dat ik dan jarig ben?!’ zei Cate verontwaardigd en ze ging boos met haar armen over elkaar zitten.
‘Echt waar?’ zei Kate en ze kwam naast Cate zitten.
Cate zei niks en keek nog steeds boos voor zich uit.
‘Waarom zit je eigenlijk in mijn kamer?’ vroeg Kate op een gegeven moment.
‘Pa en ma hebben weer eens ruzie’ zei Cate nors.
Opeens hoorden ze het geschreeuw van hun heel hard.
Cate stormde naar de deur en zwaaide de boos open.
‘HÉ! KOPPEN HOUDEN!’ brulde Cate pissig. Maar echt werken deed het niet.
Ook Beckett’s hoofd kwam tevoorschijn. Hij had een kamer verderop in de gang.
‘Bij mij is het geluid minder, kom maar hier heen’ riep hij naar Cate.
Cate wenkte naar Kate dat ze moest komen en ze liepen naar Beckett’s kamer.

Cate plofte neer op de dichtstbijzijnde stoel en keek Beckett vermoeit aan.
‘Ongelofelijk…. En dat moeten mijn ‘ouders’ voorstellen’ zei Cate zuchtend.
‘Nou jij hebt tenminste nog een moeder’ zei Kate sip.
‘Je mag d’r hebben’ zei Cate en ze deed d’r handen tegen d’r oren om het gekrijs van Christina minder te maken.
‘Ik dacht dat ik rust hier zou hebben aangezien we hier te gast waren, maar die twee worden alleen maar erger’ zei Beckett.
‘Je kunt ze beter op een schip hebben’ zei Cate.
Kate zat al die tijd met een knal rode kop en ze wist niet wat ze moest zeggen.
‘CAITLIN!!!!!’ bulderde er 2 stemmen over de gang.
Het waren de stemmen van Jack en Christina.
‘Ow god…. Nu gaan ze mij er weer in betrekken’ zei Cate die met haar ogen rolde.
Kate giechelde en Cate gaf haar een ‘succes-met- Beckett-en-je-weet-wat-je-te-doen-staat-knipoog. Met lood in d’r schoenen liep Cate naar de kamer van haar ouders.

[Katherina Beckett]

'Succes meid..'zei Kate nog snel voordat Cate de kamerdeur achter zich dichtdeed.
Kate keek ven de deur naar de grond en toen recht in Beckett's ogen die haar aanstaarden, Haar maag maakte weer een dansje.
'Nooit geweten dat in deze kamer het geluid minder is..'lachden Kate en Beckett knikten.
Het was alsof er een eeuwige stilte rond hing,
Kate was veeltste bang om wat stoms te zeggen.
'Heeft u al zin in het Ball..?'vroeg Beckett en Kate keek hem weer aan.
'Noem me maar gewoon 'je' hoor..'glimlachten Kate,
En Beckett knikten,
'En ja ik heb echt mega zin in het Ball..'zei Kate snel voordat ze zich bedacht had dat dat best dom klonk, En ze sloot vlug haar mond.
'Ik ook..'zei Beckett en glimlachten naar haar.
Ze wou op dit moment het liefst in Beckett's armen springen en de hele nacht liefde met hem verdrijven, Maar Kate bedacht zich dat dat onmogelijk was.
Ze was een Princess die zich netjes moest gedragen en ze had geen idee of Beckett dat wel zag zitten.
Wat als hij zo tegen alle dames deed,
Zulke mannen had ze zo vaak in haar leven meegemaakt dat ze de tel kwijt was.
Maar op een of andere manier had Beckett toch wat vertrouwelijks,
'Hoe gaat het met de East India Trading Company?..'vroeg Kate om ook maar wat te kunnen zeggen.
'Goed.. Zeer goed..'lachden Beckett die verrast was dat ze daar over begon.
'Mooi..'lachden Kate die er eigenlijk wel geïnteresseerd in was.

Cate stapten zachtjes de kamer in waar haar vader en moeder net zo'n enorme ruzie zaten te maken.
'Cate liefje..'zei haar moeder toen ze binnen kwam,
Maar Cate zei niks en keek ze alleen maar boos aan.
'Ga maar door hoor met ruziën.. Let maar niet op mij..'zei Cate droog en ze ging zitten op een poef in de kamer.
'Cate ik wil morgen met jou vertrekken naar huis.. Je vader blijft hier..'zei Christina en Cate schrok op.
'Nee dat kan je niet doen!..'riep ze met de gedachten dat ze het Ball voor geen goud wilden missen.
'Ik kan Kate toch niet in de steek laten?!..'riep ze uit en Jack knikten met zijn hoofd.
'Ik zei toch dat het geen goed idee was?..'zei Jack en Christina keek hem boos aan.
'IK BLIJF HIER!..'riep Cate vast besloten en Christina keek naar de grond.
Ze wist dat Cate toch niet over de halen was, Ze was zo koppig soms..

[Cate Sparrow]

‘Jij gaat morgen gewoon met me mee jonge dame’ zei Christina.
‘NEE!’ schreeuwde Cate.
‘Laat dat kind Christina, ze wil niet mee’ zei Jack.
‘Ow hou toch je mond’ zei Christina boos tegen Jack.
‘Jij bepaalt niet of ik m’n mond hou!’ zei Jack pissig.
Christina negeerde hem en richtte zicht weer op Cate die moeite moest doen om niet te huilen.
‘Jij gaat nu je spullen pakken Cate, morgen vroeg vertrekken we’ zei Christina.
‘NEE! BEN JE DOOF OFZO KRENG!’ brulde Cate.
Nadat ze dat gezegd had deed ze verschrikt d’r handen voor d’r mond.
En nog geen tel daarna kreeg ze een harde klap tegen haar wang.
Haar wang brandde en er rolde tranen over haar wangen.
Christina stond klaar om Cate nog een keer te slaan, maar Jack had Christina ook al een klap in haar gezicht gegeven.
‘Je blijft van haar af!’ zei Jack.
‘Als we gaan vechten dan doe je dat maar met mij!’ zei hij.
‘IK BEN KLAAR MET JULLIE! ALLE TWEE!’ riep Cate boos en ze rende de kamer uit richting de grote tuin.

Kate keek door de kamer.
Opeens viel haar blik op een schitterende ketting.
‘Wauw die is mooi’ zei Kate en ze wees naar de ketting.
‘Ja hè?’ zei Beckett.
‘Hij was van mijn oma’ zei hij.
‘Alleen ik gebruik het niet…als man zijnde weet je wel’
Kate glimlachte en keek naar de schitterende ketting.
Het was een zilveren druppel belecht met smaragd groene stenen.
Beckett stond op en pakte de Ketting.
Hij liep er terug mee naar Kate en deed die bij haar om.
‘Prachtig, hij staat je echt geweldig’ zei hij en Kate bloosde.
Ze liep ermee naar een spiegel en bekeek de ketting.
Het stond haar inderdaad mooi.
Kate deed de ketting weer af en wou die terug geven aan Beckett.
Maar Beckett pakte de ketting niet aan.
‘Ik zie dat je er helemaal weg van bent, dus hou het maar’ zei hij glimlachend.
‘Maar het is een erfstuk van je oma!’ zei Kate verbaast.
‘Wat moet ik met een ketting? Jij kunt het beter gebruiken’ zei hij.
‘Bedankt’ zei Kate en ze gaf hem een kus op zijn zachte lippen.

[Katherina Beckett]

Cate slenterde wat rond in de tuin en schopte boos alle steentjes die in haar weg lagen weg.
'Ouders.. wat heb je eraan?..'zei ze boos en liep met grote passen door.
Zonder vooruit te kijken ging ze de tuin door tot ze weer bij het grote paleis aankwam.
'Ik ga maar weer naar binnen..'dacht Cate hopend dat ze geen van haar ouders zou tegen komen.
Maar dat was helaas niet zo en ze liep Jack tegen het lijf.
'Hey popje..'zei Jack voorzichtig en Cate keek hem koud aan.
'Het spijt me van toen straks..'zei Jack en keek haar aan.
'Weet ik..'zei Cate kortaf en liep de trap op,
Toen ze de slaapkamer binnen kwam zag ze Kate op het bed zitten.
'Wat heb je daar?..'vroeg Cate kijkend naar Kate die aan iets om haar hals zat te friemelen.
'Een ketting..'zei Kate en Cate keek naar de prachtige ketting die om haar hals glinsterden.
'Wow.. mooi..'zei Cate, 'Van wie heb je die gekregen..'vroeg ze.
'Van Cutler.. Umm.. ik bedoel Lord Beckett..'zei Kate blozend.
Cate keek haar lachend aan.
'Je bent verliefd.. niet?..'vroeg Cate en Kate knikten langzaam,
'Ik kan er niks aan doen.. dat gevoel in mun buik..'zei Kate zachtjes en Cate lachden eigenaardig,
Zij zelf was bijna nooit verliefd, Ze vond nooit een leuke man, Altijd maar van die gladjanussen.
Cate zuchten en liep naar het raam, Ze ging in de vensterbank zitten en staarde naar de lucht die zwart was geworden en het regende hard.

Het was eindelijk zover, De avond van het Ball,
Jack en Christina waren weg, ze waren weer vertrokken naar Duitsland.
Gelukkig mocht Cate blijven, Na veel aandring van Cate en Koning Florence toestemming.
Cate en Kate stonden in hun kamer en Cate stapten in haar jurk.
'Kate?.. kan je even mij korset aan trekken?..'vroeg Cate en Kate knikten en deed wat ze vroeg.
Toen het korset strak om haar middel zat ademde ze nog één keer diep in.
Ze waren bijna klaar en opeens ging de deurbel,
Cate die altijd nieuwsgierig wat hing boven aan de trap aan de leuning om te kunnen zien wie het was.
Er stapten een man binnen met een zwarte cape en hoed,
Door de hoed zag ze niet wie het was, Maar de man nam de hoed af en Cate zag wie het was en renden terug naar de slaapkamer.
'KATE!.. Lord Beckett staat voor de deur!..Schiet op!..'riep Cate de kamer in rennend.
Kate schrok op en begon zich nog sneller aan te kleden.
Toen ze klaar waren huppelden Cate de trap af en zag in de gang Koning Florence en Lord Beckett in nette pakken staan.
'Wat zie je er beeldig uit Cate..'zei Koning Florence en Cate lachden en gaf een buiging naar Lord Beckett die netjes terug boog.
'Waar blijft Kate?..'vroeg Koning Florence en Cate ging bij de trap staan en riep naar boven..

[Cate Sparrow]

‘Neem me niet kwalijk’ zei Cate tegen Beckett en Koning Florence.
En ze sprintte naar Kate d’r kamer.
‘Kate! Schiet op!’ riep Cate die haar kamer binnen gestormd kwam.
‘Ja ik ben klaar’ zei Kate en ze wou de kamer uit lopen.
‘Wacht! Je vergeet iets’ zei Cate en ze geritste de ketting die Kate van Beckett gekregen had van een tafeltje.
‘Wat stom! Hoe kan ik dat nou vergeten!’ zei Kate terwijl Cate de ketting bij haar om deed.
Kate had haar haren voor de verandering laten hangen en haar haren krulde sierlijk langs haar schouders.
In haar haren had ze een diadeem zitten die belegt was met smaragden.
Het diadeem paste perfect bij haar sierraad en haar prachtige groene ogen die een magische invloed op je had.
Kate glimlachte.
‘Wat is er?’ vroeg ze toen Cate een tijdje naar haar gestaard had.
Cate schrok op van Kate d’r opmerking.
‘Niks, je ziet er gewoon mooi uit’ zei ze glimlachend.
‘Dankjewel’ zei Kate en ze liep samen met Cate richting de hal.
Cate voelde een beetje jaloezie opkomen.
Kate had het wel voor elkaar.
Ze had een date, ze zag er schitterend uit en een geweldige vader.
Cate had ook een lieve vader alleen ze was dat geruzie een beetje zat.
Ze vond het dan ook heerlijk om hier zonder haar ouders te mogen zijn.
Kate haar hart maakte een sprongetje toen ze Beckett zag en ze liep zo elegant mogelijk van de marmeren trap af.
Ze liet haar hand zachtjes over de trapleuning glijden, wat een elegant uitzag.
Beckett’s ogen werden groot toen hij Kate zag en hij glimlachte.
Cate slenterde achter Kate aan de trap af.
Ze had geen zin in dat elegante gedoe en ze liep als een boer die een hele dag hard gewerkt had de trap af.
Toen Kate voor Beckett stond pakte Beckett haar hand en drukte er een kus op.
Kate voelde dat ze rood werd maar desondanks was ze gelukkiger dan ooit.
‘Zullen we dan maar gaan?’ vroeg Koning Florence en de rest knikte instemmend.
Beckett bood zijn arm aan, aan Kate en Kate pakte zijn arm glimlachend vast.
Cate slenterde achter de drie aan en bedacht zich dat het hier vast leuker is dan bij haar vader en moeder.
Toen ze in een koets zaten keek Cate doelloos uit het raampje alsof ze niet herinnerd wil worden aan het feit dat ze met nog meer mensen in de koets zat.
‘Wat is er Cate?’ vroeg Beckett.
Cate keek Beckett meteen nietszeggende blik aan.
Beckett was op zich wel een aardige man.
Hij leerde haar altijd veel dingen als ze op een schip zaten.
Cate was dan ook vaak bij hem te vinden, aangezien ze er alles aan deed om niet aan haar ouders te worden herinnerd.
Beckett was een soort van tweede vader voor haar.
‘Niks’ antwoordde Cate afwezig en ze staarde weer uit het raam.
Koning Florence keek niet begrijpend naar Kate.
Kate haalde haar schouders op als teken dat zij ook niet wist waarom Cate zo deed.
‘Waarom gaan we eigenlijk ergens anders naartoe als we het ook thuis kunnen vieren?’ vroeg Kate op een gegeven moment aan haar vader.
‘Nou we kunnen nooit zo veel mensen in ons huis liefje’ zei Koning Florence glimlachend.
‘Kom er zo veel mensen dan?’ vroeg Cate die het gesprekje opgevangen had.
‘Ja zeker’ antwoordde Koning Florence.
Cate voelde haar maag draaien, waarom moesten er nou zo veel mensen komen?
Kate die naast Cate zag fluisterde in haar oor:
‘Zie het van de zonnige kant, nu kun je zoveel wijn drinken als je wilt’ zei Kate glimlachend.
Op Cate’s gezicht verscheen een geniepige grijns.
‘Dat is zeker een zonnige kant’ zei Cate.
Kate lachte.
‘Ik weet zeker dat jij je gaat vermaken Cate’ zei ze glimlachend.

[Katherina Beckett]

De koets was bij een immens groot paleis aangekomen en het deurtje van de koets werd opgedaan door een lakei.
Koning Florence stapten uit en pakten Cate's hand uit beleefdheid en hielp haar uit de koets, Beckett volgde haar en pakten Kate's hand.
Kate bloosten even en stapten uit de koets.
Wandelt liepen ze over het grintpad naar het paleis.
Kate was expres niet naast Beckett gaan lopen, want haar vader had altijd alles door.
Beckett liep naast haar vader, pratend over de prachtige tuin die een met fakkels verlicht pad naar het grote gebouw leiden.
Cate slenterde over het pad alsof ze elk moment dood neer kon vallen,
'Sjonge Cate, loop eens als een dame..'giechelde Kate en Cate ging al zeurend ietsje rechterop lopen.
'Weetje..'zei Kate en Cate keek op en schudden haar hoofd.
'Het is een soort business feest.. Dus.. dat betekent..'zei Kate met veel spanning in haar stem.
Cate keek haar fronsend aan, 'Dat het koud is buiten?..'zei ze sarcastisch.
Kate draaide met haar ogen.
'Nee gekkerd!.. dat betekent dat er veel mannen zullen zijn..'zei Kate en Cate begon lichtelijk te giechelen.
'Helemaal niet aan gedacht..'zei Cate opgefleurd.
En de rest van het pad liep ze af met een rechte rug en haar borst naar voren.

Na een uurtje was het feest in volle gang, Het was zo druk dat je amper je kont kon keren.
De muziek was gezellig, en de mensen dansten, de dans was minder elegant en het begon op een burgerlijk bal te lijken, Maar die waren meestal gezelliger en warmer, dus Kate en Cate hoorden ze niet klagen.
'KATE.. die is lekker!..'riep Cate arm in arm met Kate door de mensen heen lopend.
Ze had gewezen naar een jonge man met donkerbruin lang haar, hij had een paardenstaart ingevlochten in een zijde zwart lint, en zijn ogen waren kastanje bruin.
'Nee.. doe mij die maar..'verluisterde Kate giechelend en wees met haar glas wijn naar Beckett die zakelijk stond te praten.
'In feite is mijn here Lord Beckett zeer oud voor een jonge dame als u..'begon Cate sarcastisch bekakt te praten en Kate proesten haar wijn uit van het lachen.
'Lady Sparrow.. hij is zeker nog jong in de twintig..'zei Kate ook bekakt en Cate kon haar wijn ook amper binnen houden.
Huppelend als twee kleine meisjes liepen Cate en Kate nog arm in arm door de balzaal.

Opeens stopten Kate abrupt waardoor Cate met haar arm bleef haken en bijna op de grond viel.
Kate leek verstijft en toen Cate weer omhoog kwam snapte ze waarom,
Beckett stond vlak voor hen.
'Goede avond dames..'zei Beckett en maakte een lichte buiging.
Kate en Cate bogen ook,
'Mag ik de volgende dans van u Miss Florence?..'vroeg Beckett formeel en Kate werd rood.
'Natuurlijk..'zei Kate zacht en Beckett boog weer en liep snel weg.
Even was het stil onder de twee dames, Maar ze keken elkaar aan en begonnen te giechelen.
Cate legden haar handen op Kate's wangen, 'Hij is helemaal dol verliefd op je!..'giechelde Cate.
'Zag je hoe rood hij was?..'volgde ze en Kate knikten zelf ook blozend.
'Even bijkomen.. Wil je nog wat wijn?..'vroeg Kate met haar waaier wapperend.
'Altijd.. weet je toch?..'zei Cate.
Ben zo terug!..'riep Kate en renden even naar de bar om nog twee wijn te halen.
'Twee rode wijn alstublieft..'zei Kate tegen de barman die knikten.
'Alstublieft Miss..'zei de barman en Kate pakten de twee glazen aan.
'Ik hoop dat de mooiste dame van de avond dit tweede glas niet voor haar man meebrengt?..'zei een onverwachte stem achter Kate.
Ze draaide zich om en keek in het gezicht van een lange man.
Ze giechelde even, 'Dat is niet mogelijk.. Ik ben namelijk niet getrouwd..'zei Kate en wou weg stappen om weer terug naar Cate te gaan.
'Dat is mooi..'zei hij bijna grijnzend en stapten voor haar zodat het onmogelijk werd om nog weg te glippen.
'Neem me niet kwalijk.. Ik zal me even moeten voorstellen..'zei de man snel en boog diep.
'Ik ben Lord Walter Bighly..'zei hij en pakten Kate's hand en drukten er een kus op.
Kate had totaal geen gevoel bij deze man, ookal was hij nog zo knap.
'Leuk u te ontmoeten..'zei Kate en deed een tweede poging om weg te komen.
'Mag ik de volgende dans van u?..'vroeg Lord Bighly en Kate slikten even.
'Sorry ik dans dan al met Lord Beckett..'zei Kate glimlachend en de man keek even verwaand richting Beckett die verder weg stond.
Kate dacht even na, 'Maar.. Ik heb een vriendin.. die heeeel knap is..'zei Kate op een overdreven toon.
'Heeft ze al een danspartner?!..'riep hij, Kate had hem meteen door.
Weer zo'n gladjanus.
Maar ze wist dat Cate precies hetzelfde was als hem.
Kate pakten Lord Bighly's arm verleidend.
'Ik weet zeker dat u haar geweldig zal vinden..'zei Kate, ze wist dat Cate hem met huid en haar zou verslinden.. figuurlijk.
Kate sloeg giechelend haar arm in die van Lord Bighly en liep richting Cate.
Beckett had hen blijkbaar zien lopen en voelden een steek van jaloersie door zijn lichaam schieten, 'Wat doet die vent met mijn Kate..' dacht hij.
'Cateje!!.. ik heb een leuke danspartner voor je..'zei Kate die nog met haar arm in Bighly's kwam aanlopen.
'Uw schoonheid is overweldigend..'zei Bighly tegen Cate en Kate maakten achter hem een kotsgebaar naar haar en ze giechelden.
Cate zag hem wel zitten en deed zonder dat hij het zag haar korset wat lager, zodat haar boezem alleen maar meer werd.
Bighly bleek het heet te hebben, hij zag rood als een kreeft.
Cate liep verleidend naar hem toen.
'Dansen dan maar?..'zei ze met een zwoele stem en Bighly knikten als een hitsige chimpansee.
Cate pakten zijn schouders die hoog waren, als ze niet beter wist zou ze denken dat hij wel twee meter was.
Kate zwaaide haar na.
De muziek stopten en Kate ging richting Beckett die nog steeds niet wist dat dat daarnet helemaal niks voorstelden met die Lord Bighly.

[Cate Sparrow]

‘Wie is dat?’ vroeg Beckett nors met jaloezie in zijn stem toen Kate voor hem stond.
‘Wie?’ vroeg Kate onschuldig.
‘Die man’ zei hij terwijl hij een knikje gaf richting Bighly.
‘Oh niemand, hij vroeg me ten dans maar ik zei dat ik al iemand had dus ik heb hem aan Cate voorgesteld’ zei Kate kalm.
Beckett bromde nog wat onverstaanbaars maar pakte Kate d’r hand en zijn andere arm legde hij om haar middel.
Kate koesterde dit moment diep en volgde iedere beweging die hij maakte terwijl ze diep in zijn licht blauwe ogen keek.
Ze voelde dat Beckett haar voorzichtig wat dichter tegen zich aandrukte en ze wenste dat dit moment nooit meer zou overgaan.
Maar het mooie moment werd verstoord door een gillende Bighly en iedereen keek op naar hem en Cate.
Bighly was door zijn knieën gezakt en zat op de grond voor Cate.
‘En waag het niet nog eens!’ zei Cate waarschuwend en liep de zaal uit.
Zuchten liet ze zichzelf vallen op één van de traptreden.
‘mannen’ zei ze en speelde een beetje met een ring die ze ooit van d’r vader gekregen had.
‘Ik ga denk ik even naar Cate…’ zei Kate die al naar haar toe wou lopen maar Beckett hield haar hand vast.
‘Ze red zich wel’ zei hij en hij trok haar weer naar zich toe en danste verder.
Met een ligt bezorgde expressie op haar gezicht bleef ze maar dansen.