More Then Two Lady's(Closed Thread Cate & Kate)

[Katherina Beckett]

Het was vroeg in de ochtend Kate lag in haar bed en opende haar ogen,
Ze keek opzei en zag dat de andere helft van het Bed leeg was, Cutler was blijkbaar al wakker.
Kate deed haar wit met gebloemde lange badjas aan en ze liep naar beneden richting de Eetzaal.
De wachters naar de deur van de eetzaal deden de grote deuren open en Kate liep de grote zaal binnen.
Aan het einde van de veel te lange tafel zag ze Beckett rustig zijn krant te lezen,
'Goedemorgen..'zei Kate opgewekt en Beckett keek op van zijn krant,
'Goedemorgen schoonheid..'zei hij met een lach en schoof een stoel voor Kate naar achter vlak naast die van hem.
Kate ging zitten en pakten wat vers gebakken brood.
Opeens gingen de deuren van de eetzaal weer open en Caitlin kwam binnen gelopen,
'Hey Caitlin..'zei Kate en lachden vriendelijk naar haar.
'Goedemorgen Kate... En Beckett..'zei Caitlin.
'Het is Lord Beckett voor jou..'zei Beckett kort af en keek niet weg van zijn krant.
Kate legde even haar hand op zijn pols en keek hem met een 'Doe alsjeblieft aardig tegen elkaar' blik aan.
Caitlin pakten voorzichtig een croissantje en wat jam.
Opeens ging de deur weer open en kwam Mr. Mercer binnen gelopen, Met grote stappen liep hij op Beckett af,
Hij maakte nog een kleine buiging richting Kate en gaf Beckett een brief.
Zonder te bedanken pakten Beckett de brief,
Hij maakten de brief open en las hem,
Na een tijdje stilte sloeg Beckett de brief op de tafel waardoor Caitlin schrok en slaakte een gilletje,
Beckett negeerden dat en wende zich weer tot Mr. Mercer,
'Ik ga hem zo beantwoorden..'zei Beckett en stopten de brief in de zak van zijn jasje.
Mr. Mercer knikten en liep met grote passen richting de deur.
Beckett zuchten een keer en keek naar Kate,
'Wat stond erin..?'zei Kate die al wel wist wat erin zou staan,
'Ik wordt weer opweg gestruud..'zei Beckett en keek naar de grond.
Kate voelden een steek door haar buik, Hij kon niet alweer weg gaan, Hij was net terug, dacht Kate en keek Beckett langdurig aan.
Beckett pakten de brief uit zijn zak en gaf hem aan Kate,
Ze las hem door en zuchten diep,
'Ik kan je echt niet zolang missen' zei Kate en keek hem in zijn ogen.
'Ik weet het Lieverd.. Ik jou ook niet' zei Beckett..

[katesparrow]

Caitlin sloeg haar ogen naar het plafon en zuchten.
Cutler werpt een boze blik naar Caitlin.
Caitlin keek hem uitdagend aan.
Hij schudde zijn hoofd en keek Kate aan in haar helder groene ogen die glansde in het zonlicht.
Hij gaf Kate een kus en liep de zaal weer uit.
‘Moet je niet eten?’ riep Kate hem na.
‘Ik heb geen honger’ zei Cutler kortaf en hij sloeg de deuren achter zich dicht.
‘Ook goeie morgen’ zei Caitlin sarcastisch en nam een hap van haar croissant.
Kate volgde haar voorbeeld.

Kate en Caitlin gingen naar de woonkamer.
Kate ging zitten op een bank en pakte een boek en
Caitlin pakte een mapje waar al haar tekeningen in zaten en ging weer verder met tekenen.
‘Kate?’ vroeg Caitlin na een tijdje.
Kate bromde iets onverstaanbaars.
Ze was nog steeds boos omdat ze weer een tijd zonder Cutler moest zijn.
‘Waar gaat Cutler eigenlijk heen?’ vroeg Caitlin.
‘Naar Duitsland, maar het gaat zo lang duren omdat die mensen daar zo moeilijk zijn over te halen’ zei Kate die niet had opgekeken van haar boek.
‘Ik heb een idee’ zei Caitlin vrolijk.
Kate keek op van haar boek en keek haar vragend aan.
‘Misschien kan ik wel helpen met het overhalen! Ik ben tenslotte Duits en als het iemand hier lukt om ze over te halen dan ben ik dat wel’ zei Caitlin met een grijns.
'Ja maar wat heb ik daar aan?' vroeg Kate.
'Ik kan zeggen dat jij mijn personlijke adviseuse bent' zei Caitlin.
Kate werd meteen weer vrolijk.
‘Ik ga meteen met Cutler praten’ zei Caitlin en ze legde haar tekeningen aan de kant en liep de kamer uit.
‘Oké waar is die verdraaide werkkamer van Beckett?’ vroeg ze tegen zich zelf.
‘Waarom hebben ze ook toch zo’n groot huis’ zei ze.
‘Ha hier is het’
Na een lange tijd zoeken had ze eindelijk de kamer gevonden waar naar ze opzoek was.
Ze klopte op de deur.
‘Binnen’ zei Cutler sacherijnig.
Caitlin stak haar hoofd om de deuropening en keek naar Cutler die nors met zijn veer op papieren aan het krassen was.
Hij keek op, maar toen hij zag dat het Caitlin was, sloeg hij zijn ogen ten hemel en wenkte hij dat ze verder naar binnen kon komen.
‘Nou hou het kort ik heb nog veel te doen’ zei Cutler tegen Caitlin.
‘Jij gaat toch naar Duitsland?’ vroeg Caitlin.
‘Ja, hoezo?’
Caitlin vertelde haar plan aan Cutler.
Kate was bij de deur komen staan en drukte haar oor tegen de deur om het gesprek op te vangen.
Maar toen ze zag dat er bewakers aan kwamen liep ze vlug door.

[Katherina Beckett]

'Geef me één reden waarom ik jou zou meenemen?..'zei Beckett eigenwijs en Caitlin ging op de stoel tegenover Beckett's bureau zitten.
'Nou.. Ik ben geboren in Duitsland.. Ik zou kunnen helpen' zei Caitlin,
'Mmm..'zei Beckett en dronk wat van zijn whiskey,
Caitlin verbaasde zich dat hij zo vroeg in de middag al whiskey dronk maar ze ging verder.
'Alsjeblieft.. Ik kan helpen' zei Caitlin en keek Beckett strak aan.
'Waarom wil je de Company zo graag helpen?.. Aangezien je een Pirate bent' zei Beckett.
'Was!!.. Ik was een Pirate' zei Caitlin hard maar aan Beckett's gezicht te zien hielp het niet veel, Hij zou haar toch nog als een Pirate blijven zien,
'Mijn.. mijn moeder was de koningin van Duitsland..'zei Caitlin.
'Vandaar..'zei Beckett droog,'En zo te zien het je afstand gedaan van de kroon?' volgde Beckett en keek haar vel aan.
'Wat bedoel je?..'zei Caitlin,
'Je bent een Pirate geworden, En een Pirate lijkt me nou niet echt een goede koningin..'zei Beckett.
Caitlin keek naar de grond, Hij had gelijk.. Ze had haar eigen land en de mensen alleen gelaten.
Aangezien er geen troonopvolger was, Caitlin was enigst kind..
'Ik wil terug naar mijn thuisland..' zei Caitlin en keek Beckett smeekent aan.
'En Kate wilt ook mee..' volgde Caitlin daarop,
'Wat?!... Dat is veel te gevaarlijk, geen spraken van..'zei Beckett kortaf,
Caitlin stond zonder wat te zeggen op en liep naar de deur.
'Dus ik mag mee?..'zei ze en keek achterom,
'Ja.. Maar je zorgt voor jezelf.. Denk maar niet dat je bescherming krijgt van mijn mannen..'zei Beckett.
'Maakt niks uit.. Ik ben toch een Pirate geweest, Ik kan best voor mezelf zorgen' zei Caitlin en liep de deur uit en ging de gang op.
Daar stond Kate een eindje verderop.
'En?..'zei ze en keek Caitlin hoopvol aan.
'Ik mag mee.. Jij niet' zei Caitlin en ze liepen samen door de gang,
'Waarom niet?..'zei Kate, 'Het is te gevaarlijk volgens Beckett..'zei Caitlin en legden een hand op Kate's schouder.
'Ik praat hem nog wel om vanavond..'lachden Kate met een geheimzinnige glimlach en Caitlin giechelden..

[katesparrow]

Kate en Caitlin zaten weer in de woonkamer.
Kate zat te dagdromen en Caitlin had zich weer gebogen over haar tekeningen.
Kate liep naar Caitlin toe en ging naast haar zitten.
‘Caitlin?’ zei Kate.
Ze bromde iets verstaanbaar wat Kate vertaalde als een ‘ja’.
Kate keek naar haar tekening.
Zo te zien miste Caitlin haar vader.
Want sinds ze hier was heeft ze alleen maar dingen uit de
piraterij en haar vader en vrienden getekend.
‘Weetje wat mij nou leuk lijkt?’ vroeg Kate.
‘Bedenken hoe we je mee naar Duitsland krijgen?’ vroeg Caitlin.
‘Dat is toch niet leuk?’ zei Kate.
‘Ligt eraan wat je leuk vindt’ zei Caitlin die nog steeds druk
met haar portrettekening van haar vader bezig was.
‘Nou ik bedoelde, zullen we gaan wandelen langs de haven?’ vroeg Kate
voorzichtig, aangezien Caitlin heel geconcentreerd bezig was met Jack
zijn ogen te tekenen.
Caitlin keek Kate aan met een twinkeling in haar ogen.
‘Echt? Wil je dat Kate?’ vroeg Caitlin blij.
‘Natuurlijk’ zei Kate lachend.
‘Nou pak je mantel!’zei Kate blij.
Caitlin stond op en liep zo vlug mogelijk naar haar kamer om
haar mantel te halen.
Kate liep naar de poort.
Ze had haar mantel al aan.
Het was een lichtblauwe mantel met een capuchon.
Na een minuut te hebben gewacht kwam Caitlin
aanrennen in haar goudbruine mantel.
Toen ze bij Kate aangekomen was liepen ze samen de poort
uit richting de haven.

[Katherina Beckett]

Caitlin en Kate liepen over het warme zand op het strand,
Ze hadden hun schoenen uit gedaan,
'Die hakken zijn vervelend op het zand..'zei Caitlin en lachden,
Kate keek in de verte en zag de helder blauwe zee die tegen de rotsen aan sloeg,
'Wat een mooie dag' zei Kate en keek naar de zon die vel in de lucht scheen,
Caitlin pakten haar jurk op en ging wat met haar voeten in het water,
'Mmm.. heerlijk verfrissend' zei Caitlin en sluurden Kate ook naar de zee toe.
Kate pakten haar goud kleurige waaier en wapperden er wat mee, 'Best warm..'lachden ze en keek om zich heen,
Daar zag ze een eind verderop de Endeavour staan,
Het grootste schip van de Carribean,
En daar stonden Beckett met Mr. Mercer de belangrijke voorbereidingen maakten voor hun reis naar Duitsland.
Er liepen veel mannen van de EITC heen en weer om alles in te laden,
'Kom we gaan er even heen..'zei Kate die Caitlin bij haar pols pakten,
'Misschien zijn er nog wat leuke mannen voor je..'lachden Kate en Caitlin rolden met haar ogen.
Ze deden hun schoenen weer aan en stapten richting Beckett en Mr. Mercer,
'Lieverd daar ben je..'zei Beckett en kusten Kate op haar mond,
Mercer maakten een buiging richting Kate en Caitlin,
'We gingen wat wandelen..'zei Kate en lachden naar haar man en ze wapperden nog wat met haar waaier,
'Nou het is een perfecte dag..'zei Beckett en pakten Kate om haar middel,
'Admiraal..?'zei Beckett die zag dat Norrington langs kwam,
Hij stopten en kwam erbij staan,
Norrington keek Caitlin aan en haar maar draaiden kompleet,
'Goedemorgen Kate en Caitlin..'zei Norrington en maakten ook een buiging, Hij staarde een tijdje naar Caitlin maar Beckett onderbreekte,
'Stuur deze brief naar het geadresseerde adres..'zei Beckett kortaf en gaf de brief aan Norrington en Beckett maakten een gebaar dat hij weg moest,
Kate zag dat Caitlin eigenlijk nog met Norrington wou praten en ze wenkte naar Caitlin dat ze hem moest volgen.
Caitlin knikten en renden snel achter hem aan,
'Waar heeft die zo'n haast voor?..'zei Mr. Mercer en keek naar Caitlin die omhandig achter Norrington aan renden.
'Wacht!..'zei Caitlin die Norrington's grote stappen niet bij kon houden.
Norrington keek om en stopten,
'Caitlin..?'zei hij en liep naar haar toe.
'Ik... Ik wou even met je praten..'zei Caitlin hijgend,
'Ja natuurlijk' zei Norrington en ze liepen samen naar een stukje waar niemand hun kon zien.
'Vertel..'zei Norrington en lachden naar haar,
'Ow hij is zo leuk..'dacht Caitlin, 'Nee Cait je moet je concentreren!',
Maar ze kon zijn lieve glimlach niet weerstaan en voor ze het wist zaten haar lippen op de zijne geplakt en ze kusten elkaar hevig,
Maar Norrington drukten haar voorzichtig van hem af,
'Sorry maar.. Ikke.. Dit kan niet..'zei Norrington stotterend,
'Ow SORRY..'zei Caitlin snel, 'Wat ben ik voor een domkop' dacht ze en ze liep rood aan.
'Ik vind je heel leuk enzo.. Maar.. Ik.. Als wij wat krijgen dat.. Het zou toch nooit werken.. Jij bent een Pirate en ik een Admiraal..'zei Norrington en keek naar de grond.
'Ik vind je echt heel erg leuk.. Al voor een tijdje..'volgde Norrington,
'Stt.. Ik ben geen Pirate meer..'zei Caitlin en legden een vinger op zijn lippen,
'Ik vind jou ook enorm leuk..'zei ze zacht en kusten hem nog een keer,
Op dat moment kwam Kate net de hoek om en allebij draaiden ze zich om,
'KATE! Dit.. dit is niet wat je denkt..'zei Caitlin en haar hoofd werd zo rood als een tomaat.
'Whaha.. Ik denk het toch wel' lachde Kate,
En alsof het nog niet genoeg wat kwam Beckett ook nog eens de hoek om en keek naar een Norrington en Caitlin die elkaar vast hadden,
'Wat is dit nou weer?..'zei Beckett en keek verbaast,
'Niks lieverd.. Kom we gaan weer, We laten ze even alleen' Zei Kate en knipoogde naar Caitlin,
Kate pakten Beckett's arm en gebaarden naar hem dat ze weg gingen..

[katesparrow]

‘WAKKER WORDEN!’ brulde Kate.
‘Wat?!’ Caitlin lag in bed, half kwijlend, onder de dekens.
Pipi, Caitlin haar poedeltje die op bed lag, gromde naar Kate.
Kate negeerde dat en deed de gordijnen open.
‘Fijne droom gehad?’ vroeg Kate met een grijns en ze wees naar
Caitlin d’r kussen die helemaal onder het kwijl zat.
Caitlin keek naar haar kussen en ze werd knal rood.
‘Het was gisteren leuk hé?’ vroeg Caitlin.
‘Ja! Maar ik vond het wel jammer dat we niet even langs Beckett en
de Endeavour konden gaan’ zei Kate.
‘Maar we waren toch wel langs de Endeavour gegaan?’ vroeg Caitlin.
‘In je dromen misschien’ lachte Kate.
‘Maar kom je zo? Het eten staat al klaar’ zei Kate.
‘Ja ik kom zo’ antwoord Caitlin.
‘Het was dus allemaal maar een droom, en dat met James is
dan ook niet gebeurt’ dacht Caitlin en ze zucht diep.
Ze dacht even na welke dag het was en ze sprong van het bed.
‘SHIT! Dit is mijn laatste dag hier! Ik moet morgen naar
Duitsland en ik heb nog niks ingepakt!’ zei ze tegen Pipi.
Pipi liep naar Caitlin en ging voor haar staan te kwispelen.
‘Aan jou heb ik ook niks’ zei Caitlin.
‘Kom we gaan eten met Lord Pruikending’ zei Caitlin lachend
tegen Pipi.
Caitlin trok haar goudbruine kamerjas aan en liep de kamer uit,
gevolg door Pipi.

De deuren van de eetzaal sloegen open en Caitlin en Pipi
gingen naar binnen.
‘Goeie morgen Lord Pruike…… ik bedoel Beckett’
zei Caitlin met haar ogen half dicht geknepen.
Cutler keek Caitlin vol haat aan.
Caitlin negeerde dat en begon rustig aan haar ontbijt.
‘We vertrekken vandaag’ zei Cutler. Op een één of andere manier
leek hij het meer tegen Kate te hebben dan Caitlin.
‘WAT?! VANDAAG!’ riepen Caitlin en Kate tegelijk.
Cutler knikte.
‘Dus ik zou mijn spullen maar pakken als ik jou was Caitlin, wat
ik gelukkig niet ben’ zei Cutler die weer achter een krant gedoken zat.
Caitlin zei niks en knipoogde naar Kate.
Kate lachte terug.

[Katherina Beckett]

Caitlin en Kate liepen door de grote tuin achter het Fort,
Caitlin had Pipi haar poedeltje mee en hij huppelden vrolijk in de tuin rond,
'Ik wil mee naar Duitsland..'zei Kate en schopten een kiezelsteentje die op het pad lag weg,
'Ik snap het.. Maarja als Cutler dat niet wil, Hij wilt dat je veilig bent' zei Caitlin en lachden naar Kate,
'Hij hou van je en wilt gewoon niet dat er iets met je gebeurt..'vervolgde Caitlin.
'Ja dat snap ik maar toch..'zei Kate zacht,
Ze kwamen langs wat bewakers die vlak voor zich uit staarde,
'Joehoe..'zei Caitlin flirterig en zwaaide naar de bewakers, één van de bewakers kreeg een rood hoofd,
'Wat doe je?!..'zei Kate die snel Caitlin's hand naar beneden drukte,
'Naja.. Ik mag toch wel een beetje flirten' zei Caitlin geheimzinnig en zwaaide nog een keer naar hem,
Kate giechelden toen ze zag dat het hoofd van de Jonge bewaker helemaal rood aanliep,
Pipi renden speels op één van de bewakers af en gromde naar hem,
'Och jeetje.. Toen liet ik mijn zakdoekje vallen..'zei Caitlin sarcastisch en gooide een zakdoekje op de grond,
De bewaker stapten op hun af en wou het zakdoekje oprapen,
Maar op dat moment hoorde ze een luide stem,
'Laat mij maar..'zei Norrington die opeens uit het niks kwam aanlopen, De jonge bewaker sprinten terug naar zijn plek en hielt zijn mond en staarde weer voor zich uit,
Norrington bukte en pakten de witte zakdoek van Caitlin op,
'Ik geloof dat deze van u is jonge dame?..'zei Norrington en gaf de zakdoek charmant aan Caitlin die de vlinders door haar buik voelde gieren,
Kate lachden toen ze Caitlin een beetje rood zag worden en gaf haar een por in haar zei,
'Dankje..'piepte Caitlin zacht en raapte Pipi van de grond op die om Norrington heen renden,
Norrington lachden en gaf Pipi een aai over der bol,
Caitlin keek naar de grond en er viel een pijnelijke stilte,
'Zullen we maar weer gaan?..'zei Kate die de stilte onderbrook en Caitlin knikten,
'Heb een fijne dag dames..'zei Norrington die Caitlin's hand pakten en hij drukten er een kus op,
En hij liep weg het pad af,
'Omg.. Kate.. Ik ben denk ik verlieft..'zei Caitlin en staarde naar Norrington verderop,
Kate lachden en ze liepen verder..

[katesparrow]

‘Jij hebt het wel lekker voor elkaar zeg’ zei Kate somber.
‘Hoezo?’ vroeg Caitlin nog een beetje afwezig.
‘Nou, je gaat opreis met je grote liefde, je gaat weer naar Duitsland’ zegt Kate met een
beetje jaloezie in haar stem.
‘Jij gaat ook gewoon mee hoor!’ zei Caitlin.
‘En ik weet hoe…..’ zei Caitlin.
‘Hebben jullie nog van die soldatenpakken over?’ vroeg Caitlin.
‘Nee’ zei Kate.
‘Dan maar op de ouderwetse manier’ zei Caitlin.
Ze liep naar een bewaker toe, die ongeveer de
zelfde maat kleding had als Kate.
‘Volg me’ zei Caitlin tegen de bewaker, en de bewaker
volgde Caitlin.
Ze liep naar een paar hoge struiken.
Niet veel later kwam Caitlin terug met de kleding van de
bewaker in haar handen.
‘Mijn God Caitlin!’ riep Kate uit.
Caitlin grijnsde.

Aan het eind van de middag had Caitlin haar spullen gepakt en het plan aan Kate verteld.
Er werd op de deur geklopt, en een werkster deed de deur open.
Daar stond James Norrington.
‘Ik kom voor Lady Klautiz’ zei hij tegen de werkster.
‘Kom verder, mevrouw komt er zo aan’ zei de werkster en ze stapte opzij zodat Norrington er langs kon.
Na 2 minuutjes wachten kwam Caitlin aangelopen.
‘James? Wat doe jij hier?’ vroeg ze verbaast.
‘Ik kwam u helpen met uw spullen’ zei Norrington.
‘Als je dat wilt’ zei Caitlin en ze wenkte naar Norrington dat hij naar boven moest komen.
Na 10 minuten niks tegen elkaar gezegd te hebben waren ze bij de Endeavour aangekomen.
‘Ik breng uw spullen wel naar uw kamer’ zei Norrington en hij liep weg.
Caitlin liep rond op het schip.
‘Caitlin! Heb jij Kate gezien?’ vroeg Cutler ongerust.
‘Ja, ze zit op haar kamer in jou Fort, ze is erg boos op je dat ze niet mee mag’ loog Caitlin.
‘Oké dan is het goed, ik dacht dat ze stiekem hier aan boord zat’ zei Cutler.
En hij liep weg om de laatste dingen te doen.

Niet veel later waren ze midden in de oceaan.
‘Heerlijk, dit heb ik echt gemist’ zei Caitlin tegen een soldaat.
Maar het was niet zomaar een soldaat.
Maar het was Kate in een soldatenuniform.
‘Ja, maar jij staat hier niet als een man verkleed’ zei Kate.
‘We moesten toch iets verzinnen’ zei Caitlin lachend.
‘Maar waneer mag dit pak nou uit?’ vroeg Kate.
‘Ik wil eerst zeker weten dat we ver genoeg op de oceaan zitten, ik vraag wel even waar we ongeveer zijn’ zei Caitlin en ze baande zich een weg naar James Norrington.
Caitlin duwde zich tussen Cutler en James die over een kaart gebogen stonden.
‘Wat is er mannen?’ vroeg Caitlin die ook een blik op de kaart werpte.
‘Niets waar jij je zorgen om hoeft te maken’ zei Cutler.
‘Sind Sie die Weg verloren?’ grijnsde Caitlin.
‘Wat?’ vroeg Cutler.
‘Zijn jullie de weg kwijt’ zei Caitlin.
‘Nou, we weten inderdaad niet waar we ongeveer zijn’ zei Norrington na een tijdje.
‘Dat is simpel te berekenen’ zei Caitlin met een lieve glimlach op haar gezicht.
‘Welke koers hebben jullie aangehouden?’ vroeg Caitlin aan Norrington.
‘Ja, dat was Noord – Oost’ zei Norrington.
‘Goed en hoelang zijn we ongeveer onderweg?’
‘Nou ongeveer een uur of 3’ zei Cutler die op zijn klokje keek.
‘Nou als we er van uitgaan dat dit schip 9 knopen gaat’ zei Caitlin en ze legde haar vinger op de kaart.
‘Dit schip kan wel 14 knopen halen!’ zei Cutler verontwaardigt.
‘Weet ik maar dit schip is zwaar beladen, dus gaat het wel een stuk langzamer’ zei Caitlin.
‘Maar goed, als mijn berekeningen goed zijn dan zouden we ongeveer hier moeten zijn’ zei Caitlin en ze schoof met haar vinger naar een bepaalde plek op de kaart.
‘Nou, bedankt Caitlin je bent een redder in nood’ zei Norrington.
‘Graag gedaan’ zei Caitlin en ze liep weer naar Kate die nog steeds als soldaat verkleed stond.
‘Je kunt je kleding nu wel uit doen’ zei Caitlin tegen Kate en ze liepen samen naar de kamer van Caitlin.

[Katherina Beckett]

Kate en Caitlin liepen samen naar Caitlin's kajuit,
'Eindelijk dit mannen uniform uit' Zei Kate en keek naar haar uniform die veeltste groot was,
'Staat enig die pruik..'lachden Caitlin en keek naar Kate's pruik die precies op die van Beckett leek,
Op dat moment werd er op de deur geklopt,
'SHit!!..'zei Kate iets te hard,
'Gaat alles goed Caitlin?..'zei Norrington's stem vanaf de andere kant van de deur,
'Umm Ja..'zei Caitlin en gebaarde dat Kate die half uit gekleed was zich weer in het Uniform moest hijsen,
Kate knikten en trok de grote broek weer aan en net optijd had ze alles aan toen Norrington de deur open deed,
'Is alles.. Wat doet hij hier?..'zei Norrington en keek verbaast naar Kate die nog steeds het mannen uniform aan had,
'Umm.. Wie?.. Ohh Hij..'zei Caitlin stotterend,
'Umm. Hij kwam even me helpen met um.. een muis weg te halen..Ik haat die beestjes..'loog Caitlin,
'Jij..'zei Norrington tegen Kate 'Kom mee, Lord Beckett wilt alle mannen spreken..'zei Norrington en pakten Kate ruw bij haar arm,
'U kunt gerust hier blijven Caitlin..'zei Norrington vriendelijk en lachden naar haar en deed de deur achter zich dicht,
'Onee.. Wat als ze ontdekken dat het Kate is..'dacht Caitlin en ging op de bank zitten,

Op het dek werd Kate in een rij gezet met meerdere mannen die allemaal hetzelfde geel blauwe uniform aan hadden,
'Mannen!!..'hoorde ze Beckett's stem roepen helemaal voor in de rij,
'We naderen een vijand.. Pirates..'zei Beckett en liep langs de rij van Mannen die met hun geweren klaar stonden,
Beckett kwam steeds dichterbij Kate en ze schrok toen ze zag dat hij wel heel dicht in de buurt kwam,
Toen hij langs kwam stopten hij even en keek Kate's kant op,
'Shit.. shit.. shit..'dacht Kate en probeerde met haar zwarte hoed naar beneden te kijken zodat Beckett haar gezicht niet zou zien,
'En jongeman waarom heb jij geen geweer..'zei Beckett's stem en Kate merkten dat hij het tegen haar had,
'Kut!!..'dacht Kate en merkten op dat zij de enigste was zonder geweer,
'Umm..'Zei Kate met een beetje een te hoge stem, Ze hoesten even en zetten een zware mannen stem op,
'Ikke.. vergeten..Sir..'zei ze droog en ze deed haar hoed nog wat lager,
'Vergeten..?'zei Beckett die nog wat dichterbij kwam,
Het zweet stond op haar voorhoofd en haar pruik begon te zakken,
Maar ze wilden niet bewegen en keek naar de grond,
'Volgende keer niet vergeten..'zei Beckett streng en seinde naar een Luitenant dat hij Kate een geweer moest geven en Beckett liep weg,
Opgelucht hielt ze adem,
De man drukten een geweer in Kate's handen,
'Naar jullie posities!!..'schreeuwde Luitenant Groves en iedereen liep weg,
'Positie?.. welke positie?..'dacht Kate, Maar ze liep richting de reling van het schip en keek in de verte,
Daar kwam een ander schip aan,
En niet zomaar eentje maar een Pirate schip,
Kate slikten en bedacht zich dat ze nu stevig in de problemen zat,
'Ik kan totaal niet vechten..'dacht Kate die keek naar het geweer dat ze in haar handen had..

[katesparrow]

Het piratenschip kwam steeds dichterbij en Kate werd nerveus.
Iedereen stond klaar om aan te vallen.
De piraten vielen aan en de kanonskogels vlogen je om de oren.
Kate was zo bang dat ze zich niet kon bewegen.
De piraten enterde aan en 1 van de piraten zag Kate en sprong
op haar af met zijn zwaard.
Kate sloeg beschermend haar handen voor haar gezicht en
kroop in elkaar.
Ze verwachte een helse pijn maar in plaats van dat hoorde ze
zwaarden op elkaar kletteren.
Kate keek op en zag Caitlin voor haar staan met een zwaard en
blokkeerde vele pogingen van de piraat.
Caitlin had haar rok afgescheurd, schijnbaar droeg ze onder de
jurk een broek.
Maar voor de rest had ze alles nog aan.
Het zag er best komisch uit.
‘REN!’ riep Caitlin tegen Kate.
Dat hoefde ze ook niet 2 keer te zeggen want Kate was de kajuit
al in gevlucht.
Het ging er heftig aan toe en niemand op het schip bleef ongehavend.
Na een tijdje hadden wij gewonnen en de piraten waren gevlucht.
Caitlin rende zo hard als ze kon naar haar kajuit.
Kate zat in een hoekje gekropen.
‘Trek die kleding uit, NU!’ zei Caitlin.
Kate trok haar kleding uit en trok een jurk aan.
Caitlin trok het uniform van Kate aan.
‘Waarom doe je dat?’ vroeg Kate.
‘Wacht nou maar’ zei Caitlin en ze rende in het uniform met de pruik
op haar hoofd naar het dek.

[Katherina Beckett]

Caitlin kwam het dek op en keek in de rond,
Er lagen veel afgerukte brok stukken en het schip zag er niet goed uit,
Het gevecht was al over dus Caitlin had haar uniform niet meer nodig ze wou weer naar beneden naar haar kajuit gaan maar toen hoorden ze wat mannen praten,
Ze hielt het uniform toch nog maar even aan, aangezien Norrington haar verboden had om op het dek te komen,
En zo zouden ze haar nooit herkennen.
Ze ging bij het groepje mannen staan en hoorde ze in een hevige discussie,
'Ik ga even kijken hoe hij eraan toe is..'hoorde Caitlin Mr. Mercer zeggen en een aantal mannen liepen naar binnen,
'Wat is er aan de hand?..'dacht Caitlin en besloot ze te volgen,
De mannen liepen de lange gang door en gingen richting de grootse kajuit van de Endeavour, Beckett's kamer..
Caitlin volgden ze op de voet en de deur van zijn kamer ging open,
Ze zag een aantal mensen om het bed van Beckett staan en Caitlin ging ook naar binnen en keek richting het bed,
Daar lach Beckett met een lijk bleek gezicht en met een man naast zich die een dokter bleek te zijn,
Caitlin schrok toen ze Beckett zag liggen, het bed was rood van het bloed en de dokter keek naar Beckett linker schouder waar een diepe schotwond in zat,
Caitlin wrinde zich door de mannen die aan het bed stonden heen,
'Wat is er gebeurt..'verluisterde Caitlin zacht met een nep mannenstem tegen een andere luitenant die ook stond te kijken,
'De Pirates.. ze hebben Lord Beckett geschoten..'zei hij en keek naar de pijnlijk uitziende wond,
'Wat?!..'zei Caitlin, 'Komt het wel goed dokter?..'vroeg Mr. Mercer tegen de dokter die druk bezig was met Beckett zijn wond,
'Ik weet op dit moment nog niks..' zei de Dokter zacht,
'Omg.. ik moet naar Kate..'dacht Caitlin die vergeten was dat Kate nog op haar kamer zat te wachten,
Ze renden de deur uit en ging richting haar kajuit,
Ze rukten de deur open en keek naar Kate die op haar bed naar buiten door de kleine raampjes staarde,
'Caitlin!..'zei Kate opgewekt maar zag dat Caitlin wat minder blij keek,
Ze zag bleek en liep langzaam de kamer binnen,
'Wat.. wat is er?' zei Kate die wist dat ze wat kon verwachten,
'Het... het is Cutler.. ze.. ze..'stotterde Caitlin,
'Wat is er met Cutler?!!..'zei Kate hard en pakten Caitlin bij haar schouders,
'De.. Pirates hebben hem geraakt.. met een pistool..'zei Caitlin zacht en keek naar de grond,
'WAT?.. Issie.. dood?...'zei Kate zacht die tranen in haar ogen kreeg,
'Nee!!.. ik.. hij leeft nog.. Maar de dokter weer niet hoe het gaat aflopen..'zei Caitlin en pakten Kate vast,
'Ik moet naar hem toe!..'zei Kate en wilden langs Caitlin stappen,
'Kate.. nee ze weten niet dat je aan boord bent!' zei Caitlin en wou haar tegen houden,
'Wat is hier belangrijker?!.. Me man of mijn stomme geheim dat ik hier ben!?..'zei Kate met rode ogen,
'Je hebt gelijk..'zei Caitlin en liep met Kate zo snel mogelijk naar Beckett's kajuit,
Caitlin die onderrand haar uniform had uitgedaan stapten in de deuropening gevolgd door Kate,
Een aantal mannen keken vreemd op toe ze Kate zagen en Norrington deed zijn mond open om te vragen wat Kate hier deed, Maar Caitlin legden een hand op zijn borst en gebaarden dat ze het later wel zou uitleggen,
Kate stapten richting het bed en schrok toen ze Beckett zag,
Het eerst witte bed lag vol met bloed en Beckett zag lijk bleek, In zijn schouder zat een enorme schotwond waar alleen maar bloed uit bleef stromen,
Zijn blouse was open geschuurd zodat de dokter het kon onderzoeken,
Iedereen ging een beetje aan de kant toen Kate bij het bed kwam,
De dokter legde even zijn hand op Kate's schouder en gaf haar een warme blik,
Kate knielden neer bij het bed waar Beckett op lag, Hij had zijn ogen gesloten en verroerde geen vin.
'o Lieverd..'zei Kate zacht en er rolden een traan over haar wang naar beneden,
Ze liet haar hand even langs zijn wang gaan en ze snikten,
Opeens bewoog Beckett en zijn ogen gingen langzaam open en Kate zag zijn Blauwe ogen die nog altijd helder waren,
'Kate..'zei Beckett zacht en pakten haar warme hand vast die op zijn wang lag,
'Ja.. ik ben er..'zei Kate zacht en glimlachen naar hem,
Blijkbaar had Beckett geen benul meer van waar die was, Want hij merkten niet op dat Kate opeens ook op het schip was.
Maar het maakten Kate niks uit en ze kusten hem vurig..

[katesparrow]

‘My Lord?’ vroeg Norrington.
Cutler keek naar Norrington.
Het leek alsof de komst van Kate hem goed gedaan heeft,
want hij kreeg weer een beetje kleur in zijn gezicht.
‘Wij hebben de piraat te pakken die u geraakt had’ zei Norrington.
‘Uitstekend’ zei Cutler half kreunend van de pijn.
Caitlin kwam wat dichterbij en keek naar de wond en toen weer
naar de chirurgijn.
‘Heb je de kogel er niet uit weten te krijgen?’ vroeg Caitlin aan
de chirurgijn.
Hij schudde zijn hoofd.
‘Ik kan er niet goed bij’ zei hij.
‘Laat mij maar eens, ik heb hier ervaring mee’ zei Caitlin.
‘O WEE ALS DIE PIRAAT IN ME LIJF GAAT ZITTEN PEUTEREN!’ riep Cutler uit.
‘Zwijg Cutler’ zei Kate zonder en omheen te draaien, ze was dat geruzie nu echt zat.
Caitlin pakte de spullen van de chirurgijn en pakte een pincet uit zijn tas.
Alle mensen kwamen dichter bij staan.
Caitlin peuterde met een pincet in Cutler’s lichaam.
‘HEBBES!’ zei Caitlin en ze haalde het ronde balletje uit zijn schouder
vandaan.
Iedereen juichte.
‘Goed gedaan Caitlin!’ zei Kate en ze vloog Caitlin dankbaar om de hals.
Cutler gaf een goedkeuringsknikje naar Caitlin, en
Norrington feliciteerde haar.

Sinds die kogel eruit was ging Cutler met sprongen vooruit en
hij kon weer binnen de kortste keren weer aan het werk.
Kate en Cutler waren vaak bij elkaar.
En Caitlin en Norrington waren vaak aan het oefenen met de zwaarden.
‘Ik zeg het nog 1 keer James, je verliest toch weer!’ lachte Caitlin
die met haar zwaard klaar stond.
‘Wedden van niet? Ik weet nu wel ongeveer hoe jij speelt’ zei Norrington
met een grijns.
‘3, 2, 1…… NU!’ zei Caitlin en de zwaarden sloegen tegen elkaar.
Na een tijdje struikelde Norrington en hij viel achterover.
Caitlin grijnsde en wou naar hem toe lopen.
Maar Caitlin was er nog niet helemaal aan gewend dat ze sinds 10 jaar
weer in een jurk liep.
Ze struikelde over haar jurk en viel boven op Norrington.
Ze hingen met de gezichten boven elkaar en ze keken elkaar zwijgend aan.

[Katherina Beckett]

Opeens voelden ze Norrington's lippen op die van haar en ze zoenden hem vurig.
Dit keer stopten Norrington niet en hij beantwoorde haar kus,
Daar lagen ze dan zoenend op het dek van de Endeavour.
Norrington's hand ging langzaam naar beneden en Caitlin voelden een warme rilling langs haar ruggengraat.
Ze stopten even en Norrington pakten Caitlin op en tilden haar naar binnen.
Het was vandaag rustig op het dek dus niemand had het gezien.
Ze liepen nog zoenend richting een kamer,
Norrington deed met één hand de deur open en de andere hield hij Caitlin nog stevig vast.
Ze gingen naar binnen en Norrington zetten Caitlin al zoenend op een bureau.
Norrington ging met zijn handen langs haar nek en Caitlin pakten Norrington's pruik en gooide die af.
Ze kusten elkaar hevig en Norrington ging naar beneden en kusten haar nek.
Opeens ging de deur open en Caitlin deed haar ogen snel open met Norrington nog in haar nek,
Daar stond Beckett in de deuropening en snel keek Caitlin rond in de kamer.
'Kut.. We zitten in Beckett's kamer..'dacht ze en ze werd zo rood als een tomaat.
'En wat moet dit voor stellen..'zei Beckett die Caitlin op zijn bureau zag zitten met Norrington naast haar die ondertussen ook had ontdekt dat het niet zijn kajuit was.
'Umm..' zei Caitlin die even niet wist wat ze moest zeggen,
Ze voelden zich als een meisje die met haar vriendje betrapt was door haar vader.
Norrington stond op en zijn hoofd zag nog roder dan die van Caitlin.
'Ikke.. Lord Beckett.. We kunnen het uitleggen..'zei Norrington stotterend.
'Ga alsjeblieft weg uit mijn kajuit.. Doe dat gevlans maar ergens anders..'zei Beckett die met papieren in zijn handen stond.
'Ja Sir..'zei Norrington snel en trok Caitlin mee de kamer uit.
Beckett sloeg zonder om te kijken de deur achter zich dicht.
'Omg.. Toen waren we gesnapt..'zei Caitlin en giechelden.
'Spannend toch..?'zei Norrington die haar aankeek en ze zoenden weer verder.

Die avond hadden ze een groot feestmaal om de overwinning op de Pirates te vieren.
Er was een groot diner en Caitlin keek haar ogen uit,
Toen ze Pirate was at ze nooit zo vorstelijk,
Norrington die naast haar zat glimlachen naar haar,
Aan de andere kant van Caitlin zat Kate en naast haar weer Cutler.
Caitlin en Kate waren de enige vrouwen aan tafel,
Het was erg gezellig en iedereen praten met elkaar,
Toen het diner klaar was kwam het toetje en alweer kon Caitin haar ogen niet geloven,
'Zoveel chocolade..'zei Caitlin en likten haar lippen af.
'Lekker hea?.. 'zei Norrington en knipoogden naar haar.
'Wist je dat Chocolade lust op wekt?..'zei Norrington geheimzinnig en Caitlin giechelden.
'Proberen?..'zei ze verleidend en Norrington werd rood.

[katesparrow]

Na het eten trokken Caitlin en Norrington zich terug in zijn kajuit.
En Kate en Cutler trokken zicht terug in de kajuit van de beckett’s.
‘Raad eens wie ik hier tegen kwam al zoenend op mijn bureau
vanmiddag?’ vroeg hij aan Kate terwijl hij nog druk op papieren
aan het krassen was.
‘Nou?’ vroeg Kate die op zijn bed lag.
‘Klautiz en Norrington’ zei Cutler.
‘ECHT!?’ grijnsde Kate en ze ging overeind zitten.
Cutler knikte.
‘Ik wist wel dat ze wat zouden krijgen’ zei Kate nog steeds grijnzend.
‘Nou ik hoef het niet te zien’ zei Cutler terwijl hij nog rustig door krabbelde.
‘Ook niet als ik het ben op je bureau?’ vroeg Kate verlijdend en ze
ging voor hem op mijn bureau zitten.
Cutler legde zijn veer neer en keek zijn vrouw aan.
‘Ach waarom ook niet’ zei hij en hij greep Kate bij haar middel.
Kate lachte.
Hij tilde haar op en zette haar weer op de grond.
Cutler trok Kate haar jurk open en trok het korset van haar lijf.
Kate zoende hem overal, om maar aan te geven dat hij door
moest gaan en niet moest stoppen.
Kate trok zijn pruik af en maakte zijn jasje los.
Met veel geweld waren ze uiteindelijk halfnaakt.
Ze stonden tegen elkaar en ze zoende elkaar nog steeds met
volle overgaven.
Cutler tilde Kate weer op en gooide haar op zijn bed.
Cutler stopte even en keek Kate vragend aan.
‘Weet je nog zeker dat je een kind van me wilt?’ vroeg Cutler onzeker.
‘Minder praten en meer doen!’ zei Kate en ze trok zijn onderbroek uit.
Cutler beantwoorde dat als een ‘ja’ en deed ook haar onderbroek uit.
(………….)
(10 minuten later)
Zwijgend keken Cutler en Kate elkaar aan.
Ze lagen naast elkaar en Cutler streelde Kate haar zachte gezicht.
Kate voelde een warme rilling over haar rug gaan.
Het was vreemd ze was met hem getrouwd en toch kreeg ze nog
steeds warme rillingen van hem.
‘En nu maar hopen dat het is gelukt’ zei Kate de stilte brekend.

Onder tussen in de kajuit van Norrington…….

[Katherina Beckett]

Caitlin zat aan een tafel met Norrington wat thee te drinken.
Ze zaten wat rustig te praten over Caitlin's verleden en alles.
'Je bent mooi..'zei Norrington opeens uit het niks,
Caitlin viel stil en staarde hem aan.
'Ik meen het..'zei hij zacht en streek zijn hand door haar lange bruine haren.
'Nou dankje..'zei Caitlin droog en wist niet goed wat ze moest zeggen.
En daar gingen ze weer, Caitlin's lippen zaten in no time weer op die van Norrington en ze zoenden elkaar hevig.
'Dit.. keer.. worden.. we.. niet gesnapt..'zei Norrington onder het zoenen door.
Caitlin lachden en knoopten zijn shirt los.
Norrington liep met Caitlin in zijn armen naar de deur toe en draaide de sleutel om.
'Voor de zekerheid..'zei hij en kusten Caitlin weer.
'Jaajaa.. Jij bent zeker wat anders van plan..'giechelden Caitlin,
'Inderdaad..'zei Norrington en gooide haar op zijn bed,
Het bed was niet al te groot maar Caitlin vond het lekker knus zo dicht tegen elkaar aan.
Norrington knoopten haar jurk los,
'James..'zei Caitlin en pakten zijn hand vast,
'Ja?..'zei hij en keek haar zwoel aan,
'Ik.. Ik weet niet of ik hier al klaar voor ben.. Zo met jou..'zei Caitlin zacht en keek naar de grond.
'Sorry!!.. Ik wilde je niet opjagen..'zei Norrington die meteen ophield met haar uit te kleden.
'Nee het geeft niet!.. Het is gewoon te vroeg..'lachden Caitlin en gaf hem nog een kusje

Kate lag nog dicht tegen Cutler aan en ze staarde even in zijn ogen,
Hij gaf haar een kusje op haar voorhoofd en daarna op haar mond,
Cutler sloeg zijn armen om haar heen en drukte haar tegen zich aan,
Kate sloot haar ogen en legden haar hoofd op zijn borst.
Cutler streelde haar benen en ging omhoog naar haar buik,
Ze openende weer haar ogen en draaide zich om.
Kate kusten zijn zachte lippen en voelden zijn sterke armen om haar middel glijden,
'Heb jij het ook zo heet?..'giechelden ze en Cutler knikten,
'Moet het raam open?..'vroeg Cutler en keek haar vragend aan.
'Nee.. nee ik wil bij je blijven liggen..'zei Kate zacht en ze gooide haar armen om zijn nek.