Island girls (Kate en Becky; Closed Thread)

[Katherina Beckett]

Jack haalde uit naar achter waardoor er een bewaker een elleboog in zijn gezicht kreeg,
Hij schreeuwde het uit van de pijn en rolde op de grond.
Jack begon als een gek om zich heen te slaan,
Maar er kwamen teveel bewakers waardoor Jack niks meer kon doen.
Een tijdje later liepen ze door de grote poort naar een plein waar de galg stond, Ze sloten aan in een lage rij van Pirates die stonden te wachten op hun dood.
Jack was ondertussen geketend met zijn armen aan zijn benen waardoor lopen moeilijk was.
Becky stond voor hem in de rij,
In de verte zag Becky Kate staan, Ze zag er schoon en netjes uit vergeleken met alle andere Piraten die in de rij stonden.
Beckett stond naast haar met een gemene glimlach.
'Je hoeft dit niet te zien hoor lieverd..'zei Beckett lief tegen Kate,
'Ik kan er wel tegen als je dat soms bedoelt..'zei Kate koud en staarde strak vooruit terwijl ze wat waaierden met haar waaier.
'Zo bedoelde ik het niet schat..'zei Beckett en kusten haar hand charmant en hij liep naar Mr. Mercer die een eindje verderop stond,
Kate zag Becky in de rij staan en ze voelde een steek in haar buik.
Ze kon aanzien hoe al die Pirates werden opgehangen,
Maar Kate bedacht zich dat ze liever niet wilden zien hoe Becky opgehangen zou worden.
Er kwam een man aanlopen en hij begon een lijst van daden op te lezen,
'Tfoe.. Alsof ik dat allemaal gedaan heb..'zei Becky en zwierpte met haar haar dat in Jack's gezicht kwam.
'Hou je haar thuis ja?... En je hebt vast wel één van die dingen gedaan, Anders kan je jezelf geen Pirate noemen..'zei Jack.
'Nou.. Er zijn veel slechtere Pirates hier dan mij..'zei Becky eigenwijs en deed weer een gedwongen stap naar voren in de rij.
Na een paar minuten was het zover,
Becky en Jack waren aan de beurt,
Ze stapten op het plateau en liepen richting de galg waar de stroppen die al om duizenden andere Pirate halsen hadden gezeten hingen.
Becky bedacht zich dat er dit keer geen ander Pirates waren die ze konden redden.
De mede Pirates die ook in het rijtje stonden kregen de strop om en Jack daarna,
Toen liep de beul naar Becky toe maar ze stapten naar voren,
'WACHT!!..'schreeuwde Becky en probeerde haar geketende handen naar voren te doen.
'LORD BECKETT?!!..'schreeuwde Becky en Beckett keek op.
Hij draaide met zijn ogen 'Niet zij weer..'zei Beckett en maakten een gebaar dat de beul haar gewoon moest ophangen.
Kate keek van Beckett naar Becky en haar maag draaide.
'Verdienen wij dit wel?.. Na alles wat we gedaan hebben?..'schreeuwde Becky.
'Ik bedoel.. Als je ons ophangt zijn we zo dood!..'schreeuwde ze.
'Wat probeer jij?..'schreeuwde Beckett richting Becky.
'Nou.. wat ik zeg.. Ik verdien opseminst marteling!!..'schreeuwde Becky en Jack grijnsde,
'Dat kind is gek..'zei Jack tegen een andere Pirate naast zich.
'Je hebt helemaal gelijk..'schreeuwde Beckett gemeen.
Becky knikten tevreden.
'PAKT DIE TWEE PIRATES EN LAAT ZE VOELEN WAT PIJN IS!!..'schreeuwde Beckett en Jack keek angstig naar Becky.
'80 zweepslagen lijkt me genoeg..'zei Beckett.
Ze werden opgepakt en mee genomen naar donkere cellen..

[Becky Potts]

'Lekker gedaan,' bromde Jack naar Becky.
Becky grijnsde lichtjes. 'Geef mij maar weer de schuld.'
'Ja, ik geef jou de schuld. Ik geef jou heel erg de schuld,' tierde Jack naar Becky. 'Godverd...'
Verder kwam hij niet, want hij werd verder geduwd.
Ook Becky werd ruw meegtrokken.
'Iets rustiger, dank je,' zei Becky met rollende ogen.
De bewaker grijnsde gemeen.
'Bedankt voor het opkomen voor jezelf, nu hebben wij er ook nog plezier van,' zei hij gemeen.
Nu begon Becky ook wel een beetje bang te worden. Ze wist niet dat het ook echt zo zou aflopen.
Denkend aan de 80 zweepslagen werden zij en Jack door de donkere gangen geleid.
Het enige licht kwam van de zacht brandende olielampen die er hingen.
Het gaf een spookachtig effect en het rook er heel muf.
Becky moest er zelfs van niezen.
De gang hield langzaam op en ze kwam in een grote, grijze, koude en donkere ruimte.
Becky's ogen waren ondertussen aan het donker gewend en ze keek een beetje rond.
Nu werd ze nog banger dan ze al was.
Ook Jack stond trillend naast haar.
'We kunnen niet meer weg he?' zei hij met een zachte stem.
Becky schudde langzaam haar hoofd.

Kate stond ondertussen nog te kijken naar de overige piraten die werden opgehangen.
Ze voelde een enorme steek, knagen in haar buik.
Ze voelde zich zo schuldig over het feit dat Becky en Jack nu beneden zaten, pijn te lijden.
Beckett sloeg ondertussen een arm om haar middel en kuste haar heel zachtjes.
Kate keek hem eventjes aan en glimlachte flauwtjes, terwijl de volgende piraat werd opgehangen.
Ze keek er vol afschuw naar en moest nu nog meer aan Becky denken.
'Kijk naar al die piraten,' fluisterde Beckett in haar oor. 'Wat daar beneden in de kelders gebeurt, zouden ze eigenlijk met elke piraat moeten doen.'
Kate luisterde niet echt. Ze vond het hartstikke gemeen.
'Wil je erheen, lieverd?' vroeg Beckett toen zachtjes.
'Nee,' riep Kate iets te luid, waardoor er een aantal mensen opkeken.
'Hoe kon je het toelaten? Becky verdiende dat niet!' zei ze iets gedempter.
Beckett keek haar eventjes met grote verbazing en woede aan.
'Ik begrijp niks van jou,' siste hij toen en beende weg.
Kate bleef een beetje beteuterd achter.
Ze keek naar de volgende piraat die met een pijnlijke gil werd opgehangen.
Ze zuchtte diep. Denkend aan de donkere kelders.

'Ben je bang?'
'Nee. Jij wel?'
'Een beetje.'
'Oh.'
Becky en Jack hingen naast elkaar. De handboeien zaten vast aan de muur en Becky kon net met haar voeten bij de grond.
Ook hun voeten zaten vast met boeien.
Er stonden minstens 20 bewakers in de ruimte. Niet in hun formele houding en serieuze gezicht, maar ze keken allemaal toe, tot grijnzens toe.
De zware deur zwaaide open en er kwamen twee grote mannen binnen met grote zwepen.
'Nee,' piepte Becky zachtjes.
'Stil nou,' fluisterde Jack zachtjes.
Er kwam een andere man op hun afgelopen, en met 1 beweging van zijn mes, had hij de achterkant van hun blouses kapotgemaakt.
Becky beet op haar lip. Haar handen vroren er zowat af.
En toen, zonder enige waarschuwing, kwam de eerste zweepslag neer op Becky's blote rug.
'AAAAUWWWWW!!!! GODVERDOMME!!!' gilde Becky harder dan ooit tevoren.
Jack kromp ineen, maar veel tijd had hij niet. De tweede slag kwam op zijn rug terecht. Hij maakte een kermend geluid.
'PATS!'
De derde en vierde kwamen weer op Becky neer en ze gilde het uit.
De tranen stonden al in haar ogen.

[Katherina Beckett]

Becky hing in de ketens ze voelde ze zoveelste zweepslag op haar blote rug,
Ze keek even richting Jack, Zijn gezicht stond doods.
Hij keek haar ook aan en er kwam een zwakke glimlach op zijn gezicht,
Becky vond het vreemd, Na al die pijn.
Dat hij nog steeds kon grijnzen.
Becky was onderhand de tel kwijt geraakt en ze voelden de zweepslagen nog maar half,
Het koude bloed droop over haar onderrug.
Het zweet van de beul droop over zijn voorhoofd maar zijn ging rap door.
Bij de ophanging plaats waren alle Pirates opgehangen en weggevoerd,
Kate stond er nog steeds,
Nerveus ijsbeerde ze heen en weer.
Ze had geen keus dan het gewoon te laten gebeuren,
Maar ze kon Becky niet uit haar hoofd zetten.
De beelden van Becky die geslagen werd schoten door haar gedachten.
Ze was boos, Niet perse boos op Beckett, Hij deed gewoon zijn werk, Maar op alles wat er gebeurt was.
Kate kreeg opeens enorme hoofdpijn en alles werd zwart.

Kate opende haar ogen, Het eerste wat ze zag was Beckett.
Hij glimlachten en ze keek in het rond.
Kate lag op een bed in een kamer die ze meteen herkende,
Beckett's slaapkamer.
'Wat.. is er gebeurt?..'zei Kate die overeind kwam en naar haar hoofd greep ze voelde nog steeds de barstende koppijn.
'Je was flauwgevallen..'zei Beckett lief die haar onverwachts vast pakten.
'Ik wilde niet boos op je worden..'zei hij zacht en kusten haar voorhoofd.
'Het is oke..'zei Kate en dacht meteen aan Becky.
'Waar is Becky..'zei Kate en keek Beckett aan.
'Moet je nou weer over haar beginnen?..'zei Beckett.
'Ik wil alleen weten wat er met haar gebeurt is..'zei Kate en dieuwde Beckett zachtjes weg.
'Sparrow en Potts zitten in de cel wegterotten..'zei Beckett formeel en Kate zuchten.
'Het zijn Pirates Kate.. Die kunnen we niet zomaar rond laten lopen alsof ze nooit wat misdadigst gedaan hebben..'zei Beckett met een beetje verdriet in zijn stem.
Kate keek naar de grond en plukten wat aan haar jurk.
'Alsjeblieft.. Lieverd.. Ik wil alleen maar dat die Pirates zijn opgeruimd.. zodat wij weer rustig verder kunnen leven..'zei Beckett en keek haar bezorgt aan.
'Ik weet het..'zei Kate met haar hoofd nog naar beneden,
Beckett pakten zachtjes haar kin en Kate keek hem aan,
'Echt?..'zei Beckett zacht, Kate knikten en lachden weer,
Beckett's lippen zoenden die van haar en ze zakten op het bed..

[Becky Potts]

'Auw... auw...,' piepte Becky constant.
Ze lag op haar buik in de cel, haar shirt was van haar lichaam gescheurd.
De koude lucht voelde prettig op haar blote rug.
Jack zat tegen de muur aan, ook zonder shirt.
Zijn handen zaten nog steeds aan elkaar geboeid en hij kermde zachtjes.
Zijn stem was zwak, net als die van Becky.
'Godverdomme,' piepte Becky voor de zoveelste keer.
'Alsjeblieft, hou je kop,' zei Jack zwakjes en sloot zijn ogen, hij probeerde zich niet te concentreren op de pijn.
Maar dat ging vrij lastig.
Becky begon zachtjes te snikken. 'Ik wil het nier meer.. alsjeblieft, laat die pijn verdwijnen..'
'We hebben allebei pijn. En het is jouw schuld,' zei Jack met een boze gloed in zijn stem. Hij hoestte een paar keer en er kwam wat bloed mee.
Becky bleef snikken.
'Ik heb zo'n dorst,' kermde ze zachtjes.
Jack reageerde niet meer. Hij viel kermend van de pijn nu ook op de grond.
'Zou het al voorbij zijn?' vroeg Becky zachtjes toen het een tijdje stil was geweest.
'Nee,' zei Jack fluisterend. 'Ze zijn nog niet klaar met ons.'

Kate en Beckett lagen samen onder de warme deken op hun slaapkamer.
De kledingstukken lagen her en der op de grond en Kate zuchtte gelukzalig.
Ze kon toch nooit boos op Beckett blijven. Daar was hij uiteindelijk veels te lief voor.
Beckett streelde haar gezicht en ging met zijn andere hand over haar borsten.
Kate ging met haar vinger langs het zweet op Beckett's voorhoofd.
Ze kroop dicht tegen hem aan.
'Je bent zo mooi,' fluisterde Beckett in haar oor.
Kate moest er haast van blozen.
Toen werd er ontzettend hard op de deur gebonst en Kate maakte een klein gilletje van schrik.
'My lord, mogen wij binnenkomen?' kwam het gesmoord vanachter de deur.
Kate en Beckett sprongen overeind. Snel greep Beckett Kate's kamerjas en gaf hem snel aan haar
'Hier, trek snel aan,' fluisterde hij. Toen pakte hij zijn eigen jas.
'Waarom storen ze ons?' vroeg Kate op gedempte toon.
'Geen idee,' zei Beckett haastig en opende de deur.
Daar stonden een paar bewakers.
'My lord, wij moeten u spreken over het lot van de piraten Jack Sparrow en Becky Potts.'
Kate keek op. Ze kreeg meteen een naar gevoel in haar maag.

[Katherina Beckett]

Kate sloeg de kamerjas wat dichter om zich heen en ging op het bed zitten,
Beckett stond in de deuropening en hielt ze deur zo zodat de bewakers niet naar binnen konden kijken.
'Ja.. Weet ik veel.. Ik ben nu druk met iets anders..'zei Beckett vlug en Kate giechelden toen ze dat hoorde.
'We bespreken het later wel, Laat ze maar in de cellen..'zei Beckett en deed de deur zicht.
'Sorry hoor Lieverd..'zei Beckett en liep weer terug naar het bed en ging voor Kate staan,
'Waar waren we gebleven..'lachden Beckett en Kate ging ook staan,
Hij pakten haar om haar middel en ze zoenden elkaar teder.

In de donkere cellen lag Becky nog steeds op de grond,
Haar gezicht was nat van de tranen.
'Becky.. Kom overeind, Straks gaan de ratten nog van je eten..'zei Jack en hielp met zijn laatste kracht Becky overeind.
Becky knikten en Jack keek haar aan,
Haar ogen waren rood en straalde niks uit, ze zagen kompleet leeg.
Er rolde een traan over haar wang en ze staarde naar de grond.
'Het komt wel goed..'zei Jack zacht en omhelsden haar.
Becky legde haar hoofd op zijn schouder en in elkaars armen vielen ze in slaap..

De volgende ochtend opende Becky haar ogen,
Ze zag wat zonnestralen door de tralies hoog in de cel komen en kroop naar het zonlicht,
'Warmte..'piepte ze zacht,
Ze stond vermoeiend op en liep naar een plas water in de hoek van de cel,
Ze zag zichzelf in de plas en draaide om,
Becky schrok, haar rug zag er niet uit, overal striemen die diep in haar huid waren gekerfd,
En overal opgedroogd bloed.
Ze liep naar Jack die op zijn buik lag te slapen,
Zijn rug zag er net zo erg uit als die van haar.
Becky knielden bij hem neer.
'Jack.. Wakker worden..'zei ze zacht en Jack werd wakker en draaide zich om.
'AU GODVER!!..'schreeuwde Jack die op zijn rug terecht was gekomen.
'Voorzichtig..'zei Becky en hielp Jack overeind..
Jack kreunde van de pijn.
Opeens gingen de deuren open,
Het was Mr.Mercer die met een gemende grijns tegen de deuropening stond.
'Lekker geslapen?..'zei hij terwijl hij lachden.
'Lach je altijd om je eigen grappen?..'zei Becky bot en Mr.Mercer's gezicht ging van een gemende lach naar een streng gezicht.
'Meekomen..'zei Mercer en twee bewakers ketende Becky en Jack.
Toen ze buiten kwam op de ophangplaats werden ze verblind door het velle ochtend licht dat over hun huid steek.
Het prikte, In hun rug, en overal.
Ze liepen langs een lang pad, Naast dat pad lagen lage velden met graan waar meerdere Pirates vastgeketend aan het werk waren in de velle zon.
'Hier verblijven de Pirates voordat ze opgehangen worden..'verluisterden Jack toen hij Becky vragend zag kijken.
'Wat meer tempo!..'schreeuwde Mercer die voorop liep.
Achter hun waren nog wat meer Pirates meegenomen,
Achteraan de rij hoorde Becky een vrouw jammeren.
Het leek alsof ze aan het bidden was ofzo.
Becky draaide met haar ogen en moest moeite doen om niet naar die vrouw te gaan schreeuwen.
Toen ze bij een opening in het hek kwamen liepen ze het graanveld op.
Becky en Jack werden neergezet op een plek waar absoluut geen schaduw te vinden was,
Ze werden aan hun voeten geketend en kregen een schoffel en een schep in hun handen gedrukt.
'En nu aan het werk..'schreeuwde Mercer en Becky en Jack gingen met tegenzin aan het werk.
Uren gingen voorbij, Becky plofte op de grond neer en veegde het zweet van haar voorhoofd.
Opeens kwamen er langs het pad een aantal mensen.
'Rijkste stinkerds..'zei Jack tegen Becky en wees naar het groepje mensen die langs kwam,
Een van de vrouwen stond toe te kijken hoe de pirates aan het werk waren, de vrouw mompelden iets wat leek op 'vuile dieven',
En Becky werd kwaad.
'Beck.. hou je in..'zei Jack en legden zijn hand op haar schouder.
Becky ademde in en toen weer uit en ze ging verder met werken.
'Richard!!.. raap dat voor me op..'zei de dikste vrouw van het groepje die overdreven met haar waaier heen en weer beweegden.
De Man die naast haar stond met de grote pruik knikte haastig en onderdanig en pakten het gevallen zakdoekje van de vrouw op.
'Alstublieft madame..'zei de man en de vrouw rukten het doekje uit zijn handen.
'Het stinkt hier echt.. Zeker die vieze Piraten..'zei een andere vrouw bekakt met de grote pukkel op haar kin.
'Ja dehu.. Ze kennen niks van hygiëne, Het zijn net apen' zei de andere vrouw.
'NEEM DAT TERUG!!..'schreeuwde Becky over het graanveld die zich niet meer kon inhouden, Ze zwaaide boos met haar schoffel heen en weer waardoor de ijzeren punt afvloog en recht op het voorhoofd van de dikke vrouw kwam.
Ze viel achterover op de zand weg die enorm stuifden.
'Jeetje!! Richard raap me op!!..'hoorde Becky de dikke vrouw schreeuwden en iedereen op het graanveld lach in een deuk.
Toen het nacht was stonden Jack en Becky nog steeds op het veld,
'Een ding.. De zon is tenminste weg..'zei Becky en veegde het zweet van haar voorhoofd.
'Ja..'zei Jack hijgend en gooide zijn schep neer..

[Becky Potts]

Zuchtend plofte hij op de grond.
Ook Becky lag nu weer op de grond.
Het was aardedonker geworden, en het enige licht kwam nog van de maan.
Becky hoestte een beetje. 'Jack.. ik voel me niet zo lekker,' zei ze met een klein stemmetje.
Jack beet op zijn lip. Hij vond het zo zielig voor haar.
'Het doet zo'n pijn,' jammerde Becky zachtjes.
'Meisje toch... kom eens hier,' zei Jack ook zachtjes. Hij kroop een beetje naar haar toe en nam haar in zijn armen.
Becky zuchtte wat en legde haar hoofd op zijn schouder.
'Auw.. voorzichtig..' zei ze kleintjes toen Jack haar een beetje optilde. Ze greep met haar handen naar haar rug.
'Laat dat maar even met rust,' zei Jack sussend. Hij legde zijn handen nu ook zachtjes op haar rug.
Maar toen schrok hij. Hij voelde beestjes. Veel kleine beesten.
'Shit,' fluisterde hij paniekerig.
'Wat,' vroeg Becky een beetje verdwaasd.
'Niks,' zei Jack snel en ging met zijn hand meer omhoog. Daar voelde hij dat de meeste wonden nog niet dichtgegroeid waren. Ze lagen nog open!
'Oh nee, Becky,' zei hij wanhopig. 'Dit gaat mis.'
'Wat is er mis?' zei Becky bang, maar Jack stond op, zodat ze op haar buik viel.
Jack begon een beetje in het rond te zoeken.
'Ik heb licht nodig,' zei hij snel en paniekerig en liep wat rond. Maar niks. Geen olielamp of wat.
'Jack, alsjeblieft wat is er,' vroeg Becky met een bangstaand gezicht.
Jack liep naar haar toe en pakte haar schouders. Hij keek haar aan.
'Er zitten beesten bij je wonden.'
'Beesten?!' zei Becky angstig. Ze greep meteen naar haar rug.
'Als we niks doen, gaan ze in je zitten. Ze vreten je op aan de binnenkant,' zei Jack met nog steeds lichtelijke paniek in zijn stem. 'Ik heb dit eerder meegemaakt. Becky, dit is niet best. Ik moet iets hebben.'
'Opeten?' vroeg Becky en ze begon te snikken. 'Ik wil nog niet doohoood...'
'Stil maar,' zei Jack sussend en nam haar weer in zijn armen.
'Het komt heus wel goed..'
Maar er kwam geen einde aan het snikken. Becky huilde nu met lange uithalen.
Jack legde zijn handen in haar nek en hield haar stevig vast.
'Ga ik dood?' vroeg Becky tussen de snikken door.
'Nee,' zei Jack vastberaden. 'Jij niet.'

Het was ochtend.
De vogels floten, alsof er niks aan de hand was. De zon stond laag en de dauwdruppels hingen aan de grassprieten.
Kate stond op het balkon. Ze snoof de ochtendlucht op en glimlachte een beetje.
Ook Beckett kwam nu gapend naar buiten. Hij sloeg een arm om Kate haar middel.
'Wat een prachtige dag,' zei hij peinzend. 'Niet dan, lieverd?'
Kate glimlachte zwakjes. 'Ja..'
Zo stonden ze een tijdje te kijken.
'Hoe ging dat nou gisteren?' vroeg Kate plotseling.
'Met de piraten, bedoel je?'
'Ja.'
Beckett kuchtte even. 'We hebben ze besloten op het veld te laten werken.'
'Het veld?' riep Kate geschrokken uit. Ze wist maar alstegoed wat dat was.
'Ja,' zei Beckett langzaam. 'Als ze geluk hebben, kunnen ze nog verkocht worden als slaaf. Zo niet, wacht de strop op ze.'
Kate beet op haar lip. Bang keek ze naar Beckett.
Ze vond het zo moeilijk. Ze voelde zich zo vreselijk tegenover Becky.
Ze had haar laten stikken. Ze was niet opgekomen voor haar. Na alles wat Becky voor haar had gedaan en wat ze haar had geleerd.
Maar ze deed dit voor Beckett. Voor haar eigen man.
Ze zuchtte eens.
'Het komt wel goed, liefje,' zei Beckett terwijl hij haar lachend aankeek. Hij drukte een kus op haar wang.
Kate twijfelde even.
'Mag ik haar dan nog... een keertje zien?' vroeg ze zachtjes aan Beckett.
Ze zag aan zijn gezicht dat hij het lieverd niet wilde.
'Alsjeblieft?' vroeg ze heel lief toen Beckett wegkeek.
'Vooruit,' zei hij uiteindelijk met een bedenkelijk gezicht.
En Kate keek hem dankbaar aan.

'Doorwerken, jullie luie donders!'
De zweep ging weer door de lucht en er klonk een kreet.
Becky keek met grote bange ogen toe.
Iedereen was weer aan het werk gezet. De zon brandde feller dan ooit tevoren. En nu werd er gecontroleerd. Degene die hun werk niet goed deden, kregen minstens 5 zweepslagen.
Snel ging Becky door met werken. Maar haar benen werden zwak. Ze had niks tot weinig gegeten en ze had ontzettend veel dorst.
De man met de zweep kwam dichterbij.
Becky wierp een blik op Jack, die zich uit de naad aan het werken was.
'Hee.. doe rustig aan,' zei ze zwakjes terwijl ze Jack eens goed bekeek.
Jack keek nu ook op. Hij zag er bleek en heel moe uit. Het zweet stond op zijn hele gezicht en hij zag er zwak uit.
'Ik kan me niet nog eens 5 zweepslagen permiteren,' zei hij terwijl er woede in zijn stem klonk.
Becky keek hem eventjes aan en keek toen weer naar haar schop.
'Dames en heren!' klonk het toen over het hele veld.
Alle piraten, ook Becky en Jack, keken op. Aan de rand van het veld stonden een aantal paarden en een koets. Het krioelde van de soldaten.
Becky keek er stomverbaasd naar. Haar blik viel namelijk op Kate en Beckett die voor op de koets zaten.
'Geachten en minder geachten,' riep Beckett nog eens luid. 'Wij zijn hier om u mede te delen dat onze meerderen ons het genoegen hebben verschafd ons te vergezellen deze middag. Dit voornamelijk omdat zij op zoek zijn naar eventuele huishoudelijke hulp.
Becky's mond viel open.
'Worden we slaven??' vroeg ze aan Jack, maar hij hoorde het niet. Hij zat als versteend te luisteren naar Beckett.
'U wordt verzocht mee te komen,' sloot Beckett af en hij gaf zijn mannen een seintje.
Kate ving Becky's blik. En toen ze haar vermoeide gezicht zag, ging er weer een scheut van medeleven door haar heen.
'Mijn schuld...' ging het door haar hoofd.
Ondertussen werden er al vele piraten opgehaald.
'Jack,' piepte Becky die aan zijn mouw trok. 'Hoe kan dit? Waarom wist ik dit niet?'
'Ik wist het ook niet,' zei Jack schor, nog steeds geshockeerd van de mededeling van Beckett.
Verder kwamen ze niet, want beiden werden ze meegetrokken door de bewakers.
Geketend liepen ze mee.
Becky's benen begonnen te wiebelen en het werd zwart voor haar ogen.
Het tolde en ze moest Jack beetgrijpen, wilde ze blijven staan.
'Becky,' riep Jack geschrokken en hij ving haar op.
'Nog even volhouden, meisje,' fluisterde hij haar toe.
Becky zuchtte vermoeid en liep met de kudde mee, zich afvragend wat er nu weer ging gebeuren...

Ondertussen was het op de koets akelig stil tussen Kate en Beckett.
'En, heb je haar gezien, lieverd?' vroeg Beckett redelijk zakelijk, terwijl hij goed op de weg lette.
'Ja,' zei Kate zachtjes en kortaf. Ze wilde liever niet praten.
Dit had ze nog nooit gevoeld. En het was raar.
Ze had nooit medelijden gevoeld voor piraten. Maar nu ze er eentje had leren kennen, werd het lastig.
Rustig reden ze richting het fort. De paarden maakten een briesend geluid en ze hielden halt.
Kate stapte uit en ze werd begeleid naar de binnenplaats, waar altijd de ceremonies plaatsvonden.
Nog steeds had ze een naar gevoel in haar buik.
De poort werd langzaam open gedaan, en Kate zette de grootste ogen op toen ze zag wat er gaande was.
Overal op de binnenplaats stonden rijke lui. Met daarachter, helemaal in een hoekje, een podium met zo'n 30, 40 piraten erop.
Geketend en geboeid.
Niemand durfde een kick te geven.
Toen zag Kate ook Becky en Jack ertussen staan. Becky's gezicht zat onder de viezigheid en onder het bloed. Haar ogen rood en opgezwollen en haar blonde haren in de war.
Jack stond ernaast.
'Ladies and gentlemen, My lord and lady Beckett!' klonk het over de gehele binneplaats.
'Kom mee,' fluisterde Beckett die haar arm zachtjes vastpakte en haar meetrok.
Zo schreidden ze samen over de binnenplaats, terwijl er mooie muziek met trompetten op de achtergrond weerklonken en de menige opzij deinsde zodat er een opening ontstond.
Kate liep met een verschrikt gezicht mee.
Aangekomen aan het einde van de binnenplaats werd ze op een stoel gedrukt.
'Stil blijven zitten, liefje,' beet Beckett haar toe.
Hij was nog uitgesproken of er schalde weer een stem over de binnenplaats.
'Koop hier uw slaven! Slaven, jawel! Slaven!'
De rijke lui liepen er babbelend op af.

[Katherina Beckett]

Kate kon het niet meer aan,
Haar hart klopten in haar keel en ze voelden de hitte van de brandende zon.
Kate pakten haar waaier en voelde wat verfrissende lucht.
'Heb je het heet Lieverd?..'zei Beckett bezorgt maar Kate schudden nee en Beckett pakten haar hand en kusten die.
Hij was zo lief voor haar, Ze kon gewoon niet boos op hem worden.
Maar opeens schoot haar iets te binnen.
'Waarom nemen wij geen nieuwe dienstmeid?..'zei Kate en Beckett keek verbaast op.
'Als je dat wilt..'zei Beckett en lachden naar haar,
Maar Kate keek hem serieus aan.
'Ik meen het..'zei ze en Beckett knikten.
Ze liepen langs de rij van mensen.
Kate kon de slaven niet aankijken, Het deed haar teveel pijn.
Er stonden zelfs meisjes van rond de twaalf tussen.
Kate bedacht zich dat zulke meisjes altijd gekocht werden door vieze rijke mannen die geen leven hadden.
Maar die gedachten wou ze snel weer opzij zetten en ze keek naar de plek waar Becky en Jack stonden.
'MyLady..'zei de man die de slaven verkocht en hij boog diep.
Kate lachden flauwtjes,
'U ziet er stralend uit..'zei de man,
'Dankje..'zei Kate ongeïnteresseerd,
'Zoeken jullie een slaaf?..'zei de man.
'Ik heb ze in alle soorten en maten..'grinnikten de man.
Kate draaide met haar ogen, Beckett zag het en moest lachen.
Ze liepen verder terwijl de man achter hun aan strompelden.
Kate kwam steeds dichter bij Becky en elke stap dichterbij deed haar hard sneller doen kloppen.
En toen stonden ze rest voor ze.
Becky had haar hoofd laag en keek naar de grond.
Kate ging voor haar staan.
Becky zag alleen Kate's onderkant die ze herkende en ze keek op.
'Kate!!..'zei Becky zacht.
'NIET PRATEN JIJ WICHT..!'schreeuwde de verkoop man en wou haar slaan.
'LAAT DAT!!..'schreeuwde Kate en de man schrok en deinsde achteruit.
Kate keek Becky aan en lachden een beetje,
'Ik neem haar..'zei Kate koud en Becky keek vreemd op.
'En doe hem er maar bij..'zei Kate en ze wees naar Jack.
Beckett keek verbaast en Kate liep weg..

[Becky Potts]

Beckett keek haar met stomme verbazing aan.
'Kate?' riep hij haar na.
Kate draaide zich triomfantelijk om. 'Ja?'
Beckett wist even niet wat hij moest zeggen.
'Wil je.... haar? Als dienstmeid?'
'Ja, natuurlijk,' antwoordde Kate heel logisch. 'Ik wil haar. Ze zal goed van pas komen.'
'Kate, begin nou niet weer...' begon Beckett lichtelijk geirriteerd.
'Ik dacht dat ik duidelijk was?' zei Kate glimlachend. 'Ik wil haar. En hem ook.'
Beckett kon zijn oren niet geloven.
'Dat wordt dan 2 dollar, Lord Beckett,' verbrak de slavenverkoper de stilte.
Beckett draaide zich sarcastisch glimlachend om.
Becky had de hele tijd staan luisteren met grote ogen. Toen ze naar Kate keek, gaf ze Becky een vette knipoog.
Becky moest haast wel lachen, maar de slavenverkoper gaf haar een vernietigende blik.
Ook Jack keek met een verbaasde blik naar Becky, en daarna naar Kate.
'2 dollar, zei u??' zei Beckett knarsentandend terwijl hij in zijn vingers knipte. Een bediende kwam aangestormd met een beurs.
Hij haalde er 2 briefjes uit en gaf die langzaam aan de verkoper, die ze aanpakte, zijn rotte tanden bloot lachte en de briefjes in zijn zak stopte.
Kate keek tevreden toe.
Ze liep naar Beckett toe en samen keken ze naar hoe de verkoper Jack en Becky losmaakte.
Ze glimlachten beide naar Kate, maar al snel verandere Becky's blik naar een vernietigende blik en ze richtte hem op Beckett.
Die keek nog woester dan ooit tevoren.
'Nou, dit was nog eens een goed idee,' riep Kate vrolijk uit en ze trok Beckett aan zijn mouw.
'Leidt jij ze even rond?' vroeg Beckett zo lieflijk mogelijk aan zijn vrouw, maar iedereen hoorde aan zijn stem dat hij helemaal niet blij was.
'Natuurlijk, lieverd. Loop maar mee,' wenkte Becky en Jack.
En terwijl ze nog een vette knipoog van de slavenverkoper kreeg, liepen ze richting paleis. Jack en Becky handjes vasthoudend....

[Katherina Beckett]

Ze liepen niks zeggend het grint pad op naar het Fort van Beckett,
Becky keek Jack aan die nog steeds hand in hand liepen.
'Waarom lopen we eigenlijk hand in hand?..'giechelden Becky en Jack werd rood.
'Umm.. geen idee' zei Jack en liet snel haar hand los.
Kate die arm in arm met Beckett liep keek achterom en lachden.
Beckett leek het niet veel te intreseren en hij keek strak vooruit.
De stapten het Fort binnen en Becky keek rond in de enorm hal met in het midden twee trappen die naar boven gingen.
Jack keek ook met open ogen rond, Ze konden niet geloven wat ze allemaal zagen.
Becky wou het liefst haar zakken vol proppen met alles wat ze zagen aan goud en zilver, Maar ze hielt zich in en keek naar Jack..

(Sorry heeeel weinig inspiratie)

[Becky Potts]

Die keek terug met een 'bling-bling-geld' blik in zijn ogen.
Becky keek hem even boos aan.
'Dat kan niet joh! We kunnen niks jatten, dan krijgen we alsnog de strop,' fluisterde ze.
Jack grijnsde eventjes. 'Nou, dat boeit me allang niet meer.'
Becky zuchtte. 'Nou, mij wel.'
Kate keek eventjes achterom.
'Beckett,' zei ze lieflijk. 'Ik leid ze wel even rond, je hebt het vast hartstikke druk?'
Beckett keek eventjes nors. 'Ja.. ja, ik heb nog heel veel werk.'
'Mooi. Jack, Becky, mag ik jullie wijzen naar je kamer?'
Becky knikte en keek opzij.
Maar Jack stond niet meer naast haar.
Ook Kate keek verschrikt naar de lege plek.
'Waar is hij nou heen?' vroeg ze verbaasd.
'Shit,' mompelde Becky en rende weg.
'Becky?' riep Kate haar nog verbaasder na, en ze rende er ongemakkelijk achteraan.
Toen ze hoek omsloeg, zag ze Becky aan het oor van Jack trekken, die kermde van de pijn en een zak vol gouden munten in zijn handen had.
Kate zette grote ogen op.
'Auw, laat nou los!' zei Jack boos en met een pijnlijk gezicht.
'Ik zei toch, niet doen!' zei Becky nog bozer.
Kate moest even grinniken. 'Kom nou maar mee,' zei ze met een glimlach en vervolgde haar weg.
Becky liep mee, Jack meeslepend aan zijn oor.

Boven aangekomen liet Beckt zich op het bedje vallen dat in de hoek stond.
'Sorry,' zei Kate een beetje verontschuldigend, 'het kamertje is niet veel soeps, maar jullie vallen onder huishoudelijke hulp.'
'Slapen hier ook nog andere huishouderdstjes?' vroeg Jack nieuwsgierig.
'Jack!' zei Becky boos.
Kate moest weer grinniken.
'Ik hoop dat het jullie een beetje bevalt. Morgen worden jullie ingewerkt,' ging ze verder.
Becky knikte en ging overeind zitten.
'Nou, mooi. Ik ga pitten,' zei Jack gapend en viel ook neer op een bed.
Becky keek er eventjes naar.
'Dankjewel nog,' zei ze zachtjes tegen Kate.
'Geen dank,' zei Kate glimlachend. 'Neem maar rust, je hebt het heel hard nodig. Ik zal ook kijken of ik wat voor je rug heb.'
'Graag,' zei Becky en gaapte ook.
Kate liep richting de deur.
Ze draaide zich op het eind nog even om. 'Weltr...'
Ze stopte haar zin en keek vertederd naar de op haar buik slapende Becky.
Ze opende zachtjes de deur.
En zonder geluid sloot ze hem ook weer.

[Katherina Beckett]

Het was ochtend en Jack en Becky lagen nog vredig te slapen,
De deur ging open en er kwam een dikke vrouw binnen,
'OPSTAAN!!..'schreeuwde de vrouw met een boers accent en Becky schrok wakker en stoten haar hoofd tegen de balk boven haar bed.
'Au..'zei Becky en viel weer met haar hoofd in het kussen.
Jack deed zijn ogen voor een kiertje open en zag de vrouw staan,
Hij kreunde en draaide zich weer om.
'Ik zei opstaan Dames!!..'schreeuwde de vrouw en sloeg de deken van Jack's lichaam.
Jack deed zijn ogen open en keek naar de vrouw.
'Ik ben Bertha!.. En vandaag leid ik jullie op!'schreeuwde Bertha,
Becky stond op en liep naar de spiegel,
Haar haren stonde alle kanten op en onder haar ogen zaten dikke wallen.
'Nou wassen!! en opschieten een beetje..'schreeuwde Bertha met haar veel te luide stem,
'Ik verwacht jullie om precies acht uur dertig beneden in de keuken!!..'schreeuwde ze en sloeg de deur achter zich dicht.
'Wat?!! maar het is vijf voor half acht!!..'dat red ik nooit..'zei Becky zeurent en ging zich wassen.
Na het wassen keek ze op bed en zag een stapeltje kleding,
Ze pakten het op en zag een lelijke grijze jurk met een wit schort en een wit hoedje.
'Oke dit is officieel de lelijkste jurk ooit..'zei Becky eigenwijs en trok hem met tegenzin aan.
Jack had na een tijdje ook een pak aan en Becky keek hem aan en lachden hem uit,
'Je ziet eruit als een ober!!..'gierde Becky en Jack keek chagrijnig.
Ze liepen samen naar beneden richting de keuken.
'Te laat!!..'schreeuwde Bertha en Becky keek op de klok,
'Twee minuten ja?..'zei Becky,
'Ja en dat is dus telaat!!..'schreeuwde Bertha en drukten een kom met warme broodjes in haar handen.
'Lekker!!..'zei Becky die een broodje wou pakken.
'Niet voor jou!!.. Nooit het eten van Lord en Lady Beckett aanraken!!..'schreeuwde Bertha en gaf Becky een pijnlijke tik op haar vingers.
'En nu naar de eetzaal brengen!!..'schreeuwde Bertha en dieuwde Becky de keuken uit.
Ze liep door de gang en kwam bij de eetzaal,
Daar zag ze een enorm lange tafel en aan het einde zaten Kate en Beckett.
Beckett las de krant en keek niet op toen Becky de eetzaal binnen kwam,
Kate keek wel op en lachden naar haar.
Ey Kate.. Lekker geslapen?..'zei Becky en zetten de broodjes op tafel,
Beckett keek nu wel op en keek haar boos aan,
Opeens kwam Bertha de eetzaal binnen gelopen en pakten Becky bij haar armen en trok haar de eetzaal uit.
'Wat doe je nou!!?..'schreeuwde Bertha toen ze weer in de keuken kwamen.
'Ik zei alleen maar hoi?..'zei Becky en keek haar raar aan.
'NOOIT maar dan ook NOOIT praten als je in één kamer bent met Lord en Lady Beckett..'zei Bertha en Becky rolden met haar ogen.
'Weetjewat ik laat jullie wel wat anders doen..'zei Bertha en dieuwde een dweil in Becky's handen..

[Becky Potts]

'Moeten ze die ook opeten?' vroeg Becky verbaasd.
'Nee, jij dom kind!! Schrob de vloer, en vlug een beetje,' zei Bertha briesend en ze beende weg.
'Puh... nou zeg,' mompelde Becky en stak haar tong uit. Met tegenzin begon ze te dweilen.
Jack liep ondertussen langs. Hij grinnikte.
'Oh, wou jij het overnemen soms? Ga je gang,' zei Becky chagerijnig en sopte de dweil in de emmer met water die naast haar stond.
'JA JIJ DAAR!' schreeuwde Bertha toen met haar lage boeren accent. 'Meekomen, nu!'
Jack keek achteloos op en keek het laaiende gezicht van Bertha.
'Zo, jij bent vandaag niet vrolijk?' vroeg hij.
Bertha's kop werd knalrood.
'MEEKOMEN!!' schreeuwde ze toen nog harder. Ze pakte Jack bij zijn kraag.
'Auw, niet doen,' mompelde hij een beetje zielig, maar Bertha trapte er niet in en trok hem mee.
Becky moest in zichzelf grinniken.
'Doorwerken, jij!!' schreeuwde Bertha die Becky gehoord had.
'Jaja...' zei Becky zuchtend en ging verder.

In de stille, grote eetzaal zaten Kate en Beckett nog steeds te eten. Af en toe hoorde je het geluid van een klinkende vork die op het bord neerkwam.
Kate keek eventjes naar Beckett, maar keek toen snel weer naar haar bord.
Er hing een hele rare spanning in de zaal. Het was stiller als anders.
Beckett merkte het en keek ook even op. Hij zag Kate stilltjes naar haar bord kijken.
'Is er wat.. lieverd?' zei hij een beetje zachtjes, maar doordat het zo stil was, leek het alsof hij hard praatte.
'Nee.. hoor,' zei Kate ook zachtjes. Ze keek op en glimlachte.
Ook Beckett glimlachte even flauwtjes en ging verder met eten.
Kate dacht even na, en stond toen rustig op.
'Ik ben zo terug,' zei ze wat afwezig en liep op haar hakjes weg.
Beckett trok even zijn wenkbrauwen op, maar ging verder met eten, terwijl zijn vrouw de deur zachtjes sloot.

Becky stond nog steeds de vloer te dweilen. Alleen was ze nu al 5 kamers verder.
Ze pufte wat en rustte eventjes uit.
'Men, dit hou ik niet vol,' dacht ze bij zichzelf. Ze veegde wat zweet van haar voorhoofd en ging langzaam verder.
Toen sloeg de deur open. Bertha stond met een knalrood hoofd in de deuropening, die ze ook meteen helemaal bezette.
Becky keek met een verschrikt gezicht op en ging meteen recht staan.
'Doorwerken!' zei ze woedend. 'Zometeen heb ik een ander klusje voor jou!'
En met die woorden stampte ze weer weg.
Becky draaide met haar ogen en viel op de grond. Ze trok het echt niet meer.
Terwijl ze even haar ogen sloot, voelde ze dat er weer iemand binnen kwam.
Becky opende haar ogen snel weer, bang om Bertha weer te zien.
Maar het was Kate, die in de deuropening stond.
Ze glimlachte kortaf. Becky glimlachte eventjes terug.
Ze stond direct op en greep de dweil weer beet.
'Eh.. lukt het allemaal?' vroeg Kate een beetje aarzelend.
Becky knikte wat.
Kate keek haar eventjes aan.
'Becky?' zei ze.
Becky keek op.
'Eh.. ja.. sorry,' zei Kate en lachte een beetje zwakjes.
Becky maakte een beetje een vaag gebaar. Kate keek haar een beetje moeilijk aan.
'Je mag wel gewoon praten hoor,' zei ze glimlachend.
Becky zuchtte. 'Mevrouw snelkookpan vind dat ik dat niet mag doen,' zei ze moeizaam.
'Maar natuurlijk mag dat wel,' zei Kate verbaasd. 'Waarom zegt Bertha dat dan?'
'Al sla je me dood,' zei Becky mompelend. 'Ik mag 'r niet zo geloof ik. En dat is een zwaar, zwaar understatement.'

[Katherina Beckett]

'Bertha wilt zich altijd streng aan alle regeltjes van de dienstmeiden houden..'lachden Kate en draaide met haar ogen.
'Dat merkten ik..'zei Becky,
Opeens ging de deur open.
'Ben je nou godverdomme eens klaar met deze kamer?!!..'schreeuwde Bertha en kwam achter de deur vandaan.
Toen zag ze Kate,
'O Mylady!!.. Neem me niet kwalijk..'zei Bertha en boog wel twintig keer.
Becky grinnikten gemeen en Bertha keek gemeen haar kant op en daarna weer lachend naar Kate.
'Ik wil dat je voortaan deze dame met respect behandeld.. Begrepen?'zei Kate en Bertha boog nog een stuk of tien keer,
'Maar natuurlijk..'zei Bertha en Kate knipoogden naar Becky en ze liep de kamer uit.
'En nu verder..'zei Bertha voor het eerst op een normale toon en Becky stak haar vinger omhoog en zwaaide die heen en weer,
'Respect..'zei Becky en Bertha gromde naar haar.

[Becky Potts]

'Respect.. respect.. doorwerken,' bromde ze uiteindelijk en ze verliet de kamer.
Becky grinnikte nog wat, doopte de dweil weer in de emmer en ging geruisloos verder met haar werk.

Buiten in de tuin klonk er de hele tijd een knerpend en irritant geluid.
Jack was het gras en het grind aan het harken.
Met een chagerijnig gezicht deed hij weer een paar stappen achteruit en harkte een volgend stukje.
Het was warm buiten, dus af en toe veegde hij wat zweet van zijn voorhoofd weg.
'Verdomde tuin,' mompelde hij. 'Verdomd werk, verdomd saai.'
Zijn blik werd nog norser toen hij Beckett voorbij zag benen.
Hij zag er kwaad uit en hield een paar papieren in zijn hand. Om hem heen liepen een aantal mensen die er ook een beetje rood en paniekerig uitzagen.
Jack stopte eventjes en bleef staan kijken naar het schouwspel.
'Dit loopt verkeerd af,' hoorde Jack Beckett zeggen. 'Als we nou...'
Jack kon dit niet verstaan en luisterde extra goed.
Maar helaas, de mannen waren alweer weggelopen.
Jack zuchtte nog eventjes en steunde even op zijn hark.
Dit moest hij Becky vertellen.

[Katherina Beckett]

Jack stapten de keuken in waar Bertha en Becky aan het koken waren,
Becky had een lange wortel in haar handen en sneed hem in kleine stukjes.
'Becky..'zei Jack zacht,
Als Kate nooit wat tegen Bertha had gezegd over haar gedrag tegen Becky had ze allang tegen hen staan schreeuwen,
Maar ze hielt zich in en roerde wat in de pan soep.
'Ja?..'vroeg Becky en Jack wuifden dat ze in het gangpad moest komen staan,
Becky liep naar het de gang en deed het deurtje achter zich dicht.
'Wat?..'vroeg Becky.
'Ik zag Beckett in de tuin lopen met wat andere EITC gastjes, En hij had ergens problemen mee..'zei Jack grinnikend.
'Ja dus? zei Becky en keek hem vragend aan.
'Dus.. We moeten erachter komen waarmee..'zei Jack.
'En?.. Wat zouden wij daar aan hebben' vroeg Becky.
'Weet ik nog niet' zei Jack die weer eens zijn plan niet had uitgewerkt.
Becky zuchten en draaide zich weer op en liep naar de keuken.
'Breng dit naar de eetzaal..'zei Bertha en gaf een grote schaal aan Becky,
Becky pakten het aan en sloften richting de eetzaal.
De ging via het kleine keukendeurtje naar de eetzaal,
Ze stapten naar binnen en liet van schrik de gehele schaal met salade vallen.
Het gerinkel van de schaal galmde door de grote eetzaal.
Er zaten wel een stuk of veertig mensen die Becky nu aan staarde.
'Shit..'dacht Becky en raapten de schaal op,
Maar alles van de schaal was op de grond gevallen.
Er was dus blijkbaar een groot diner aan de gang met veel gasten,
Becky kon niet geloven dat Bertha haar dat niet even verteld had.
Alles lag over de grond,
Sommige mensen keken niet meer haar kant op en gingen verder met eten.
Maar er was één jongen die nog naar haar keek,
Hij zat net voor de plek waar Becky de schaal had laten vallen en hij stond op.
'Moet ik helpen..'vroeg de jongeman.
Becky schudden haar hoofd, Met in haar gedachten dat ze absoluut niet mocht praten.
'Christiaan.. ga zitten' zei een vrouw met een bekakte stem die blijkbaar zijn moeder was.
De jongen keek om maar negeerde haar.
Hij was ongeveer even oud als Becky en bukten ook bij de schaal.
'Hoe heet je?..'verluisterde de jongen zacht.
Becky schudden weer met haar hoofd en gebaarde dat ze niet mocht praten.
De jongen lachden en hielt haar met opruimen..