Post by Becky Potts on Dec 3, 2008 16:21:46 GMT 1
Met een rood hoofd gooide Becky de rotzooi weer terug in de schaal.
Toen stond ze op en liep weg, met Christiaan achter zich latend.
'Christiaan, zitten, nu!' siste de mevrouw. Christiaan knikte, keek nog even naar de deur en ging toen op zijn stoel zitten.
'Wat heb je nou gedaan!' riep Bertha boos toen Becky terug de keuken in kwam zetten met een schaal die er rommelig uitzag.
'Ik heb dat ding laten vallen. Zeg, had je me niet even kunnen vertellen dat er een hele kudde daarbinnen zat?' mompelde Becky gefrustreerd. Ze liep de keuken binnen, liet de schaal op het aanrecht glijden en zette zich neer op een stoel. Ze zuchtte diep.
Bertha keek haar boos aan.
'Ik maak wel een nieuwe salade,' zei ze uiteindelijk en ging met een boos gezicht aan het aanrecht staan werken.
Becky keek tevreden toe, blij dat ze even kon uitrusten.
Toen dacht ze terug aan Christiaan. Zou hij haar nu raar vinden, omdat ze haar naam niet zei?
Ze zuchtte nog eens en keek naar de grond.
Ondertussen was het in de eetzaal behoorlijk druk. Iedereen kletste met elkaar en er werd aardig wat gegeten.
Kate keek een beetje om haar heen. Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk.
Iemand om mee te praten had ze niet, dus at ze maar van het brood.
Af en toe glimlachte ze wel even vriendelijk naar iemand, maar daar bleef het bij.
Eigenlijk, vond ze het allemaal wel heel erg saai. Ze zuchtte lichtjes, maar keek vrolijk rond om niet de indruk te wekken dat ze zich absoluut niet vermaakte.
Beckett zat naast haar en was druk in de weer. Hij praatte, at en had schijnbaar geen oog voor haar.
Toen kreeg Kate een ideetje. Onopvallend schoof ze haar schoenen onder tafel uit.
Onschuldig keek ze een beetje weg, en aaide toen met haar blote voet langs het been van Beckett onder tafel.
En ja hoor, het werkte. Beckett staakte meteen een beetje zijn zin en liep rood aan.
Kate grinnikte in zichzelf. Met haar voet tilde ze zijn broekspijp een beetje op en ging eronder.
Beckett werd nu nog roder en begon een beetje te stotteren.
Ook Kate's hand gleed nu over zijn bovenbeen.
Beckett stopte met praten. Kate keek een beetje weg.
'Heren, excuseer mij,' zei Beckett wat zakelijk en wenkte Kate. Hij stond op. 'Kom eventjes mee, lieverd?'
'Ja prima,' zei Kate met een mierzoet stemmetje. Ze stond gewillig op.
Beckett was al snel de zaal uitgelopen en Kate snelde een beetje achter hem aan.
Eenmaal toen de deur achter hun sloot, greep Beckett Kate stevig vast en zoende haar wild.
Terwijl ze achteruit liepen, bleven ze zoenen en op een gegeven moment liep Kate tegen de muur aan.
Beckett begon wild aan haar jurk te trekken met de bedoeling van 'uit'.
Kate giechelde. 'Cutler, wacht je wel even voordat we in de slaapkamer zijn?'
'Ja.. natuurlijk,' zei Beckett redelijk koel en keek haar zwoel aan.
Kate moest glimlachen en trok hem snel mee naar de slaapkamer.
Ze sloot de deuren en liep naar Beckett toe. Hij zette haar neer op zijn buro en ging tegen haar aan staan.
Hij zoende haar teder in haar nek en Kate sloot haar ogen, zo genoot ze ervan.
Toen haar jurk uitwas, begon ze aan haar korset te knopen. Beckett's blouse lag ondertussen ook al op de grond.
'We moeten eigenlijk in de eetzaal zijn,' hijgde Kate een beetje in zijn oor.
'Wij moeten maar 1 ding,' was Beckett's antwoord en hij trok het korset van haar lichaam.
Ze zoenden elkaar nog eens en toen nam Beckett haar in zijn armen en zo droeg hij haar naar het bed.
Toen ze daar lag, ging Beckett rustig op haar liggen en trok nu ook zijn broek uit.
Ze keken elkaar even langdurig aan.
Toen Beckett naar binnen drong, hapte Kate eventjes naar adem, maar snel kwam er beweging in.
Kate kreunde het uit van genot en ook Beckett hield het niet meer.
Al snel kwamen ze klaar en Kate maakte een lange diepe zucht.
Beckett ging van haar af en lag nu naast haar.
Ook hij zuchtte diep.
'Pfoe,' hijgde Kate.
Beckett knikte wat en keek haar toen aan. Hij glimlachte en gaf haar nog een kus op haar wang.
'We moeten echt terug,' fluisterde Kate.
Beckett dacht even na. 'Zometeen,' fluisterde hij terug en gaf Kate nog een kleine kus.
Kate moest nu ook glimlachen.
'Zullen we... eens iets nieuws proberen?' vroeg Beckett toen droogjes.
Kate trok eventjes haar wenkbrauwen op. 'Wat dan?'
'Weet ik ook niet,' zei Beckett. 'Maar misschien vind jij dat prettig?'
Kate wilde wat terugzeggen, maar er werd op de deur geklopt.
'Lady en Lord Beckett? Zit u hier?' klonk er een stem vanaf de andere kant van de grote deur.
Kate schrok. Ze keek Beckett aan.
'Wat nu,' piepte ze zachtjes.
'Snel, mee,' siste Beckett en trok haar mee. Snel nam hij hun kleding en duwde haar richting de badkamer.
'Hier, trek snel aan,' zei hij en sloot de deur. Ook hij kleedde zich aan.
'My lady? Lord?' klonk de stem weer.
'Binnen!' riep Beckett en knoopte de laatste knopen vast.
Toen de deur zich opende, stond Beckett voor de deur van de badkamer.
'Kate, lieverd, lukt het?' zei hij een beetje nerveus.
Toen keerde hij zich tot de man. 'Kate hier voelt zich niet zo goed, ze heeft wat rust nodig. En een toilet,' zei Beckett er een beetje onzeker acheraan.
De man trok zijn wenkbrauw op. 'De gasten zijn op zoek naar u.'
'Zeg ze maar dat ik even druk bezig ben met andere belangrijke zaken,' onderbrak Beckett hem een beetje. Hij keek weer naar de deur in de hoop dat Kate haar mond zou houden.
'Uiteraard, meneer, ik ga het melden beneden,' zei de man en trok de deur achter zich dicht.
Beckett slaakte een zuch en rukte de deur open. Hij moest een beetje grinniken om zijn vrouw die half aangekleed met een rood hoofd op het toilet zat.
'En, is hij weg?' zei ze een beetje moeizaam.
'Ja hoor,' zei Beckett met een grijns.
Kate glimlachte en kwam overeind. Beckett trok zich naar hem toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd.
'Nog een keertje?' vroeg hij met een lachje.
'Met plezier,' zei Kate en trok hem mee terug naar het bed.
Ondertussen in de keuken lag Becky een beetje te slapen boven de keukentafel. Tot ze een klap tegen haar achterhoofd kreeg.
Ze schoot overeind en keek verschrikt achterom.
Daar stond Bertha.
'Zeg, kan je misschien stoppen met slaan? Het doet pijn,' bromde Becky.
Bertha keek haar boos aan en duwde weer een schaal in haar handen.
'Hier. En nu niet laten vallen,' beet ze Becky toe.
Toen werd ze keuken uitgeduwd.
Becky liep nonchalant de zaal binnen. Ze zag dat Kate en Beckett verdwenen waren. Christiaan zat er nog steeds.
Toen stond ze op en liep weg, met Christiaan achter zich latend.
'Christiaan, zitten, nu!' siste de mevrouw. Christiaan knikte, keek nog even naar de deur en ging toen op zijn stoel zitten.
'Wat heb je nou gedaan!' riep Bertha boos toen Becky terug de keuken in kwam zetten met een schaal die er rommelig uitzag.
'Ik heb dat ding laten vallen. Zeg, had je me niet even kunnen vertellen dat er een hele kudde daarbinnen zat?' mompelde Becky gefrustreerd. Ze liep de keuken binnen, liet de schaal op het aanrecht glijden en zette zich neer op een stoel. Ze zuchtte diep.
Bertha keek haar boos aan.
'Ik maak wel een nieuwe salade,' zei ze uiteindelijk en ging met een boos gezicht aan het aanrecht staan werken.
Becky keek tevreden toe, blij dat ze even kon uitrusten.
Toen dacht ze terug aan Christiaan. Zou hij haar nu raar vinden, omdat ze haar naam niet zei?
Ze zuchtte nog eens en keek naar de grond.
Ondertussen was het in de eetzaal behoorlijk druk. Iedereen kletste met elkaar en er werd aardig wat gegeten.
Kate keek een beetje om haar heen. Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk.
Iemand om mee te praten had ze niet, dus at ze maar van het brood.
Af en toe glimlachte ze wel even vriendelijk naar iemand, maar daar bleef het bij.
Eigenlijk, vond ze het allemaal wel heel erg saai. Ze zuchtte lichtjes, maar keek vrolijk rond om niet de indruk te wekken dat ze zich absoluut niet vermaakte.
Beckett zat naast haar en was druk in de weer. Hij praatte, at en had schijnbaar geen oog voor haar.
Toen kreeg Kate een ideetje. Onopvallend schoof ze haar schoenen onder tafel uit.
Onschuldig keek ze een beetje weg, en aaide toen met haar blote voet langs het been van Beckett onder tafel.
En ja hoor, het werkte. Beckett staakte meteen een beetje zijn zin en liep rood aan.
Kate grinnikte in zichzelf. Met haar voet tilde ze zijn broekspijp een beetje op en ging eronder.
Beckett werd nu nog roder en begon een beetje te stotteren.
Ook Kate's hand gleed nu over zijn bovenbeen.
Beckett stopte met praten. Kate keek een beetje weg.
'Heren, excuseer mij,' zei Beckett wat zakelijk en wenkte Kate. Hij stond op. 'Kom eventjes mee, lieverd?'
'Ja prima,' zei Kate met een mierzoet stemmetje. Ze stond gewillig op.
Beckett was al snel de zaal uitgelopen en Kate snelde een beetje achter hem aan.
Eenmaal toen de deur achter hun sloot, greep Beckett Kate stevig vast en zoende haar wild.
Terwijl ze achteruit liepen, bleven ze zoenen en op een gegeven moment liep Kate tegen de muur aan.
Beckett begon wild aan haar jurk te trekken met de bedoeling van 'uit'.
Kate giechelde. 'Cutler, wacht je wel even voordat we in de slaapkamer zijn?'
'Ja.. natuurlijk,' zei Beckett redelijk koel en keek haar zwoel aan.
Kate moest glimlachen en trok hem snel mee naar de slaapkamer.
Ze sloot de deuren en liep naar Beckett toe. Hij zette haar neer op zijn buro en ging tegen haar aan staan.
Hij zoende haar teder in haar nek en Kate sloot haar ogen, zo genoot ze ervan.
Toen haar jurk uitwas, begon ze aan haar korset te knopen. Beckett's blouse lag ondertussen ook al op de grond.
'We moeten eigenlijk in de eetzaal zijn,' hijgde Kate een beetje in zijn oor.
'Wij moeten maar 1 ding,' was Beckett's antwoord en hij trok het korset van haar lichaam.
Ze zoenden elkaar nog eens en toen nam Beckett haar in zijn armen en zo droeg hij haar naar het bed.
Toen ze daar lag, ging Beckett rustig op haar liggen en trok nu ook zijn broek uit.
Ze keken elkaar even langdurig aan.
Toen Beckett naar binnen drong, hapte Kate eventjes naar adem, maar snel kwam er beweging in.
Kate kreunde het uit van genot en ook Beckett hield het niet meer.
Al snel kwamen ze klaar en Kate maakte een lange diepe zucht.
Beckett ging van haar af en lag nu naast haar.
Ook hij zuchtte diep.
'Pfoe,' hijgde Kate.
Beckett knikte wat en keek haar toen aan. Hij glimlachte en gaf haar nog een kus op haar wang.
'We moeten echt terug,' fluisterde Kate.
Beckett dacht even na. 'Zometeen,' fluisterde hij terug en gaf Kate nog een kleine kus.
Kate moest nu ook glimlachen.
'Zullen we... eens iets nieuws proberen?' vroeg Beckett toen droogjes.
Kate trok eventjes haar wenkbrauwen op. 'Wat dan?'
'Weet ik ook niet,' zei Beckett. 'Maar misschien vind jij dat prettig?'
Kate wilde wat terugzeggen, maar er werd op de deur geklopt.
'Lady en Lord Beckett? Zit u hier?' klonk er een stem vanaf de andere kant van de grote deur.
Kate schrok. Ze keek Beckett aan.
'Wat nu,' piepte ze zachtjes.
'Snel, mee,' siste Beckett en trok haar mee. Snel nam hij hun kleding en duwde haar richting de badkamer.
'Hier, trek snel aan,' zei hij en sloot de deur. Ook hij kleedde zich aan.
'My lady? Lord?' klonk de stem weer.
'Binnen!' riep Beckett en knoopte de laatste knopen vast.
Toen de deur zich opende, stond Beckett voor de deur van de badkamer.
'Kate, lieverd, lukt het?' zei hij een beetje nerveus.
Toen keerde hij zich tot de man. 'Kate hier voelt zich niet zo goed, ze heeft wat rust nodig. En een toilet,' zei Beckett er een beetje onzeker acheraan.
De man trok zijn wenkbrauw op. 'De gasten zijn op zoek naar u.'
'Zeg ze maar dat ik even druk bezig ben met andere belangrijke zaken,' onderbrak Beckett hem een beetje. Hij keek weer naar de deur in de hoop dat Kate haar mond zou houden.
'Uiteraard, meneer, ik ga het melden beneden,' zei de man en trok de deur achter zich dicht.
Beckett slaakte een zuch en rukte de deur open. Hij moest een beetje grinniken om zijn vrouw die half aangekleed met een rood hoofd op het toilet zat.
'En, is hij weg?' zei ze een beetje moeizaam.
'Ja hoor,' zei Beckett met een grijns.
Kate glimlachte en kwam overeind. Beckett trok zich naar hem toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd.
'Nog een keertje?' vroeg hij met een lachje.
'Met plezier,' zei Kate en trok hem mee terug naar het bed.
Ondertussen in de keuken lag Becky een beetje te slapen boven de keukentafel. Tot ze een klap tegen haar achterhoofd kreeg.
Ze schoot overeind en keek verschrikt achterom.
Daar stond Bertha.
'Zeg, kan je misschien stoppen met slaan? Het doet pijn,' bromde Becky.
Bertha keek haar boos aan en duwde weer een schaal in haar handen.
'Hier. En nu niet laten vallen,' beet ze Becky toe.
Toen werd ze keuken uitgeduwd.
Becky liep nonchalant de zaal binnen. Ze zag dat Kate en Beckett verdwenen waren. Christiaan zat er nog steeds.