Post by Becky Potts on Oct 7, 2008 18:10:00 GMT 1
Becky lag languit in haar hangmat. Te snurken.
Het was ondertussen 3 uur 's middags, maar ze was ze ontzettend moe.
Ze had er een lange en zware week op zitten. Alleen maar plunderingen en stadjes binnenvallen. Buit verdelen, buit uitgeven, veel feesten en drinken en daarbij ook nog eens keihard op het schip werken.
Helaas kende Crow, de kapitein, geen medelijden, en werd de hele crew aan het werk gezet tot het schip blonk, en de crewleden neervielen, in een poel van bloed, zweet en tranen.
Becky draaide zich om en sliep verder.
Vandaag zou de Blind Coward richting Port Royal varen. De laatste plundering zou daar plaats vinden.
Daarna zou er een groot feest plaatsvinden in Tortuga, waarbij iedereen zou drinken voor het leven.
Eindelijk zou de crew wat rust krijgen.
'Becky!!!'
Becky viel van schrik uit haar hangmat.
Ze keek omhoog en keek in het gezicht van Val.
'Becky, godsamme, waarom lig je te slapen?? Iedereen zocht je!' gilde ze.
Val gilde altijd. Het was vreselijk irritant.
Becky rolde met haar ogen. 'Zeg, mag ik ook eens wat tijd voor mezelf? Ik werk mezelf een slag in de rondte en ik was doodop.'
'We zijn allemaal doodop!' gilde Val weer. 'Je moet komen!'
Becky zuchtte, stond langzaam op en gaf Val een stomp.
'Ik kom al joh....' zei ze brommend en ze rende al naar buiten, met Val op haar hielen.
Becky deed even haar ogen dicht tegen het felle zonlicht. Het was een prachtige dag, en iedereen was druk bezig.
Ook Val rende meteen weer naar haar post.
'Becky Potts!!' klonk het toen weer hard over het dek.
Becky kromp ineen. God, nou zou je het krijgen.
Captain Crow was gemeen, medogenloos, en vreselijk sadistisch af en toe.
Becky hoorde zijn haak al langs de trapleuning schuren.
Captain Crow liep langzaam op Becky af en bekeek haar even.
'Waar zat je!' brulde hij toen.
Becky keek hem ge-irriteerd aan. 'Ik was eventjes bezig.'
'Belangrijker dan voortgang maken naar Port Royal, plunderen, weer weggaan, zodat we daarna onze rust kunnen nemen?'
'Ehm, nee, maar...' begon Becky.
'En u vindt schijnbaar dat je al wat eerder rust mag nemen dan de rest??' zei Crow weer scherp.
Becky bleef stil.
'Misschien wilt u dan iets langer doorwerken dan de rest, nadat dit allemaal over is??'
'Nee, kapitein,' pruttelde Becky
'Nou dan! In de benen dus!' brulde Crow weer en liep mank weg.
Becky baalde als een stekker en liep snel het dek op.
'Koers?' gilde ze naar Hakmes.
'Port Royal, Becky... Daar zijn we al de hele dag naar op weg!' riep hij terug. 'Waar heb jij uitgehangen, zeg??'
Becky zei niks terug, maar begon aan de zeilen te hijsen.
'LAND!' gilde toen Brian, die in het kraaiennest zat. Iedereen snelde naar de reling, ook Becky.
Juichend en gillend rende toen iedereen het schip rond. Port Royal was in zicht.
Zelfs Captain Crow moest even grijnzen.
Becky omhelsde Val.
'Eindelijk!' krijste Val en maakte een vreugdedansje. Becky moest lachen en deed mee.
Het schip gleed langzaam de haven van Royal in. Vol bewondering keken Becky en Val naar de hoge rotsen en het kleine stadje dat erachter verborgen lag.
'God, wat zou hier te halen zijn,' zei Becky dromerig. 'Meer goud dan ooit tevoren, wedden? Waarschijnlijk wel diamanten, of edelstenen, en genoeg kandelaren en eventueel etenswaar! Denk je eens in wat we zouden kunnen verkopen.. Hoeveel dat oplevert!'
Val grijnsde breed. 'Misschien nog een leuke scharrel?'
Becky lachte. 'Natuurlijk, die zijn er altijd wel.'
'Zeg, Becky, je moet me nog steeds over Jack vertellen,' zei Val geheimzinnig, terwijl ze haar lippen aflikte.
Becky grinnikte. 'God, begin je daar nou alweer over?'
'En ik stop niet ook,' lachte Val.
'Komt nog wel,' zei Becky met een knipoog en rende lachend bij de reling weg, terwijl Val op haar rug sprong en gierend van de lach er na 3 seconden weer aflag.
'Genoeg gelachen, dames??' klonk de stem van Crow boos. 'Aan wal, jullie 2!'
'Goed, goed, we gaan al,' giechelde Becky en trok Val mee de loopplank af, de steiger op.
Beiden trokken ze hun pistool en luid en knallend rende ze het dorpje in.
Het was ondertussen 3 uur 's middags, maar ze was ze ontzettend moe.
Ze had er een lange en zware week op zitten. Alleen maar plunderingen en stadjes binnenvallen. Buit verdelen, buit uitgeven, veel feesten en drinken en daarbij ook nog eens keihard op het schip werken.
Helaas kende Crow, de kapitein, geen medelijden, en werd de hele crew aan het werk gezet tot het schip blonk, en de crewleden neervielen, in een poel van bloed, zweet en tranen.
Becky draaide zich om en sliep verder.
Vandaag zou de Blind Coward richting Port Royal varen. De laatste plundering zou daar plaats vinden.
Daarna zou er een groot feest plaatsvinden in Tortuga, waarbij iedereen zou drinken voor het leven.
Eindelijk zou de crew wat rust krijgen.
'Becky!!!'
Becky viel van schrik uit haar hangmat.
Ze keek omhoog en keek in het gezicht van Val.
'Becky, godsamme, waarom lig je te slapen?? Iedereen zocht je!' gilde ze.
Val gilde altijd. Het was vreselijk irritant.
Becky rolde met haar ogen. 'Zeg, mag ik ook eens wat tijd voor mezelf? Ik werk mezelf een slag in de rondte en ik was doodop.'
'We zijn allemaal doodop!' gilde Val weer. 'Je moet komen!'
Becky zuchtte, stond langzaam op en gaf Val een stomp.
'Ik kom al joh....' zei ze brommend en ze rende al naar buiten, met Val op haar hielen.
Becky deed even haar ogen dicht tegen het felle zonlicht. Het was een prachtige dag, en iedereen was druk bezig.
Ook Val rende meteen weer naar haar post.
'Becky Potts!!' klonk het toen weer hard over het dek.
Becky kromp ineen. God, nou zou je het krijgen.
Captain Crow was gemeen, medogenloos, en vreselijk sadistisch af en toe.
Becky hoorde zijn haak al langs de trapleuning schuren.
Captain Crow liep langzaam op Becky af en bekeek haar even.
'Waar zat je!' brulde hij toen.
Becky keek hem ge-irriteerd aan. 'Ik was eventjes bezig.'
'Belangrijker dan voortgang maken naar Port Royal, plunderen, weer weggaan, zodat we daarna onze rust kunnen nemen?'
'Ehm, nee, maar...' begon Becky.
'En u vindt schijnbaar dat je al wat eerder rust mag nemen dan de rest??' zei Crow weer scherp.
Becky bleef stil.
'Misschien wilt u dan iets langer doorwerken dan de rest, nadat dit allemaal over is??'
'Nee, kapitein,' pruttelde Becky
'Nou dan! In de benen dus!' brulde Crow weer en liep mank weg.
Becky baalde als een stekker en liep snel het dek op.
'Koers?' gilde ze naar Hakmes.
'Port Royal, Becky... Daar zijn we al de hele dag naar op weg!' riep hij terug. 'Waar heb jij uitgehangen, zeg??'
Becky zei niks terug, maar begon aan de zeilen te hijsen.
'LAND!' gilde toen Brian, die in het kraaiennest zat. Iedereen snelde naar de reling, ook Becky.
Juichend en gillend rende toen iedereen het schip rond. Port Royal was in zicht.
Zelfs Captain Crow moest even grijnzen.
Becky omhelsde Val.
'Eindelijk!' krijste Val en maakte een vreugdedansje. Becky moest lachen en deed mee.
Het schip gleed langzaam de haven van Royal in. Vol bewondering keken Becky en Val naar de hoge rotsen en het kleine stadje dat erachter verborgen lag.
'God, wat zou hier te halen zijn,' zei Becky dromerig. 'Meer goud dan ooit tevoren, wedden? Waarschijnlijk wel diamanten, of edelstenen, en genoeg kandelaren en eventueel etenswaar! Denk je eens in wat we zouden kunnen verkopen.. Hoeveel dat oplevert!'
Val grijnsde breed. 'Misschien nog een leuke scharrel?'
Becky lachte. 'Natuurlijk, die zijn er altijd wel.'
'Zeg, Becky, je moet me nog steeds over Jack vertellen,' zei Val geheimzinnig, terwijl ze haar lippen aflikte.
Becky grinnikte. 'God, begin je daar nou alweer over?'
'En ik stop niet ook,' lachte Val.
'Komt nog wel,' zei Becky met een knipoog en rende lachend bij de reling weg, terwijl Val op haar rug sprong en gierend van de lach er na 3 seconden weer aflag.
'Genoeg gelachen, dames??' klonk de stem van Crow boos. 'Aan wal, jullie 2!'
'Goed, goed, we gaan al,' giechelde Becky en trok Val mee de loopplank af, de steiger op.
Beiden trokken ze hun pistool en luid en knallend rende ze het dorpje in.
