The Woods story(Mary & Jamie Woods; Closed Thread)

[Mary Woods]

'Land in zicht!' Werd er vanuit het kraaiennest geroepen.
Mary stormde Jamie's kajuit uit en keek over de reling.
Ze zag in de verte een heel klein streepje land.
'Shit..' Mompelde ze.
'Maak alles klaar om aan land te gaan! En snel een beetje, stelletje luilakken!' Riep ze.
'Wij zijn luilakken? Wie heeft er nou de hele tijd in de kajuit gehangen?' Mompelde Bud.
Mary was achter hem komen staan en schreeuwde boos naar hem:
'Waarom denk je dat ik in de kajuit zat, idioot? Om theekransjes te houden met mijn doodzieke zus? Ten eerste ik lust geen thee, ten tweede, hou gewoon je bek dicht!
Bud liep snel weg.
Johnny kwam snel aangelopen;
'Mary, alles ís al klaar!' Zei hij glimlachend.
'Echt?' Vroeg Mary voorzichtig.
'Ja.. Toen jij met Jamie bezig was zijn wij aan de slag geweest!' Zei hij en hij knipoogde.
'Oww wat lief!! Vandaar dat Bud zo shagrijnig was!' Zei Mary zacht.

Na een uur kwamen ze in de haven van hun doel: Tortuga.
Gregor en Johnny voerden de doodzieke Jamie af naar de dichtsbijzijnde dokter.
Mary liep bezorgd mee.

Mary was weggestuurd bij de dokter omdat er anders te veel bezoek was, en liep eenzaam door de stille winkelstraatjes.
Verderop zag ze drie gestalten staan.
Ze liep eropaf.
Ze hoorde geschreeuw.
Een man werd bedreigd door twee mannen die zo te zien iets gestolen hadden, de andere man was de verkoper.
Mary had een rotbui en geen zin om moeilijk te doen en schoot een van de dieven neer.
Wat ze niet doorhad had was dat de ander achter haar stond.
Ze hoorde een klik en daarna een knal.
Ze voelde een pijnscheut door haar rechterschouderblad gaan en zakte op haar kniën op de grond.
Ze kon nog net zien dat de lafaards de verkoper neerstaken en wegrenden, maar toen werd het zwart voor haar ogen.

Bij de dokter schoot Johnny overeind toen hij de knal hoorde.
Hij had een slecht voorgevoel.
Hij rende naar buiten door de stille winkelstraten, tot hij twee lichamen zag liggen.
Hij sprintte ernaartoe en zag tot zijn schrik Mary op de grond liggen.
Ze zag er behoorlijk slecht uit zo.
Hij begon te snikken en hurkte bij Mary neer en nam haar in zijn armen.
'Waarom...?' Fluisterde hij en begon eindeloos lang te huilen met zijn verloofde in zijn armen.

[Jamie Woods]

Een paar weken later en Jamie was zo ongeveer genezen.
Ze zat op een soort krukje, te kijken naar Mary, die inmiddels ook door de dokter behandelt werd.
Met Mary ging het ook een stuk beter.
Ze mocht bijna weg van de dokter.
Jamie was al beter maar toch bleef ze bij haar zusje.
Gregor had de leiding op het schip, Mary had vertrouwen in hem.
'Johnny, ik wil eigenlijk zo snel mogelijk trouwen.' Zei Mary opeens, zacht.
Jamie keek geschrokken op en het was meteen helemaal stil.
'Nu al? Hier? In Tortuga?' Zei Johnny verbaast.
'Ja eigenlijk wel..' Zei ze.
Johnny knikte langzaam.
'Zodra jij beter bent bedoel je toch?' Zei Johnny zacht.
'Natuurlijk zodra ik beter ben! Gekkie..' Grijnsde Mary.
Johnny lachte en kuste haar voorzichtig.
'Ehmm.. Mevrouw Woods..' Begon de dokter.
Mary en Jamie keken om, en Jamie stond op.
'U mag al weg, als u iedere ochtend en avond zo'n pilletje neemt.
'Echt waar?' Zei Mary en ze stond ook op.
'En meneer Roger, u moet haar iedere avond zo'n prikje geven.' Zei hij terwijl hij Johnny aankeek.
De dokter keek nu naar Jamie en zei;
'En u moet ook voorzichtig blijven zijn, over een week of 2 mag je weer wat drukkere dingen doen, ik weet niet wat u voor werk heeft..' Zei hij streng.
'Piraat..' Zei Jamie en ze grijnste.
De dokter keek geschrokken.
'Dus over 2 weken weer plunderen en vechten?' Zuchtte Jamie.
'Ehh.. Ja.. Denk ik.' Stotterde de dokter.
Jamie stak haar vuist in de lucht.
'Yeah!' Riep ze vrolijk uit.
Ze betaalde de dokter, en liep zo snel mogelijk weg.
Mary en Johnny liepen er zo snel mogelijk achteraan.

'Jamie! Onze plannen zijn gewijzigd en we willen toch liever op het dek trouwen.' Zei Mary tegen Jamie.
'Ja? Leuk.' Zei Jamie droog.
Gaan we voedsel inslaan?' Vroeg Bud terwijl hij een slok rum nam.
'Bud, ik heb een idee; Jij gaat voedsel inslaan, met 2 van je vriendjes. En wij blijven hier om lol te trappen!' Grijnsde Jamie gemeen.
'Nou Jeem! Goed idee zeg! Was ik nooit op gekomen!' Lachte Mary.
Bud mompelde wat en liep met 2 andere weg.
'Hopelijk schiet die domkop een beetje op.' Fluisterde Johnny, en Mary en Jamie grijnsde.

Mary kleedde zich om.
Het ging nu toch echt gebeuren!
Ze ging trouwen! Eindelijk.
Jamie had iets met haar haar gedaan.
Het zat omhoog en er hingen krullende sliertjes langs haar gezicht.
Mary had een lichtgroen jurkje tevoorschijn gehaald.
Ze trok het aan en zag er prachtig uit.
Ze liep de kajuit uit..

[Mary Woods]

Daar stond 'ie, haar grote liefde, met een nette blouse aan en opgepoetste schoenen.
Mary moest een beetje lachen.
Zo had ze Johnny nog nooit gezien.
Langzaam schreed ze in haar enige niet-afgescheurde jurk, zielsgelukkig, klaar om te gaan trouwen, naar hem toe.
Johnny keek haar veelbetekenend aan.
Hij probeerde zo te zien serieus te kijken, maar dat lukte niet echt.
Bud keek in het kraaiennest verveeld toe.
Hij was dit niet gewend.
Zijn ogen dwaalden langzaam af naar het land, toen terug naar het dek, en toen naar de zee.
Opeens sperde hij zijn ogen wijdopen en gaf een schreeuw.
'Kakkers in zicht!' Riep hij naar beneden.
Op het dek keek Jamie vragend naar boven, waar ze Bud druk met zijn armen zag zwaaien.
Toen zag zij het ook.
Een vloot kwam recht op hen af en de nette mensen op de schepen zagen er niet al te vriendelijk uit.
Mary zag het gebeuren ook en dacht goed na.
"Wow, hebben we het schip van de koningin gestolen of zo..." Spookte maar rond in haar hoofd en zag Jamie nog staan in haar kajuit als de dag van gisteren, ongeloofwaardig dat dit door hen gejat was.
Mary keek verschrikt op toen Johnny haar vastpakte en haar meesleurde naar haar kajuit.
'Blijf hier, het komt wel goed!' Zei hij en rende weer naar het dek.
Mary dacht zo goed mogelijk na, en kwam tot de conclusie dat het natuurlijk de oude eigenaren waren van The Black Moon.
Ze vloog naar het dek, naar Jamie toe.
'Het zijn de oude eigenaren, Jamie, ze willen het schip terug!' Schreeuwde Mary.
Jamie keek geschrokken en gilde bevelen naar de crew, die hard aan het werk gingen met touwen, en Gregor ging achter het stuur staan.
Langzamerhand ging The Black Moon weg uit de haven, net op tijd voor de vloot de haven inkwam.

Na een uur waren ze al een heel stuk van Tortuga af.
Johnny zat in Mary's kajuit met zijn handen in zijn haar.
Ze hadden geen voedsel en drinken op kunnen slaan, hij was nou nog niet getrouwd met Mary en wist niet waar ze heen zouden gaan.
Gregor kwam de kajuit binnen en pakte een stoel erbij.
'Wat moeten we nu doen?' Vroeg hij.
Johnny haalde zijn schouders op.
'Vraag dat maar aan de kapiteintjes...' Zei hij somber.
Gregor schonk wat rum in en nam een grote slok.
'Tja...' Zei hij.

Jamie kwam de kajuit binnenlopen.
Ze stond stil toen ze Johnny en Gregor zag zitten.
'Het wordt nog druk hier' Lachte ze.
'Wat wordt de koers, kapitein?' Zeiden de twee mannen in koor.
Jamie twijfelde wat haar antwoord zou zijn.
'Ehm... we kunnen teruggaan naar Tortuga, maar ik weet niet of dat wel veilig na alles.'
Johnny zuchte en stond op.
Samen met Gregor liep hij naar het dek.

Mary zat ondertussen balend in een hoekje van de kruitkamer.
"Waarom moet er nou weer zoiets gebeuren, precies wanneer ik wil gaan trouwen?!" Dacht ze, en begon zacht te snikken.

Bud was alweer een beetje afgekoeld, en zat rustig een beker water te drinken in het kraaiennest.
Jamie kwam ook naar boven en stuurde Bud naar beneden.
Daar ging ze zitten en dronk zich helemaal lam aan de rum.

Zo vaarden ze rustig door.

Na een stuk of drie weken, wilde Mary wat te eten pakken, toen ze Johnny zag zitten in de voorraadkamer, bovenop een ton.
Hij keek op.
'Hé lieverd...' Zei hij en gebaarde dat Mary op zijn schoot kon zitten.
Ze plofte neer en legde haar hoofd op zijn schouder.
'Over een week hebben we volgens mij geen voorraad meer, dus we moeten echt iets gaan inslaan ergens...' Zei Mary.
Johnny knikte.
Mary boog zich een beetje voorover en pakte een appel.
Ze nam er een hap van.
Hij was te zuur, en trok een raar gezicht.
Johnny moest lachen.
'En we hebben zo te zien ook een heleboel nieuwe appels nodig!' Zei hij en gaf haar een kus op haar voorhoofd.
Mary sloot haar ogen.
Ze was moe.
Johnny bleef stil zitten, tot ze in slaap was gevallen.
Toen pakte hij haar voorzichtig op en bracht hij haar naar haar kajuit.
Hij ging naast Mary liggen en deed ook zijn ogen dicht.
Samen lagen ze lief te slapen.

Jamie kwam binnen en zag het stel rustig slapen, en keek een minuut naar hen, toen deed ze de deur zachtjes dicht en ging weer aan het werk.

[Jamie Woods]

Jamie klom zo snel mogelijk het kraaiennest in en flikkerde Bud, die uitbundig zijn teennagels aan het bestuderen was, eruit.
Gregor stond achter het stuur.
'Waar gaan we nu heen?' Vroeg hij een beetje boos aan Jamie.
Jamie slingerde weer naar beneden en pakte een kaart tevoorschijn.
'Leg het schip stil!' Riep ze.
'Straks zijn we ergens terwijl we niet eens weten waar.' Mompelde ze en Gregor haalde zijn schouders op.
We moeten eigenlijk eerst even wachten op Mary en Johnny.
'Maak ze wakker dan!' Riep Bud uit.
'NEE! Ze hebben ook rust nodig. Wij eten eventjes wat en gaan dán pas kijken of ze wakker zijn, ja?' Zei ze alsof ze tegen een stelletje mongolen stond te praten, en de crew knikte.

Mary deed langzaam haar ogen open en keek om zich heen.
Ze merkte dat ze heel lekker bij Johnny lag, en ze ging nog wat meer bij hem liggen.
Langzaam werd Johnny nu ook wakker.
'Hey, schoonheid!' Grijnsde hij.
Mary ging een beetje overeind zitten en hij kuste haar.
'Ik wil trouwen.' Mompelde Mary met een treurig gezicht.
Mary stond langzaam op.
'Ik ben toch nog zo moe, eigenlijk.' Zei ze zacht.
'Ja, ik ook.' Zei Johnny met een lieve lach op zijn gezicht.
'Kom, laten we kijken wat de plannen zijn.' Zei hij.
Hij pakte Mary's hand, en samen liepen ze weg.
Toen ze de deur open wilde doen kwamen ze Jamie tegen.
'Haha! We wilde net wat te eten gaan pakken!' Riep Jamie lachend uit.
'Ja.. We moeten zuinig zijn.' Zei ze en ze keek bedroefd.
'Hoeveel is er nog dan?' Vroeg Jamie nieuwsgierig.
'Voor 2 personen is er nog genoeg voor 1 week.'
Jamie keek geschrokken.
'1 Week? Serieus? Echt waar??'
'Dan hebben we nog maar voor iets meer dan een dag, ongeveer, te eten!' Zei Jamie en ze keek Johnny en Mary om de beurt aan.
'Dat klopt..' Fluisterde Mary.

Mary zat weer bij Johnny op schoot.
Op de reling van hun schip.
'Het is warm zeg!' Zei Johnny.
'Ja! Het wordt ook maar steeds warmer!' Zei Jamie en ze keek naar boven.
Het kraaiennest, haar plekje.
'Jamie, zou je het erg vinden als uhh.. Johnny en ik nog eventjes gaan slapen? Je moet ons natuurlijk wakker maken als je ons nodig hebt, maar het sliep niet echt lekker op de ton.' Zei Mary en ze glimlachte lief.
Jamie knikte lachend.
'Tuurlijk zus, en ja, ik zal jullie wakker maken als er wat is!' Zei Jamie vrolijk.
Mary en Johnny liepen naar Mary haar kajuit.

Mary kwam haar kajuit binnen, gevolgd door Johnny.
Ze sprong meteen op het bed.
Johnny sprong bovenop haar en kuste haar zachtjes.
Mary grinnekte.
'We moeten wel gaan slapen, anders houden we Jamie een beetje voor de gek.' Lachte ze.
'Dat mag dan wel waar zijn, nog heeft ze hier niet echt iets over te zeggen!' Zei Johnny en hij grijnsde gemeen.
Johnny kuste haar nog eens en hij haalde zijn hand door haar haren.
Terwijl ze op het bed lagen te zoenen gleed zijn hand langzaam naar beneden.
Hij trok langzaam Mary's jurk uit..
'Jullie zouden toch gaan slapen?' Zei Jamie fel die blijkbaar net binnen was gekomen.
'Ja maar wij slapen niet met kleren aan!' Zei Johnny met schijnheilige grijns en hij wees naar zijn hand waar hij Mary's jurk nog vasthield.
Mary keek geschrokken om naar Jamie.
'We zaten net eh.. even te praten over onze eh.. toekomst, of we nou ehh.. liever 200 of 250 kinderen willen.' Zei Mary en ze wachte hoopvol af, hoe Jamie daarop zou reageren.
Jamie trok een wenkbrauw omhoog.
'However, ik kwam dus om te vragen waar we nu heen moeten..' Zei ze trok een raar gezicht omdat er allemaal geschreeuw van het dek kwam.
'Laten we terug naar Tortuga gaan!' Zei Mary snel en ze sloeg Johnny's hand weg die nog steeds bij haar jurk zat.
'Ja dat kan.. Maar de kans is dan groot dat we dan die kakkers weer tegen komen..' Zei Jamie.
'Ach joh! Die kakkers kunnen we makkelijk aan! Het zijn maar een stelletje rijke mensen, denk je dat die ons kunnen verslaan?' Grijnsde Johnny.
Jamie zei niks.
'Misschien hebben jullie gelijk! We kunnen het altijd proberen.' Mompelde Jamie.
'En ons schip is snel genoeg om dan weg te komen..' Zei Mary snel, om Jamie aan te vullen.
'Oke! Dan doen we dat!' Riep Jamie enthousiast en ze wilde weglopen.
Ze stopte nog even en keek Johnny aan.
'Wees voorzichtig met haar hé! Ze is mijn zusje!'
'Aye kapitein!' Grijnsde Johnny en Jamie liep lachend weg.
'Waar waren we gebleven?!' Zei Johnny grijnzend en hij trok Mary haar jurk uit.
Hij duwde Mary het bed op..

Jamie liep boos het dek op waar Bud, Gregor en de rest van de crew, keihard aan het schreeuwen was.
Ze keek om zich heen, een enge mist hing overal.
Het leek ook steeds meer te worden.
Ze kon niemand zien, ze hoorde alleen de stemmen.
'WAAR ZIJN DE KAPITEINS?!' Werd er vanaf de ene kant geroepen.
'WE GAAN ERAAN! WE GAAN ER ZEKER WETEN AAN!' Gilde een hysterische vent aan de andere kant.
'IK WIL MIJN MAMMIEEEEEEE!!' Gilde Bud vlak voor Jamie's neus.
'Wat is hier in godsnaam aan de hand?' Vroeg Jamie en meteen was het stil.
Gregor wees zonder wat te zeggen naar een enorm schip dat naderde.
Jamie keek met grote ogen naar het schip en liep meteen terug naar Mary's kajuit.
Jamie bedacht zich met een grijns wat zich daar allemaal kon afspelen.
Haar hand ging naar de deurknop en...

Daar lagen Mary en Johnny al in bed.
Ze keken allebei verbaast op.
'Kleed je zo snel mogelijk aan! Kakker-alarm.' Zei ze met een grijns.
'Oh nee hé!' Zuchtte Mary en ze wuifde naar Jamie dat ze weg moest gaan.
'Weetje wat wij gaan doen?' Vroeg Johnny en Mary keek hem nieuwsgierig aan.
'Wij schakelen die mafkezen uit zodat we geen last meer van ze hebben! Daarna, kunnen we terug naar Tortuga en daar kunnen we trouwen, en dan is alles weer goed!' Grijnsde Johnny en Mary keek op.
'Super idee John!' Zei ze lachend en ze kuste hem vurig.

Mary en Johnny liepen richting het dek.
'Wat is het stil..' Fluisterde Mary.
'Ja..' Zei Johnny en hij trok zijn pistool.
Mary volgde zijn voorbeeld.
Hand in hand liepen ze langzaam het dek op.
Ze keken om zich heen.
'Leeg?' Zei Johnny wat harder.
Het was heel erg mistig en ze zagen geen hand voor ogen.
Ze liepen verder het dek op totdat ze ongeveer op het midden stonden.
Opeens werd Mary vastgegrepen en er werd een mes tegen haar keel gehouden.
Johnny deed een stap naar Mary toe maar werd zelf ook vastgegrepen.
Johnny had dit al verwacht en had op tijd een pistool tegen de vent zijn hoofd aan kunnen houden.
'Jullie laten NU Mary los en wijzen ons de weg naar de rest van de crew!' Riep hij met een gemene grijns en meteen lieten ze Mary gaan.
Langzaam liepen ze voor hen uit.
Johnny en Mary zagen een zwarte schaduw voor hen opdoemen.
'Wow' Piepte Mary en ze moest denken aan de eerste keer dat ze The Black Moon zag.
Langzaam liepen ze het schip op.
Ze liepen het dek op en zagen daar de crew vastgebonden en Jamie door een of andere vent met een witte pruik, vastgehouden, met een mes tegen haar keel.
'Laat haar nu gaan!' Gilde Mary en ze schrok want nu hield de man het mes nog dichter tegen haar keel.
De man knipte in een van zijn vingers (met de andere hield hij Jamie vast) en meteen werden Johnny en Mary ook ruw vastgegrepen.
'Dus jullie zijn de kakkers van wie we dit schip gestolen hebben?' Riep Mary brutaal.
De man lachte gemeen en duwde Jamie in de armen van drie andere soldaten.
Jamie keek boos maar meteen werden er drie geweren op haar gericht.
'Kunnen we er niet over praten?' Vroeg ze zachtjes.
'Welke sukkel met een schip als deze wil The Black Moon nou weer terug?' Vroeg Johnny en hij keek de man kwaad aan.
En wat deden mensen al JULLIE nou in Tortuga?' Vroeg Mary nieuwsgierig.
'Not of your business, honey..' Antwoordde de man met de pruik.
Boos keek Mary de andere kant op.
'Nu antwoord op jou vraag.' Zei de man met de pruik en hij keek naar Johnny.
'We willen dit schip terug omdat dit eigenlijk een cadeautje was voor een man die jullie vast wel kennen.' Zei hij.
Jamie stond een beetje de mannen lief aan te kijken en dingen te vragen, het hielp niet echt veel, de mannen lieten haar echt niet gaan.
'Nou kom op, wie?' Vroeg Johnny ongeduldig.
'Lord Beckett..' Zei de man met een grijns en geschrokken keek Jamie op.
'Lord wie?' Vroeg Mary verbaast.
'Lord Beckett heeft mogelijk onze vader opgehangen.. Voor piraterij ofzo.' Zei Jamie en ze keek de man met de pruik boos aan.
'Het is een huwelijkscadeau.' Zei hij en Johnny keek op.
'Whahahaha! Wie wil er nou met hem trouwen?' Lachte hij.
Hij keek om zich heen en Jamie grinnekte.
'Meneertje, dat is niet grappig.' Zei de man met de pruik.
'Weet je wat wel grappig is? Dat het huwelijkscadeau verbeterd is, dankzij jullie! Hij krijgt er namelijk wat piraatjes bij, om goed te maken dat ik niet op de bruiloft kon komen. Die kan hij ophangen! Kijk, DAT is nou een cadeau!' Grijnsde hij en Jamie, Mary en Johnny keken hem walgend aan.

[Mary Woods]

Ruw werden ze afgevoerd.
Mary keek wanhopig naar Johnny.
Johnny wilde terugkijken, maar werd over een loopplank geduwd naar het andere schip.
Op het schip werden ze in een kamer met verschillende ijzeren kooien met houten muurtjes gesmeten.
Jamie stond snel weer op van de grond en spuugde naar de man die wegliep.
'Stelletje valse honden!' Tierde Jamie.
'Jullie zijn slecht! Zomaar iemand oppakken, hea!!!' Ze stampte op de grond.
Mary werd in een kooi gezet naast Johnny, maar kon hem niet zien.
Ze wurmde haar arm door een tralie en kreeg de hand van Johnny te pakken.
'Het komt wel goed...' Zei hij geruststellend.
'Ze krijgen ons toch niet.'
Mary begon alweer een beetje te bedaren.
Daar was ze nog niet zo zeker van, en begon zachtjes te snikken.
Johnny aaide over haar hand.
Jamie kon het niet aanhoren, veel te klef.
Ze plofte op de grond en deed haar handen over haar oren.

Bud, Gregor en de anderen werden in een aparte kamer gezet.
Bud begon te janken om zijn mammie en Gregor bleef maar zitten mokken.
Al hun wapens waren ook nog eens afgepakt.
Hij wist geen uitweg.

Na ongeveer twee uur was Mary in slaap gevallen, net als Johnny, met hun handen nog in elkaar gevouwen.
Jamie probeerde maar na te denken om hieruit te komen, maar het lukte niet.
Tevergeefs rolde ze zich op en viel ook in slaap.

Na een uur werd Jamie weer wakker, de koude vloer met stro had haar rug niet goed gedaan.
Ze wreef in haar ogen en kon door een spleetje naar buiten kijken.
Ze zag alleen maar zee.
Ze moest eigenlijk wel heel nodig plassen na zo'n lange reis.
Jamie riep naar de man die op een stoel in een hoek van de kamer zat.
Hij gebaarde met zijn hoofd van: 'Wat is er?'
'Ik moet heel nodig!' Zei ze en deed nog extra een beweging of ze moest plassen.
'Daar trappen wij niet in, jongedame! Te veel ervaring mee.' Zei de man nors.
'Nou, wat je zegt, een dame, en laat jij een dame het in haar broek doen?' Zei Jamie brutaal.
Zuchtend stond de man op en rommelde met zijn sleutels.

Op het toilet dacht ze diep na.
Toen ze klaar was liep ze mee met de man.
In de gang begon ze een beetje lief te doen, een beetje versieren zelfs.
'Het is wel aardig dat je mij er even uit liet!' Zei ze opgewekt.
'En trouwens, mooi pak...' Zei ze wat zwoeler.
De man voelde zich een beetje gevleid en klopte op zijn pak.
'Ja, dat heb je als je een volleerd bewaker bent.' Zei hij trots.
Ze kwam steeds dichterbij met hun hoofden.
Achter de man zijn rug kon Jamie een kandelaar pakken.
'Ja, volleerd...' Zei ze.
Toen hij haar wou kussen, sloeg ze keihard op zijn hoofd met de kandelaar.
'Te dichtbij!' Zei ze halflachend en liep triomfantelijk naar de kamer, nadat ze zijn sleutels had gepakt.

In de kamer was het stelletje ook al wakker geworden en keken haar vragend aan, toen Jamie binnenkwam met de sleutelbos.
'Volgens mij vond die man me wel leuk...!' Zei ze met een big-smile op haar gezicht.
Mary begon te lachen.
'Ssst...' Gebaarde Jamie, en maakte het slot open van haar zusje en Johnny.
Ze slopen samen naar de andere kamer, en keken door de gleuf van de deur.
De bewaker lette niet op gelukkig, en Johnny schopte de deur open met zijn voet en Jamie sloeg de man met de kandelaar bewusteloos.
'Mooi ding trouwens...' Mompelde ze en bekeek de kandelaar eens goed.
Mary had ondertussen de sleutelbos van Jamie afgepakt en deed de deur open van Bud.
Die vloog haar om de hals, en snikte.
'Jaja Bud, het is wel goed...' Zei ze en klopte troostend op z'n rug.
Johnny wou wat zeggen maar Jamie hield hem tegen.
Hij vond het niet prettig dat iemand anders zijn verloofde knuffelde.

Gregor, Bud, Jamie, Mary, Johnny en de rest slopen in een rijtje door de gang van het schip, en kwamen in een grote zaal uit.
Het bleek een danszaal te zijn, dat zag je aan de gladde vloer en de kroonluchtertjes.
Johnny liep naar Mary toe en zei met een bekakte stem: 'Mag ik deze dans van u?' en hij boog.
Mary giechelde.
'Natuurlijk meneer.' Antwoordde ze.
Ze pakte zijn hand en ze sjeesden door de zaal heen.
Jamie gebaarde dat ze stil moesten zijn.
Johnny en Mary stopten grinnikend.
Plotseling hoorden ze een klik, en het kwam van de deur vandaan.
Met zijn allen hobbelden ze naar een tafel met een lang kleed erop.
Rennen lukte niet echt op die spekgladde vloer.
Ze waren net op tijd onder de tafel gedoken, want ze hoorden voestappen en gemompel in de zaal.

Onder de tafel was het best krap.
Johnny grijnsde.
'Best gezellig zo hea?!' Fluisterde hij naar Mary, en kroop wat dichter tegen haar aan.
Mary knikte en wreef met haar hand over Johnny's wang heen.
Na een kwartier hoorden ze niets meer.
De mannen waren vast op weg naar de kamers waar ze opgesloten waren geweest.
"Waar we opgesloten waren?!" Dacht Jamie paniekerig.
Ze was net te laat om onder de tafel vandaan te kruipen, want een hand kwam onder de tafel en het kleed werd omhooggetrokken.
'Boe!' Zei een Pruik met een gemene grijns.

Iedereen kroop zo snel mogelijk onder de tafel vandaan.
Jamie probeerde weg te rennen naar de rest van de groep die in een hoek van de zaal stonden te gillen.
Ze had de kandelaar nog in haar handen.
"Wat heb ik er nu nog aan, ik kan er alleen maar slechter door wegkomen!" Dacht ze en gooide de kandelaar naar achteren.
Die kwam op het voorhoofd van de man met de pruik terecht.
Hij schreeuwde het uit.
Woest ging hij voor de deur staan waar ze juist weg uit moesten vluchten.
Mary kreeg een idee.
Ze zette zich tegen de muur af, gleed op haar zij precies door het poortje van de Pruik en knalde met haar voeten de deuren open.
De man was nog duizelig van de kandelaar, maar dit werd hem te veel.
Iedereen gleed handig door zijn poortje en rende daarna door een andere gang heen.
De man met de pruik zakte op de grond en lag daar te jammeren.
De piratengroep liepen door een doodlopende gang, waar een kamer aan het einde was.
'Terug, terug, terug!' Schreeuwde Johnny en iedereen draaide zich om en namen een andere afslag.
Het leek er wel een doolhof.
Uiteindelijk zagen ze een trap naar boven.
Daar stonden ze dan, op het dek, met allemaal kakkers om zich heen, die met hun mond open stonden te kijken naar de schoffies.
Bud vond het wel lachen en begon rare grommende geluiden te maken.
Gregor gaf hem een duw.
Hij stopte met grommen.
Toen begonnen de nette mensen te gillen.
Mary grisde een pistool van een stapel en schoot in de lucht.
Het werd alleen maar meer paniek in de tent.
Ze schoot nog drie keer en iedereen was stil.
Een man met een pruik rende verschrikt het dek op, zo te zien had hij net geslapen, de pruik zat scheef op zijn hoofd, hij had geen heel pak aan en keek geschrokken naar Mary die met een pistool op hem gericht stond en de menigte achter haar, doodsbang.
'Kijk maar uit hoor, ze is een scherpschutter!' Grijnsde Jamie.
De man keek nog banger.

Toen iedereen zijn wapens te pakken had gekregen, voeren ze met de kakkers onder bevel van Johnny, met een pistool tegen hun rug natuurlijk, terug naar The Black Moon.
Daar stapten ze over op hun schip en lieten de nette mensen hopeloos achter.
Jamie had met veel geweld het stuur kapot gehakt met een bijl.

Daar voeren ze weer, op The Black Moon, op weg terug naar Tortuga.

[Jamie Woods]

'Deel één van ons plan geslaagd!' Zei Johnny en hij gaf Mary een kus op haar hoofd.
'Nu moeten we nog trouwen en voedsel inslaan!' Riep Mary uit.
'Trouwen..' Bromde Jamie die erbij kwam staan.
'Is je jurk nog heel?' Vroeg Jamie met een grijns.
'Huh? Hoezo?' Zei Mary verbaast.
'Johnny heb je haar trouwjurk heel gelaten?' Jamie grijnsde onschuldig.
Johnny keek lachend naar de zee en mompelde iets wat op 'Tuurlijk' leek.
'We hebben die kakkertjes goed te pakken gehad hé?' Zei hij met een brede grijns.
'Het blijven vrienden van Beckett.. Misschien gaan ze ons verklikken ofzo..' Zei Jamie met een droog gezicht.
'Ome Beckett, een stelletje piraten hebben je huwelijkskado gestolen..' Zei Mary met kakkig stemmetje.
'Wojoow! Je kan beter meteen een zogenaamde 'Lady' worden, Mary! Je lijkt echt sprekend!' Grijnsde Jamie en Mary gaf haar een zet.
'Lady Woods..' Mompelde Johnny en Jamie en Mary keken om.
'Mooie naam hé? Woods? Weet je waarom?' Zei Jamie met een smile.
Johnny schudde zijn hoofd maar Mary wist wat er ging komen en ze zuchtte.
'Omdat het mijn naam is, duhh!!' Zei Jamie met een verschrikkelijk arrogante stem.
'Ja leuk.. Niet dus..' Zei Johnny, Jamie haalde haar schouders op en liep weg.

De dagen vlogen voorbij en voordat ze het wisten was Tortuga al in zicht.
'We zijn er al! Bijna dan..' Riep Mary die op het dek spelletjes aan het spelen was met Bud en Johnny.
Jamie zat haar nagels weer eens te vijlen en Gregor kwam erbij staan.
'Leuk hé?! Weer aan land?' Gromde hij.
'Ja hoor..' Antwoordde Jamie zonder op te kijken van haar nagels.
'Gaan jullie zeker weer dingen jatten?' Vroeg hij omdat hij niks wist om te zeggen.
'Ja hoor..' Zei Jamie weer, en weer waren haar nagels belangrijker.
Gregor ging naast Jamie zitten en schoof steeds een stukje verder naar Jamie toe, toen zijn gezicht heel dicht bij dat van Jamie was, stond Jamie op en liep ze weg.
Gregor viel om, op de grond en Jamie stond trots haar nagels te bewonderen.
Johnny had alles gezien en liep naar haar toe.
'Gregor toch.. Niet de kapitein versieren hé?!' Zei hij grijnzend.
Jamie keek verbaast op.
'Nee hoor Jamie, hij versierde jou niet.' Zei Johnny en hij liep weg.
Opgelucht slaakte Jamie een zucht en ze klom snel het kraaiennest in.

The Black Moon was nu ongeveer aangekomen bij Tortuga en Mary stond te springen van enthousiasme, in haar kajuit.
Jamie was haar haar weer aan het doen en het zag er bijna hetzelfde uit als vorige keer, maar dan wat strakker.
Ze had toch dezelfde jurk aangedaan.
En terwijl zij zich klaarmaakte, was de crew even eten jatten.
Mary zuchtte.
'Niemand stoort ons nu nog!' Zei Mary en ze lachte.
Ze zuchtte nog een en liep weer de kajuit uit.
Op naar Johnny, naar haar man.

[Mary Woods]

's Avonds in bed, naast Johnny, dacht Mary terug aan haar bruiloft die dag.
Op het dek, ze lachte in zichzelf.
Johnny keek haar aan met een slaperig hoofd.
'Er is niks hoor lieverd.' Zei Mary tegen hem.
Johnny deed zijn hoofd weer omloog, naast haar heup.
Zijn armen lagen om haar heen geslagen.
Iedereen had de boot zo leuk versierd.
Er hadden touwen vanaf het kraaiennest naar de reling gehangen, alle piraten hadden een extra goed humeur en zelfs Jamie stond te glunderen toen Johnny en zij elkaar het ja-woord gaven.
Mary zuchtte.
Ze kroop naar beneden naar Johnny's hoofd toe en gaf hem een kus.
Johnny streelde haar over haar armen.
Mary haf hem een kus op het puntje van zijn neus.
'Tu eres mi tesoro...!' Fluisterde ze tegen Johnny.
Hij keek haar vragend aan.
Mary glimlachte en kriebelt bij zijn oor.
'Dat is Spaans, ik heb ook in mijn zoektocht naar Jamie op een Spaans schip meegevaren. Het betekent...'
Mary werd onderbroken door geklop op de deur.
Johnny pakte boos een kussen onder hem vandaan en gooide hem naar Bud die binnenkwam.
'Oh, sorry... maar ik moest van Gregor vra...'
'Ga weg!' Riep Mary.
Bud keek beteuterd.
'Oh, zo bedoelde ik het niet hoor. Het spijt me!'
Bud knikte.
'Het is oké...' Zei en stapte uit de deuropening en liep terug naar het dek.
'Waar waren we gebleven...?' Zei Johnny met een brede glimlach en gaf een tikje op Mary's neus.
Ze giechelde.
Teder gaf ze hem een kusje.
Ze voelde bij de volgende kus dat zijn tong zich tegen haar lippen drukte.
Toen ze haar mond een stukje opendeed raakte zijn tong die van haar.
Langzaam zakten ze neer op het bed.
Ze woelden door de lakens, elkaar betastend.
Hij had een mooi lichaam, een best gespierd lijf.
Ze streelde over zijn rug.
Hij ging met zijn vingers vanaf haar nek naar beneden.
Ze genoot van de kleine tintelingen door haar lichaam heen.

Jamie hoorde in haar kajuit geritsel van dekens.
Ze baalde er eigenlijk een beetje van dat ze zoiets zelf nog nooit had meegemaakt.
Ze stond op en liep naar het dek, waar de crew leugendobbel aan het spelen waren.

Die ochtend werden Johnny en Mary tegelijk wakker.
Mary glimlachte om de slaapoogjes van haar grote liefde.
Ze stond op uit bed en pakte haar satijnen kimono.
Johnny kwam overeind en krabte op zijn hoofd.

Buiten tilde Johnny Mary op, en zette haar neer op de reling.
Samen keken ze naar de mooie zonsopgang.
Gregor kwam aangestrompeld.
Hij geeuwde nadrukkelijk zodat de twee omkeken.
'Goeiemorrege tortelduifjes!' Zei hij grijnzend.
'Hoi Gregor!' Antwoordde Jamie die net aan kwam lopen.
Ook de rest van de crew ging deze ochtend alweer vroeg uit de veren voor een zware dag op The Black Moon.

In Jamie's kajuit zaten de zusjes Woods hun plannen te bespreken.
'Beckett beroven, en doen alsof we twee oude klasgenootjes van Kate waren, goed idee sister! We doen het!' Zei Jamie enthousiast en gaf Mary een high five.
Ze sprintte naar Mary's kajuit.
Haar zusje kwam erachteraan.
'Wat doe je nou?' Vroeg ze.
'Ik heb aan het begin een kist ontdekt, en die apart gezet, dat als er jurken inzaten, die nog wel heel bleven.' Antwoordde Jamie.
En ja hoor, toen de kist gevonden werd, zaten er prachtige jurken in.

Een uur later, hielp Mary Jamie in een korset.
Ze rukte hard aan de veters die op de achterkant van het korset zaten.
Jamie schreeuwde het uit.
'Niet zo hard! Ik stik!'
Mary mompelde iets en maakte er een strik in.
Jamie zag er zo heel opgezwollen uit aan de bovenkant.
Ze pakte een jurk uit de kist en liet die door Jamie keuren.
Na de vijfde jurk knikte ze eindelijk van ja.
Het eindresultaat mocht er wel zijn.
Toen Mary en Jamie het dek op liepen, waren ze zowat niet meer te herkennen.
Vooral Bud en Gregor keken hun ogen uit naar de twee en de crew begon te joelen.
Jamie zwaaide met een parasolletje en riep met een bekakte stem: 'Aan het werk jullie stelletje viespeuken! maak het dek hier blinkend schoon!'
Johnny moest lachen.
Gregor liep naar Jamie toe, maar die draaide zich weer om en liep terug naar haar vertrek.
Hij wou haar een complimentje geven, maar durfde dat niet.
Binnen rukte Mary haar korset uit en hijgde overdreven.
'Als we dit moeten volhouden, geef ik het op!'
Jamie keek haar boos aan.
'Wat nou?!' Riep Mary uit.

Johnny zat met Gregor op de reling.
'Volgens mij zie jij wel wat in dat kapiteintje, hea?!' Zei Johnny grijnzend.
Gregor haalde zijn schouders op.
'Ik heb toch geen kans...' Hij probeerde onverschillig te doen, maar Johnny zag dat hij teleurgesteld was.

[Jamie Woods]

Johnny en Gregor zaten nog steeds te praten
'Dat moet je niet van jezelf zeggen! Als Jamie je niet wil zoek je toch gewoon een ander iemand!' Zei Johnny tegen Gregor.
'Zo simpel is dat niet! Dat hoor jij toch wel te weten?!'
Gregor deed zijn mond open om verder te praten maar toen kwam Jamie naar buiten.
Overdreven puffend want Mary had voor de grap Jamie's korset nog strakker gedaan, toen Jamie vroeg of ze hem wat losser wilde doen.
'Kan iemand me even hel.. pen? Pufte ze en ze plofte naast Johnny neer.
Voordat Gregor wat kon zeggen liep Bud naar Jamie toe en maakte het korset wat losser.
Net als Mary net deed maar dan minder overdreven slaakte Jamie een zucht.
'Dankje Bud..' Zei ze en ze knipoogde.
Gregor keek jaloers toe.
Jamie liep weer naar de kajuit toe om zich weer te verkleden.

'Slijmbal!' Riep Gregor boos uit naar Bud toen Jamie weg was.
'Iemand moest het doen van haar! Jij loopt toch alleen maar kwijlend achter haar aan.'
Een paar mannen keken om en lachte Gregor uit.
'Dat neem je terug!' Riep Gregor woedend en hij trok zijn zwaard.
'Even denken... NEE!' Riep Bud en hij ging verder aan het werk.
Johnny trok Gregor terug en Gregor stopte zijn zwaard weg.

Jamie liep Mary's kajuit binnen.
Mary zat druk te schrijven en was de afgelopen 2 uur haar kajuit niet uit geweest.
'Waar ben je mee bezig?' Vroeg Jamie nieuwsgierig.
Zonder wat te zeggen gaf Mary een brief aan Jamie.
Jamie maakte hem open.
'Lieve Jamie Woods..' Las ze voor en meteen keek ze boos naar Mary.
'Mijn brief! Je hebt MIJN BRIEF gelezen! Ooit gehoord van dingen die PRIVÉ zijn? En waarom kan ik de helft niet lezen?! Heb je er rum overheen gemorst ofzo?' Riep Jamie uit.
'Ga nou verder!'
'Moet je ook niet zeuren als ik jou brieven lees hoor!'
'GA NOU VERDER!'
'Jajaa!'
'Ik hoop dat jij nog weet wie je kent.. Ik bedoel wie ik ben. Ik ben je ouwe buurjongen van vroeger.. Toen je moeder weg was mocht je een tijdje bij ons wonen.'
Mary knikte.
'Wacht even.. Ik weet zijn naam niet meer..'
'Kijk dan onderaan de brief!' Zei Mary zuchtend.
'Matt?'
'Afgekort van...?' Zei Mary alsof Jamie een klein kind was.
'Mathew.. OJAA! Mathew! Ik weet het weer!!'
'Er staat dat hij piraat is en dat hij in de buurt gevangen genomen is door.. Door.. BECKETT!' Gilde Jamie.
'Who the hell is Beckett nou ?'
'Beckett is.. BECKETT!'
'Ahh! Nu snap ik het..' Zei Mary sarcastisch.
'In Port Royal gevangen.. Maar wij gaan naar Port Royal! Dus dan kunnen we Matt bevrijden!' Gilde Jamie en ze keek blij.
'Ik ben dus een brief terug aan het schrijven.. Dan kan hij bij onze crew komen!' Lachte Mary.
'Yes, yes, yes!!!'
'Nou, opzouten.. Dan kan ik verder!!'
Vrolijk liep Jamie de kajuit uit.

Aangekomen op het dek keken Bud en Gregor om.
Ze keken elkaar kwaad aan.
Zo snel als hij kon liep Bud op Jamie af.
Hulpeloos keek Gregor toe.
Hij wist niet wat hij moest doen..
'Hee captain! Wat is de koers?' Vroeg Bud.
'PORT ROYAL!' Riep ze lachend.
'Niet weer.' Kreunde de meeste van de crew.
'Wel weer! En jullie hebben d'r maar zin in, Want anders heb ik iemand die jullie MAKKELIJK vervangt!' Schreeuwde Jamie.
'Op naar Port Royal! Op naar Matt!' Zei Jamie zacht en glunderend.

[Mary Woods]

Toen ze de haven van Port Royal al konden zien liggen, was Jamie al helemaal hyper.
Ze trok Mary mee naar haar kajuit en pakte jurken die ze aan ging doen in een aparte kist, en Mary deed hetzelfde.
Jamie hielp haar zusje in een korset, deed de jurk aan, en bekeek haar toen.
Ze vond haar prachtig zo, en liep naar haar bureau.
Daar pakte ze een ketting uit.
Mary keek haar vragend aan.
'Dit Mary, heb ik nog als enige over van onze moeder, op de mooie en slechte herinneringen na. Hij is erg bijzonder.' Zei Jamie en deed voorzichtig de ketting om Mary's hals.
Mary keek in de spiegel.
Het was een gouden kettinkje, met daaraan een glimmende steen.
'Ehm... maar wat is er dan zo bijzonder aan?'
Jamie glimlachte geheimzinnig.
'Jaaaaah... daar kom je vanavond bij kaarslicht pas achter...' Zei ze en pakte een korset en een jurk en gebaarde dat Mary moest helpen.
Mary haalde haar schouders op.

In de haven van Port Royal sprong Johnny, in nette kleding, van boord en pakte Mary's hand aan en bracht haar veilig met korset en al op de steiger.
Gregor ging ook zo staan, maar Bud grijnsde en pakte Gregors hand aan en liep deftig naar beneden.
Gregor bromde.
Jamie ging ook elegant van boord en zo was hun spannende avontuur om Mathew te bevrijden begonnen.

Na een lange hobbelrit in een deftige koets, kwamen ze aan bij het mooie huis van Beckett.
De dienstmeid deed open en boog.
In de hal stond Lady Kate Beckett en glimlachte vriendelijk.
'Eh... goedemiddag lady, zouden wij u mogen verzoeken om ons naar uw man te brengen?' Zei Johnny netjes.
Kate lachte.
'Het is me een genoegen meneer.'
Mary rolde met haar ogen.
Ze was het nu al zat om netjes te blijven, en ze werd ziek van al dat lieve gedoe van Lady Kate Beckett.
Ze schreed met tegenzin achter de groep aan.

Ze kwamen aan bij een grote deur, waarachter het kantoor van Beckett was.
Na een lang, en vooral saai, gesprek bij Beckett, hadden ze hem ervan overtuigd dat de zusjes Woods oude klasgenootjes van Kate waren, en de crew het personeel was.

Hun kamers werden aangewezen door een enge man met een pruik.
Verschrikt keek Jamie naar de man.
Hij had een buil op zijn voorhoofd, precies zo een als waar zij de kandelaar had gegooid op het kakker-schip.
Ze keek snel de andere richting op toen ze haar suite binnenging.

Mary draaide een rondje in de prachtige, met goud versierde kamer.
Ze plofte neer op de zachte kruk voor de toilettafel.
Jamie keek rond en zag een grote kast staan.
Ze pakte de grote gouden deurknoppen en gooide hem open.
Ze keek teleurgesteld.
De hele kast was leeg, op twee jurken na.
Ze keek op het kaartje dat aan een hanger hing.
"Voor Jamie Woods, van Lord en Lady Beckett"
Jamie griste de jurk uit de kast en hield hem voor zich.
Mary keek met grote ogen ernaar.
'Wauw! Waar heb je die nou van?' Vroeg ze verwonderd.
Jamie wees naar de openstaande kast.
Mary sjeesde ernaartoe.

Na een halfuur kwam er een pruikemans binnen met de twee kisten met hun spullen erin.
'Hier zijn de spullen van de lady's, en ik wil u graag verzoeken om u om te kleden in de kledij dat in de kast hing, en naar de eetzaal te komen voor het diner.' Zei hij, met een niet-normale kakstem.
Toen de deur dichtging schaterden de zusjes Woods het uit.

Bij het diner zagen ze er prachtig uit.
Johnny gaf Mary een kusje op haar hand en stak een arm uit.
Mary sloeg haar arm door de zijne heen en liep zo naar haar plaats aan de tafel.

Na het eten lopen ze met zijn allen naar hun kamers, maar Johnny en Mary maken nog even een wandeling door de tuin.
Ze komen op een open plek uit, waar een klein bankje staat met kaarsen eromheen.
Mary keek verliefd naar Johnny.
'Helemaal voor ons samen, liefste.' Zei hij.
Mary ging sierlijk zitten.
Johnny kwam ernaast.
'Het is echt mooi! Dankjewel!' Zei ze en gaf hem een knuffel.
Ze pakte een kaarsje op.
Hij was met kleine engeltjes versierd.
Ze keek om zich heen.
Er draaiden overal kleine hartjes rond hen heen.
Johnny keek naar haar ketting.
'De ketting veroorzaakt die hartjes!' Riep hij uit.
"Dat bedoelde Jamie dus..." Dacht Mary.
Ze hield de kaars verder van haar weg.
De hartjes werden steeds lichter en verdwenen uiteindelijk.
Ze deed de kaars weer dichterbij.
De hartjes begonnen weer op te lichten en om hen heen te draaien.
Maryk recht in Johnny's ogen.
Hij keek in haar mooie, kastanje-bruine ogen.
Hun hoofden kwamen steeds dichter bij elkaar.
De kaars kwam ook steeds dichter bij de ketting.
Langzaam deed Mary haar ogen dicht en kuste Johnny.
Johnny had ook zijn ogen gesloten.
Die nacht kon je van veraf allemaal kleine hartjes zien glinsteren, uit de tuin van Lady en Lord Beckett.

[Jamie Woods]

'Yoho yoho a pirates life for me!' Zong Jamie luid, de volgende ochtend toen ze door de tuin liep.
'We pillage, we plunder, we rifle, and loot, Drink up me hearties yoho! We kidnap and ravage and do'nt give a..'Ze stopte snel toen ze verderop Kate en Beckett aan zag komen lopen.
Kate wenkte dat Beckett door mocht lopen en ze liep glimlachend op Jamie af.
Jamie zette een verschrikkelijke nep-glimlach op en ze liep langzaam naar Kate toe.
'Goeiemorgen Kate.' Mompelde ze zo netjes mogelijk.
Maarja, hoe ze ook haar best deed, netjes klonk het nooit.
'Goedemorgen Jamie. Goed geslapen?' Zei ze met een glimlach waar Jamie met open mond naar stond te kijken.
Ze herstelde zich snel toen ze Kate vaag zag kijken.
'Hééééérlijk! Dank u!' Zei ze zo overdreven dat Kate nog vager ging kijken.
'Zeg maar "je" hoor..' Zei ze wantrouwig en zacht.
'Wat zong je net eigenlijk? Het klonk bekend..'
'Oww.. Niks hoor!' zei Jamie té bekakt.
Kate keek heel raar en liep achteruit.
'Ik ga naar ehh.. naar dinges toe.' Zei ze snel en ze liep naar Beckett.
Ze draaide zich nog even om.
'Als je wilt word je straks opgehaald voor het ontbijt?' Zei ze voorzichtig.
Jamie knikte instemmend en Kate liep weg.
Zodra ze écht weg was kon Jamie haar lachen niet meer inhouden.
'Dinges..' Piepte ze lachend.

Langzaam deed Mary haar ogen open.
'Waar ben ik?!' Was het eerste wat ze dacht.
Al snel besefte ze dat ze op de schoot van Johnny zat.
Johnny lag nog te slapen.
Mary keek vertedert naar de slapende Johnny.
Langzaam kwam ze overeind.
Johnny deed nu ook zijn ogen open.
'Hee schone slaapster.. Ik bedoel slaper..' Grijnste Mary naar hem.
Mary stond op en trok Johnny mee omhoog.
'Ik weet het niet hoor.. Ik kan me die Mary helemaal niet meer herinneren..' Hoorde iemand van achter de heg achter hen zeggen.
'Shit..' Mompelde Mary en ze keek naar achter.
Door de struik heen zag ze Kate en Beckett staan praten.
Johnny keek ook.
'Zeker weten?' Mompelde Beckett.
'En Jamie dan?'
'Ik kan me wel iemand herinneren die zo heette maar het is zo onlogisch allemaal..' Fluisterde Kate.
Beckett knikte.
'We moeten maar afwachten en ze goed in de gaten houden.
Ook moeten we doen of er niks aan de hand is hoor!'
Kate knikte nu heel langzaam.
Mary keek geschrokken naar Johnny en Johnny keek naar haar.
'Ik ben.. Te.. Te jong!' Zei ze zacht.
'Jamie is rond de leeftijd van Kate maar ik ben 5 jaar jonger..'
Johnny wilde iets zeggen maar op dat moment kwam Beckett aangelopen.
Bijna zag hij hen maar Kate riep nog iets dus voordat hij hen zag waren ze al weg.

Jamie zat in haar kamer op haar bed te zitten.
Ze zat haar wapens te bekijken.
Opeens werd er op de deur geklopt.
Snel stopte ze al de wapens onder de dekens.
'Mevrouw Woods?! Ahh.. Bent u hier nog? Iedereen is al in de zaal.' Zei een pruikending die binnengelopen kwam verbaast.
'Oh echt? Ik kom er zo snel mogelijk aan.' Zei ze en ze knipoogde naar de man.
Hij werd knalrood en liep weg.
Jamie had een andere jurk aangetrokken en ze liep richting de zaal.

Onderweg kwam ze Mary tegen.
'Jamie.. We hebben bedacht dat we beter eerst Matt kunnen bevrijden en daarna pas Beckett kunnen beroven!' Fluisterde ze.
Jamie knikte blij.
'Goed idee! Dat doen we dan meteen na het ontbijt want volgens mij begint Kate ons door te krijgen!' Antwoorde Jamie.
Mary knikte, blij, dat Jamie er ook zo over dacht.
Ze liepen snel de zaal in en gingen zitten.
Beckett en Kate keken elkaar veelbetekenend aan, en Mary lachte voorzichtig.
'Eet smakelijk..' Zei ze zacht.
Johnny keek haar aan en knikte.
Beckett deed hetzelfde en Jamie en Kate keken elkaar 'zogenaamd' lief aan.
Langzaam begonnen ze te eten.

Opgelucht renden Jamie en Mary hand in hand de zaal uit.
Johnny rende er achteraan.
Kate en Beckett waren al weg.
Weg uit de hele kille sfeer die er in de eetzaal had gehangen.
'Wie gaan eigenlijk Matt bevrijden?' Vroeg Mary aan Jamie en Johnny.
'Mij kent hij..' Zei Jamie zacht en ze keek Mary aan.
'Wie van jullie gaat Beckett afleiden?' Johnny keek Mary aan.
'Ik doe het wel!' Zeiden ze tegelijk.
'Mary, dat wil ik je niet aandoen!' Mompelde Johnny.
'Jamie heeft hulp nodig van een sterk iemand! Ik zeg niet dat zij te slap is, of dat ik te slap ben, maar ik denk dat jij wel sterker bent dan ik!' Zei ze.
johnny knikte.
'Weet je het zeker?'
'Ja Johnny.. Ik red me wel!' Zei Mary en ze knipoogde.
'Okee! Ik vertrouw je wel, maar toch..! Zei Johnny twijfelachtig.
'We doen het dus! Om een lang verhaal kort te maken: Jamie en Johnny bevrijden Matt, Mary leid Beckett af.' Zuchtte ze.
Jamie rende al weg.
Johnny gaf Mary een zoen en rende daarna ook weg.

Johnny en Jamie liepen langzaam de donkere kerkers in.
Ze hoorden getik tegen de tralies.
Er zaten mannen met hun nagels tegen de tralies aan te tikken.
'O mijn god! Hoe weet ik nou wie..' Verder kwam ze niet.
Het was maar al te duidelijk.
Er was maar een kalme, jonge piraat die er goed uitzag terwijl hij er toch niet geweldig aan toe was.
Jamie rende naar een van de cellen, met Johnny achter zich aan.
Hij wist niet wie Matt was dus hij kon ook bijna niet anders.
De jongen keek op.
'Jamie?' Zei hij zacht.
Jamie knikte blij.
Verbaast stond de jongen op.
'Matt!' Zei Jamie, iets te hard.
'Sssst!' Zei Johnny en hij legde zijn vinger op zijn lippen.
'Hoe ben je hier gekomen? En waarom? En.. En.. Wat heb je gedaan nadat je weg was gegaan bij ons? En waarom ben je eigenlijk weg gegaan bij ons?' Vroeg hij.
'Daar hebben we het laten over, eerst jou bevrijden.' Zei Jamie zacht en haar ogen begonnen te glanzen.
Johnny haalde sleutels tevooschijn en voordat ze het wisten was Matt vrij.

[Mary Woods]

Matt, Johnny en Jamie slopen door de gangen onder het grote huis.
De andere gevangenen riepen hen nog na, zij wilden daar natuurlijk ook weg, maar daar hadden ze geen tijd voor.

Ondertussen in Becketts kantoor, stond Mary op van haar stoel en liep langzaam naar hem toe.
'Het schijnt dat hier in de buurt piraten zijn opgedoken...'Zei ze onverschillig.
'Is dat waar?'
Beckett draaide zich om naar haar van het raam.
'Ja... En ik heb wel een vermoeden...' Zei hij.
Mary was opeens erg geïnteresseerd in een wereldkaart.
Beckett liep ook naar de wereld kaart.
Mary streek met haar hand over de kaart.
Beckett legde zijn hand langzaam op die van haar.
Mary hield haar adem in.
Ze trok haar hand weg.
Beckett liep naar zijn bureau en ging zitten.
Mary liep ook naar een stoel.
Beckett wisselde van onderwerp.
'Zijn jij en, eh... Johnny, ehm... een stelletje?' Vroeg hij.
'Huh? Oh nee hoor...!' Zei Mary snel.
'Want, ik zag jullie in de tuin...' Zei Beckett.
Mary keek geschrokken op.
'Rustig maar hoor, bij mij is je geheim veilig.' Zei hij gerusstellend.
Mary kreeg een beetje een schuldgevoel dat ze tegen hem had gelogen.
'Nou, ehm... eigenlijk zijn we al getrouwd...' Zei ze en lachte flauwtjes.
Beckett knikte en zuchtte.
Hij wees naar de deur.
'Nog een fijne dag...' Zei hij.
Mary maakte een klein buiginkje en liep weg, naar de grote hal.

In de hal kwam ze Johnny tegen.
Ze vloog hem om de hals.
'Is alles goed gegaan?' Vroeg Mary.
Jamie kwam ook aanlopen, met achter haar een piraat.
Het was Mathew.
Toen ze bij Mary en Johnny aankwamen, zette Mathew grote ogen op.
'En wie is dit?' Vroeg hij met een big-smile.
Johnny sloeg zijn arm om Mary's middel.
'Dit is mijn vrouw!' Zei hij snel.
'Mijn zusje, Mary.' Zei Jamie en Mary stak haar hand uit.
Mathew greep hem vast.
'Aangenaam!' Zei hij en schudde haar hand een beetje té lang.
Jamie trok hem mee naar haar suite.
Johnny en Mary hobbelden erachteraan.

In de suite ploften ze met zijn allen op het enorme bed van de zusjes.
'Lieffie, jij had toch Beckett afgeleid, hoe is het gegaan?' Zei Johnny.
Mary vertelde haar verhaal.
Jamie schoof onder het verhaal steeds dichter naar Mathew.
Hij had niks door, tot ze met haar been tegen hem aankwam.
Hij keek haar veelbetekenend aan.

Bij het avond eten, probeerde Jamie was eten in een servet mee te smokkelen.
Het verwonderde haar dat niemand had ontdekt dat er iemand weg was uit de gevangenis.
Toen ze klaar waren met eten liep Jamie snel naar haar kamer.
Ze hoorde een douche lopen.
Ze giechelde.
Matt was aan het zingen.
Ze legde het servet op de toilettafel en sloop dichterbij de badkamer.
Opeens stopte het gezang en het water liep niet meer.
Jamie vluchtte weg, en pakte de servet snel en liep naar de deur.
Toen Matt met een handdoek uit de badkamer liep, deed Jamie net alsof ze er nog niet geweest was.
'Oh hoi Matt!' Zei ze opgewekt.
'Hey Jeem...' Zei Mathew.
Ze legde de servet weer op de toilettafel en vouwde hem open.
Er lagen stukjes kip, brood en een paar druifjes in.
Jamie keek teleurgesteld naar haar vangst.
Maar Matt sloeg zijn arm om haar heen en zei: 'Het is al lief dat je al die moeite doet voor me, hoor!'
Er verscheen toch nog wel een glimlachje op Jamie's gezicht.
Mathew gaf haar spontaan een zoen op haar wang.
Jamie schrok daar een beetje van en bloosde.

Mary en Johnny liepen door Becketts grote huis.
Het was net een doolhof.
Hand in hand kwamen ze aan bij Mary's en Jamie's kamer.
Toen ze de deur opendeden, zagen ze Matt en Jamie knuffelend op het bed zitten.
Mary schoot in de lach.
Toen Jamie dat merkte, rukte ze zich snel los en keek naar buiten.
Johnny liep grijnzend naar Mathew, die snel naar de badkamer wilde lopen.
'Op heterdaad betrapt!' Zei Johnny en gaf een vriendschappelijk klapje op zijn rug.
Matt keek beschamend.

Laat in de avond liepen de Lord en Lady weer door de tuin.
'Ik heb wat informatie uit Mary gekregen...' Zei Cutler.
Kate keek hem vragend aan.
'Ze is getrouwd met ene Johnny, die knul die mee was.'
'Oh...' Zei Kate en dacht diep na.
'Op zo'n jonge leeftijd al trouwen, dat is opmerkelijk.'
Haar man knikte en zei: 'Volgens mij zijn ze nog niet zo lang getrouwd hoor, het is een vers huwelijk.'
'Misschien op een schip...?' Zei Kate en Cutler bleef stokstijf staan.
Toen beende hij met grote passen naar binnen.
Kate bleef verbouwereerd achter.

Beckett had de man met de bult op zijn voorhoofd geroepen.
Hij was namelijk pas op zee geweest en in aanraking gekomen met piraten.
De man vertelde zijn verhaal.

In hun suite waren de zusje Woods stil tegen elkaar.
Mary verbrak de stilte.
'Zo, jij en Mathew dus... Hihi.'
Jamie keek om.
Toen liep ze naar het raam en zette het open.
Na een minuut kwamen hun aapjes via het raam in de suite.
Mary rende naar Layla en Pino.
'Mijn schatje!' Gilde ze.
Layla sprong op haar schouder.
Jamie werd wat spraakzamer en besprak haar plan met de anderen om Lord Cutler Beckett te beroven.
Johnny zou naar The Black Moon gaan om het schip klaar te maken voor vertrek, Mary en Jamie zouden spullen stelen en Mathew moest op wacht staan.

Mary scheurde een heel stuk van de onderkant van haar jurk af, en deed dat ook bij Jamie.
Johnny was stiekem uit het huis weggegaan, en Mathew had een lakei bewusteloos geslagen en zijn pak aangetrokken, en z'n pruik natuurlijk.
Door de gangen slopen twee figuren richting Becketts kantoor.
Ze gingen naar binnen.

In het kantoor pakte Jamie een paar buideltjes met geld en stopte dat in een zak.
Ze gingen stil te werk.
In Kate's kamer, waren Layla en Pino binnengekomen door een kier bij de deur.
Layla hupste naar de grote kledingkast.
Eén van Kate's jurken hing aan een hanger aan een kastdeur.
Het kleine aapje begon eraan te trekken.
Er scheurde een sliert kant vanaf.
Pino was in de kast gedoken en kwam met een panty op zijn hoofdje eruit gesprongen.
Kate kwam in haar suite aangelopen.
Ze gaf een hoog gilletje toen ze de twee zag.
Layla vluchtte weg onder Kate's poortje door en Pino grijnsde en sprong op haar schouder en rende ook weg, achter Layla aan.
Kate was inmiddels flauwgevallen.

Op The Black Moon schreeuwde Johnny tegen iedereen bevelen.
Na twee minuten was het schip klaar om weg te varen als Beckett en zijn bende eraan kwam.

In het kantoor waren Jamie en Mary klaar met de spullen stelen.
Ze wilden net weglopen toen de deuren opengegooid werden.
Lord Cutler Beckett stond grijnzend in de deuropening.
Toen hij Mary zag, veranderde zijn enge grijns in een verbaasde blik.
De zusjes handelden snel.
Ze bonden de zakken dicht, gaven Beckett een duw en sjeesden naar de hal, naar de voordeur.
Buiten renden ze alsof hun leven ervanaf hing, nou ja, dat was ook wel zo, want ze waren piraten.
Layla en Pino waren al aan boord van het schip, en Gregor zag dat Jamie en Mary op de steiger waren.
'Snel! Haal het anker op! Ze komen eraan!' Schreeuwde hij.
Het schip ging langzaam vooruit.
Jamie klom snel aan boord.
Het schip was al een stuk weg van de haven.
Mary nam een aanloop en met een gigantische sprong was ze op het dek.
Johnny nam haar in zijn armen.
Ze kusten elkaar.

Mary hijgde in haar kajuit nog een beetje na.
Ze was helemaal kapot van het rennen.

De volgende nacht lag Mary samen met Johnny in bed.
Ze dacht na over de spullen die ze gejat had.
Gisteren had ze alles uitgezocht.
Johnny kroop met zijn hoofd naar haar hals toe.
Hij gaf kleine kusjes.
Bij haar onderarm stopte hij.
Mary deed voorzichtig zijn broek uit.

Jamie deelde haar kajuit met de nieuweling.
Matt had een hangmat gekregen en lag erin te snurken.
Midden in de nacht werd Jamie wakker van geschuifel.
Het bleek Mathew te zijn, hij slaapwandelde.
Hij kroop bij haar in bed.
Jamie durfde niks te doen, want er gebeuren rare dingen als je een slaapwandelend iemand wakker maakt.

De volgende morgen werd Mathew wakker en voelde iemand naast zich liggen.
Het was Jamie.
Hij bekeek haar goed.
Ze was nog mooier dan vroeger, maar alleen Mary's schoonheid was hem opgevallen bij de ontmoeting.
Jamie paste gewoon niet bij een korset.
Hij grinnikte in zichzelf.
Jamie kreunde en draaide zich richting Matt om.
Ze deed haar ogen open en schrok van zijn hoofd voor haar.
Mathew glimlachte.

[Jamie Woods]

Jamie gilde.
Matt sprong zo gauw mogelijk het bed uit.
Jamie was alles van de afgelopen nacht vergeten, dus ook, dat Matt slaapwandelde.
'WAT DOE JIJ IN MIJN BED?' Gilde ze geschrokken en boos.
Matt zat hulpeloos om zich heen te kijken.
Hij wist ook niet hoe hij daar gekomen was.
Mary kwam naar binnengerend en keek haar geschrokken aan.
'Wat is er aan de hand?! Ik hoorde keihard gegil!'
Jamie wees naar Matt.
Mary keek in zijn groen-blauwe ogen en lachte.
'Niks aan de hand dus..' Zei ze opgelucht en ze liep weg.
'NIKS AAN DE HAND ZEG JE?!' Riep Jamie nog achter haar.
Mary zuchtte en liep naar haar kajuit.

Jamie kwam op het dek aangelopen.
Ze kon geen jongen meer zien, dat ging alleen een beetje moeilijk, want, van iedereen op het schip, op Mary na, was een jongen.
Matt had al zo'n 200 keer 'sorry, ik weet ook niet hoe ik daar kwam' gezegd, maar Jamie was nog steeds boos.
Matt zou ergens anders gaan slapen en Jamie was opgelucht.
'Kom op Jamie, is dit niet wat je wilde?' Vroeg Johnny met een gemene grijns.
Jamie mepte hem in zijn gezicht, waardoor Mary lachte.
'Ben je niet bezorgt om hem?' Vroeg Matt verbaasd.
'Nee hoor, dat kan 'ie wel hebben!' Lachte Mary.
Johnny grijnsde.
Hij had een rode handafdruk op zijn gezicht.
'Kijk maar uit! Ze kan hard slaan!' Fluisterde hij.
Matt grijnsde terug.
'Mary ik wil even wat vragen!' Zei Matt en hij richtte zijn blik op Mary.
Mary knikte.
'Kunnen we mijn zusje meenemen?' Vroeg hij.
'Heb je een zusje?'
'Yep!'
'Is goed! Waar gaan we haar ophalen?'
'Hier dichtbij heb je een stadje, daar zit ze. Ze verwachtte al dat ik langs zou komen. Dus nu al helemaal een verassing.' Zei hij.
'Okee! is goed! Doen we! Dan gaan we daar nu heen. Is het erg dichtbij?'
Matt wees naar een streepje land in de verte.
Mary stond met open mond te kijken.
Ze waren er al!
Mary liep naar Gregor die aan het stuur stond.
'We gaan dáár heen.' Zei ze terwijl ze naar het streepje land wees.
'Aye, kapitein!'
Ze voeren richting het land.

Één voor één stapte ze aan land.
Het was een héél klein eilandje.
Matt liep meteen een straatje in.
Mary, Johnny en de crew liepen er achteraan en Jamie bleef staan.
'Moeten we achter hém aan? Zeg, wat doen we hier eigenlijk?' Vroeg ze Mary.
'We halen het zusje van Matt op, die komt bij de crew. Maar Matt is er al zowat dus wachten wij wel even hier, okee?'
Jamie stond opeens doodstil, met haar vuisten gebald.
'Matt's zusje?'
mary knikte.
'Jaahaa! Oww, kijk daar zijn ze al.' Opgewonden wees Mary naar Matt die samen met een jonger meisje aan kwam lopen, met nog steeds Johnny en de crew er achteraan.
'Hai Jamie, wat heb ik jou lang niet gezien.' Zei het meisje grijnzend.
'Gelukkig..' Mompelde Jamie onverstaanbaar.
'Huh? Zei je iets?' Zei het meisje, maar Jamie schudde haar hoofd.
Het meisje was bepaald niet lelijk.
Ze had donkerblonde lange krullen en net als Matt, groen-blauwachtige ogen.
Ze was best slank, maar niet zo slank als Jamie en Mary.
Ook had ze prachtige kleding, wat Jamie en Mary al ontwend waren.
Jamie droeg haar oude versleten kleding en Mary had een afgescheurd jurkje aan.
Kortom, op dat moment zagen ze er niet uit.
'En jij bent?' Vroeg ze ongeïnteresseerd en ze keek Mary scherp aan.
'Mary, Jamie's zusje en Johnny's echtgenote.' Zei ze snel en ze trok Johnny naar d'r toe.
Johnny knikte.
'Jij boft! Met zo'n man! Zo een zou ik ook wel willen!' Zei ze met zwoele en verleidelijke stem.
Johnny keek gehypnotiseerd en Mary vond het maar niks.
'Ja IK bof, dat hij van MIJ is.' Zei Mary en ze kuste Johnny vurig.
Ze vond het maar niks dat het meisje Johnny zo aan het versieren was.
'Zeg eens, hoe heet je eigenlijk?' Vroeg Mary.
'Ik heet Jade.' Zei ze snel en droog, ze had er meteen de pest in door het zoenen van Johnny en Mary.
Jamie grinnekte.
Fel draaide Jade zich om.
'Ik kan me onze vriendschap nog zo goed herinneren..' Mompelde ze met een gemene blik in d'r ogen.
'Ik niet..' Zei Jamie nog gemener.
Jade trok een wenkbrouw op en draaide zich om.
'Nou, waar is dat stomme schip?'
Tegelijkertijd trokken Mary en Jamie hun pistool en richtte het op Jade.
'Ons schip is niet STOM Jade!' Mompelde Mary.
'Zo praat je niet over ons schip..' Gromde Jamie er achteraan.
Jade knikte langzaam.
'Ik begrijp het, nu die speelgoedpistolen weg, laten we het gezellig houden..' Zei ze een stuk liever.
Jamie keek haar nog steeds boos aan, maar deed haar pistool weg.
Mary deed hetzelfde, en pakte Johnny's arm.
Johnny lachte en ze liepen hand in hand terug naat The Black Moon.
Jamie liep naast hen en Matt en Jade liepen erachter.

Jade liep Jamie's kajuit in en Jamie ging voor haar staan.
'Dit is de grootste kajuit toch?' Vroeg Jade en Jamie knikte.
'Dit is MIJN kajuit!' Zei Jamie.
'Jij slaapt bij Matt.'
'Dacht het niet dus! Ik slaap hier, en jíj slaapt bij Matt.' Zei Jade vaag.
'Ha-ha-ha-ha, jij kan zulke goeie grappen maken!' Zei Jamie sarcastisch terug.
'jij ook!' Zei Jade droog.
'Ik zal je even vertellen hoe de rangen hier op het schip ongeveer verdeeld zijn:' Zei Jamie en ze keek lief op een hele neppe manier.
'Ik en mijn zusje zijn het allerbelangrijkst, en Johnny ook, voor mijn zusje dan. Daar achteraan komt de crew samen met Matt, en dan álle piraten op de hele wereld, en dán ver onderaan het lijstje, kom jíj ergens aangebungeld. Dus; Ik slaap hier, Mary en Johnny in de andere grote kajuit, en voor jou en Matt hebben we een hangmat, bij de crew! Leuk hé?! Wees maar blij dat je niet op de grond hoeft te slapen.' Zei Jamie duidelijk.
Jade knikte langzaam.
Ze had door dat ze hier sowieso niet tegenop kon.
Dan maar in de hangmat.
Boos liep ze weg.
'Waarom hebben we dat stomme kind hierheen gehaald?' Zuchtte Jamie in zichzelf.

Het was inmiddels avond en iedereen ging naar bed.
Jamie liep haar kajuit in.
Matt was zijn spullen aan het opruimen.
'Jamie! Sorry! Ik wist niet dat ik slaapwa..' Begon hij maar Jamie stak haar hand op, hij moest stil zijn van haar.
'Het was eigenlijk ook geen wereldramp, ik ben ook een beetje een aansteller, ik was gewoon geschrokken, dus ik moet ook sorry zeggen, dus; Sorry dat ik zo overdreven reageerde.' Zei Jamie en ze glimlachte.
'Ik heb liever wel dat je gewoon bij de crew en je zusje slaapt.'
Matt knikte.
'Ik ben in elk geval blij dat je niet meer boos op me bent!' Zei hij en hij liep de kajuit uit.
'Slaapse!' Riep Jamie hem na.
'Hetzelfde!' Hoorde ze vanaf het gangetje geroepen.

Johnny en Mary lagen ook in bed.
'Johnny, zeg eens eerlijk; Wat vind je van Jade?' Vroeg Mary nieuwsgierig.
'Ze is mooi, maar ze komt niet eens in de buurt bij jou.' Zei hij en hij keek Mary aan.
'Hoezo eigenlijk?'
'Gewoon, dat wilde ik weten..' Zei Mary die niet helemaal wist of ze het nou moest geloven of niet.
Mary zuchtte en nam zichzelf voor om zich geen zorgen te maken over onnozele dingen, ze ging tegen Johnny aan liggen en langzaam viel ze in slaap.

[Mary Woods]

De volgende morgen was Mary al vroeg wakker geworden.
De zon was nog amper op.
Ze kroop zonder Johnny wakker te maken uit bed en sloop naar de hut van de bemanning.
Ze stopte bij Jade's hangmat.
Zelfs in haar slaap keek ze arrogant.
Ze zette haar handen aan haar mond en boog zich naar Jade's oor.
'WAKKER WORDEN LUILAK!!!' Blerde ze en Jade schoot overeind, waardoor de hangmat omkieperde en zij op de grond lag.
Met een rood hoofd stond ze op en keek kwaad naar Mary.
Die grijnsde alleen maar.

Johnny was ook wakker geworden van het geschreeuw en kwam met een slaperig hoofd aanlopen.
'Wat is er?' Gaapte hij.
'Niks hoor!' Zei Jade opeens op een lieve toon.
Mary keek haar fel aan.
De rest van de crew was nu ook wakker en ging zich langzaam aankleden om zo hard te gaan werken.

jamie was bezig op een kaart met een route uitstippelen, toen ze het geblèr hoorde.
Ze haalde haar schouders op.
"Vast weer Mary..." Dacht ze en giechelde in zichzelf.
Gregor kwam haar kajuit binnegestapt.
'Ooit gehoord van kloppen?!' Begon ze fel.
Ze had er meteen spijt van toen ze Gregor beteuterd zag kijken.
'Ehm... Jade wil een wedstrijdje houden, tussen Johnny en Mathew, en tussen jou, Mary en zij zelf... wie de leukste is.'
Jamie keek verbaasd.
'Hoezo dan? Dat slaat nergens op...' Zei Jamie.
Gregor knikte.
'Dat vond ik ook al, ja!' Zei hij, zodat Jamie hem een beetje meer zou waarderen.
Jamie beende haar kajuit uit.

Op het dek stond op een tafel een tonnetje.
Iedereen deed er een briefje in met de naam van degene waarop ze gingen stemmen wie het leukste was.
Het mocht zoveel keer als ze zelf wilden.
Mary en Jamie stonden leunend tegen de reling toe te kijken hoe Jade glunderend naar de crew zat te kijken.
Ze konden wel kotsen.
Mary hield vooral Jade in de gaten toen Johnny er een briefje in deed.
Toen Johnny's hand per ongeluk tegen die van Jade kwam, wou ze er op afgaan, maar werd stevig vastgegrepen door haar zus.
Ze keek boos naar Jamie.

Die avond was Jade alleen in de hut, omdat de rest leugendobbel aan het spelen waren.
Ze ging stil naar Jamie's kajuit.
Het viel haar op dat er een zwarte steen en een lichte steen op het bureau lag.
Ze liep ernaartoe.
Ze pakte de zwarte op.
Ze vond die beter bij haar laarzen passen, dus deed ze hem om.
"Jamie zal hem toch niet missen!" Dacht ze en liep triomfantelijk terug naar de hut en deed een dutje in haar hangmat.

Op het dek begon Johnny te gapen.
Hij stond op en zei: 'Ik ga maar gauw slapen, want ik ben echt kapot!'
Mary knikte.
'Tot zo lieverd! Trusten!' Zei ze en ging verder met het spel.

Johnny liep nog even naar de hut van de bemanning.
Jade lag in haar hangmat, en zodra ze Johnny zag sprong ze op.
De ketting begon raar op te lichten en Johnny keek gehypnotiseerd.
Jade keek naar Johnny.
Hij deed raar vond zer.
Ze gaf hem een klapje op zijn wang.
Dat verbrak de trance.
'Wat is er lekkertje?' Zei hij met een rare stem.
Hij leek wel niet helemaal goed, maar Jade vond het wel leuk zo.
Eindelijk eens iemand die dat tegen haar zei.
'Oh, niks hoor!' Zei ze opgewekt.
Johnny keerde zich om naar de deur en liep naar zijn bed.
Als een blok viel hij in slaap.
Jade dacht na over wat Johnny net zei.
Ze had al twee keer gehoord dat hij enMary getrouwd waren.
Ze draaide zich om en wreef over de ketting.
Ze had hem misschien wel gehypnotiseerd of zo.
Bij die gedachte glimlachte ze.
Jade wist niet wat voor duistere krachten er waren vrijgekomen door die zwarte ketting van Jamie's bureau te stelen...

[Jamie Woods]

'GODVERDOMME!' Hoorde Mary de volgende ochtend uit Jamie's kajuit komen.
Ze moest lachen maar stond toch maar op, er kon natuurlijk wat aan de hand zijn.
Langzaam liep ze de kajuit uit, en die van Jamie in.
'Jam, wat IS er?' Vroeg ze geïrriteerd.
'Mijn moeders ketting!' Gilde Jamie.
'Die zwarte! Hij is weg!'
Mary haalde haar schouders op.
'Het is maar een ketting..'
'Nee! Dat is het niet! Het is niet ZOMAAR een ketting!'
'Wat is er dan mee aan de ha..' Begon Mary maar voordat ze verder kon gaan kwam Bud binnen gestormd.
De 2 meiden keken geschrokken om.
Bud keek met grote ogen naar de puinhoop die in Jamie's kajuit lag.
'Buhuuuud! Wat is er!' Riep Jamie kwaad.
'Er is iets met Johnny aan de ha..' Begon hij maar Mary was de kajuit al uit gerend voor hij de zin kon afmaken.
Johnny kwamen ze al snel tegen.
Hij liep in een soort trance achter Jade aan, die de ton met de uitslag van de wedstrijd van gisteren vasthad.
'Jade? Wat is er met mijn schatje aan de hand?' Zei Mary overdreven want ze wist dat Jade daar een hekel aan had.
'Hij wil gewoon graag weten wie er gewonnen heeft. Ga ergens zitten, dan leest Gregor de uitslag voor.
Jamie en Mary knikte en gingen zitten.
Gregor gromde even om de aandacht te krijgen.
'Jamie he..' Begon hij maar Jade stond boos op.
'Zo doe je dat niet!!' Gilde ze.
'Dan zeg je eerst wie er gestemt hebben!'
Gregor gromde en begon opnieuw.
'Ik heb 2 keer gestemd en voor de rest heeft Bud gestemd en heeft Jade gestemd en heeft de rest van de crew gestemd.
Jamie en Mary hebben niet gestemd. Je mocht niet op je zelf stemmen en ook niet op je tegenstanders. Dus Johnny en Matt niet op elkaar en Jamie, Mary en Jade ook niet op elkaar.'
'Wie heeft er gewonnen van de jongens?' Vroeg Matt.
'Johnny heeft de stem van Jade en nog van een van de jongens. en komt dus uit op 2 stemmen. Matt heeft 2 stemmen en het word dus gelijk.'
'Jade, Jamie en Mary daar hebben Mary en Jamie gewonnen. Jade heeft de stem van mij, en Jamie heeft ook de stem van mij, Matt heeft op Jamie gestemd en Johnny op Mary, Bud heeft op Jamie gestemd en iemand anders uit de crew heeft op Mary gestemd. De overgebleven man kon niet kiezen en heeft opgeschreven; Mary en Jamie.' Las Gregor op.
Jade stond op.
'De conclusie is dus dat jullie geen smaak hebben!' Riep ze uit en ze liep weg.
Johnny liep er zo snel mogelijk achteraan.
Mary keek teleurgesteld omdat Johnny haar niet eventjes feliciteerde ofzo.
Jamie kwam bij haar zitten.
'Lieve Mary, volgens mij verbeeld je je iets!' Riep ze uit en ze knuffelde haar zusje.
Mary knikte.
'Ik hoop het!' Mompelde ze.

Het was middag en iedereen was een beetje suf.
Jade was in haar hangmat gaan liggen.
Ze lag inmiddels te pitten en Johnny zat te kijken.
Hij wilde haar aanraken en toen zag hij de ketting.
Zijn hand ging naar de ketting toe maar net toen hij hem wilde pakken werd Jade geschrokken wakker.
Ze viel van de schrik uit haar hangmat, maar Johnny ving d'r op.
'Wow! Johnny wat een snelle reactie!' Begon ze met een zwoele stem.
Johnny keek haar vaag aan.
Jade viel het op dat hij een hele rare blik in zijn ogen had, alsof hij zichzelf niet was.
Zo vond het niet zo erg, maar ze had wel door dat iets niet klopte.
Johnny's hoofd ging langzaam naar dat van Jade.

Iets later op het dek had Mary het gevoel dat er iets misging en ze sprong op en liep naar de plek waar Jade sliep.
Ze deed de deur open en geschokt bleef ze staan.
Daar zaten Jade en Johnny, zoenend.
Ze hingen over elkaar heen en Mary rende weg.
De tranen stroomden over haar wangen.
Op het dek aangekomen kwam ze Jamie tegen.
Jamie keek haar aan en liep meteen naar de plek waar Mary vandaan kwam; de hut van de crew.
Ze liep naar binnen en het eerste wat opviel was de ketting die ze om de nek van Jade zag glinsteren.
Jade en Johnny lagen nog te zoenen en Jade had door dat er iemand binnengekomen was.
Met een knalrooie kop keek Jamie neer op de 2.
Woedend keek ze Jade in haar ogen.
'Eerst flirt je met mijn zusjes man, vervolgens jat je mijn ketting uit mijn ketting en dan doe je mijn zusje zoveel pijn?!' Woedend trok ze haar pistool.
'Nee Jamie niet doen!' Riep Matt geschrokken uit, die net binnen kwam lopen.
'Zij verdient het niet te leven!' Mompelde Jamie.
Ze deed het pistool weg en greep de ketting.
'Met jou reken ik nog wel af!' Zei ze zacht en ze wees naar Jade.
Langzaam werd Johnny weer normaal.
hij lag op de grond en er zat lippenstift op zijn mond.
Hij droeg geen lippenstift dus daar kon het niet van komen.
Ook Mary droeg absoluut geen lippenstift dus hij snapte er geen hout van.
Hij stond op en liep naar het dek, waar iedereen Mary aan het troosten was.
Jamie zat in haar kajuit met haar kettingen te klooien en de rest zat ook na te denken over wat ze met Jade zouden doen.
'In het water gooien' was het beste wat ze hadden gehoord.
Toen Johnny langs Jamie haar kajuit liep, verscheen er een raar blauwe lichtflits.
Johnny keek in Jamie's kajuit en die was geschrokken naar een prachtige ketting aan het staren.
Jamie liep snel haar kajuit uit, waar ze Johnny tegenkwam.
'Alles goed?' Vroeg ze hem met een glimlach.
Johnny knikte en liep mee naar het dek.

Het werd langzaam avond en er hing een kille sfeer op het dek.
Jamie kwam trots aanlopen en Johnny glimlachte.
Jade kwam erachteraan.
Matt zat naast Mary en keek op.
'Johnny was gehypnotiseerd..' Begon Jamie.
'Door mijn ketting, die JADE gejat had!' Boos keek ze naar Jade, die zich héél klein voelde worden.
Matt keek kwaad naar Jade en Jade zuchtte.
'Ik wist ook niet dat hij kwaad kon! Waar is dat ding nu eigenlijk?'
Jamie hield een prachtige ketting omhoog.
aan de ene kant een zwarte kleur en aan de andere kant lichtblauw.
Samen vormden ze een hartje.
Er hingen 2 touwtjes aan de bovenkant.
Daarmee kon je ze blijkbaar uit elkaar halen.
'De steen van jaloezie en de steen van de oneindige liefde.' Zei Jamie en ze zuchtte.
'De steen van de oneindige liefde kan geen kwaad, deze zorgde juist voor extra romantiek tijdens een date.
'De hartjes!' Mompelde Mary opgewonden en Johnny keek haar met een betekenisvolle blik aan.
'En de andere, de steen van jaloezie, kan mensen hypnotiseren.. Ik wist ook niet dat het echt was ik dacht dat het maar een legende was maarja.. Johnny is nu weer normaal en daar gaat het om!'
'Er moet nu alleen nog "en ze leefden nog lang en gelukkig" achter! Dan is het echt een sprookje!' Grijnste Johnny en hij knuffelde Mary.
'Ik wil naar onze kajuit.. Het is me te druk hier..' Mompelde Mary en hand in hand liepen ze weg.
Jamie liep samen met de samengesmolten kettingen naar haar kajuit.

Het was middernacht en Jamie zat glunderend naar de prachtige ketting te kijken.
Ze zuchtte en stond op.
Ze dacht aan Matt.
Stiekem vond ze hem toch wel een beetje leuk..
Ze stond op en liep de kajuit uit.
Het dek op.
Daar zaten Gregor, Bud en Matt weer eens leugendobbel te spelen.
Ze waren echt verslaafd.
'Heyy Jamie! Ook meedoen?' Grijnste Matt.
'Is goed! Dan maak ik jullie dik in!'
'Ohh, echt niet!' Gromde Gregor.
Jamie lachtte.
Van al dat gedobbel werd Jamie nog moeier dan ze al was.
Langzaam viel ze in slaap.
Daar lag ze dan, Bud en Gregor wisten niet wat ze moesten.
'Wegduwen?' Mompelde Bud.
'Nee joh gek! Ik breng haar naar haar kajuit! Ik ben zo terug..' Fluisterde Matt en hij tilde Jamie op.

Matt legde Jamie voorichtig op haar bed neer en hij wilde weglopen.
Jamie deed op dat moment haar ogen open keek vermoeit rond.
Daar stond Matt.
Hij keek haar lief aan.
'Ohh wat was hij toch knap' dacht ze.
Ze ging op de rand van het bed zitten.
'Je was in slaap gevallen..' Grinnikte Matt.
'Zal wel..' Mompelde Jamie en ze gaapte.
Ze stond op en liep naar de deur van d'r kajuit.
Ze keek om het hoekje, daar zaten Bud en Gregor te discusïeren.
Matt keek haar aan.
Jamie glimlachte ondeugend.
Matt's gezicht kwam dichterbij en voor ze het wist zoenden ze.

[Mary Woods]

Trtots met Matt aan haar hand liep Jamie het dek op.
'Hij trekt bij me in!' Zei ze en Jade keek haar fel aan.
'Mijn broer gaat helemaal nergens heen!' Zei Jade.
Jamie keek verbaasd.
'Volgens mij maakt Matt dat zelf uit hoor...' Zei ze en draaide zich om en liep naar haar kajuit.
Mathew ging erachteraan.

Mary zat in de voorraadkamer.
Ze verveelde zich.
Ze nam een hap van haar zure appel en trok een vies gezicht.
Ze liep naar het dek en gooide de appel in de zee.
Allemaal meeuwen kwam erop af.
Nog een uur zat ze op de reling van The Black Moon, toen Johnny kwam aanlopen.
Hij sloeg zijn armen om haar middel.
'Hou je nog wel van me...?' Vroeg hij zacht.
Mary knikte en zei: 'Ja... nog héééél veel!'
Johnny glimlachte en gaf haar een kus.
'Jamie heeft Matt aan de haak geslagen... echt grappig om je zus dan zo te zien.' Zei Mary.
'Ja, zo heeft zij ook naar jou moeten kijken... maar dan was ze vast wel heel jaloers' Zei Johnny grijnzend.
Mary lachte.

Jamie was in haar kajuit druk bezig, en Bud en Gregor zaten onrustig mee te kijken wat ze allemaal deed.
Op een gegeven moment was ze het zat.
'Ik kan me zo niet concentreren! Jullie hijgen maar in m'n nek! Laat me maar even.' Zei ze en schoot daardoor uit op de kaart.
Er zat een scheur in het papier.
Ze zuchtte.
Matt kwam binnen.
'Rustig maar, ik zal de enige zijn die in je nek hijgt...! En niemand anders.' Zei hij en keek Jamie brutaal aan.
Die lachte en gaf een klein klapje op zijn wang.
Bud en Gregor liepen maar haar kajuit uit.

Snel klom Bud in het kraaiennest en keek naar de horizon.
Opeens voelde hij een spetter.
Hij keek omhoog.
Nog een spetter op zijn neus.
Toen op zijn wang en daarna begon het te plenzen.
Hij ging weer naar beneden en rende naar Gregor toe.
'Ik denk dat we het schip klaar moeten maken voor een storm, want aan de lucht te zien gaat het straks hevig tekeer!'
gregor knikte en beende naar Jamie's kajuit.
'Ehm... kapitein, er is een storm op komst en het schip moet nog worden gereedgemaakt daarvoor.'
'oh, kom, aan de slag maar weer...' Zei ze en trok een extra blouse aan voor de kou en regen.

Buiten kwam ze Mary al tegen, die druk bezig was met touwen.
'Goed zo zussie!' Schreeuwde Jamie naar haar, omdat er al een flinke wind was opgestoken.
Zelf ging ze ook aan de slag.

Na een halfuur was het echt al gaan stormen en iedereen was nog bezig.
Het was niet normaal hoeveel water er al over het dek geslagen was.
Het regende ook maar door, en iedereen werd zowat weggeblazen door de harde wind.
De zee was woest geworden.
Iedereen was doorweekt.
Mary moest nog iets vastmaken, maar daarvoor moest ze op de reling staan.
Het schip schommelde heen en weer, en Mary wankelde.
Johnny zag het gelukkig goed gaan.
Mary was bijna klaar, toen er een grote golf kwam, en viel in de wilde zee.
Jamie gaf een gil.
Johnny schreeuwde en rende naar de reling.
Hij dook ook in het water.
Hij slikte een paar keer zout water in, maar het scheelde hem niet.
Hij kon Mary nergens vinden.
In paniek probeerde hij nog een stuk verder te zwemmen, maar werd door een golf weggeslagen.
Hij gaf een schreeuw.
Hij moest en zou naar Mary gaan, maar wist niet waar ze was.

Mary voelde dat het steeds zwaarder werd om te zwemmen.
Ze vroeg zich af of er nog iemand achter haar aan was gekomen.
Langzaam gaf ze het op om nog te trappelen.
Ze was zo moe.
Ze zakte met haar hoofd onder water...

Johnny wilde terugzwemmen naar het schip, hij zag Mary nergens.
Toen hij omkeek zag hij het schip ook niet meer.
Hij draaide een rondje in het water, maar geen Black Moon te vinden.
Hij kon nog amper met zijn armen bewegen, en rukte zijn blouse uit.
Hij liet het wegdrijven in het woeste water.
Hij zwom rillend verder.
Hij bleef even stildrijven.
Hij was doodop, en zijn ogen zakten langzaam dicht.

Na vijf uur spoelde Mary aan op een eiland, de storm was over.

Johnny kwam bij toen hij onder zich zand voelde.
Hij lag op het strand van een eiland.
Hij stond voorzichtig op.
Zijn handen bloedden, en op zijn borst zaten er schrammen.
Hij strompelde langs het water, op zoek naar iemand die kon zeggen welk eiland dit was.
Helaas zag het er onbewoond uit.
Na een kwartier lopen door het witte zand, plofte hij neer.
'Aaaaaaah....' Kreunde hij toen hij met spuug zijn wonden op zijn hand probeerde schoon te maken.
Hij stond weer op en liep verder.

Er was een stipje te zien.
Een klein stipje, maar Johnny wist niet wat het was.
Toen hij nog op geen honderd meter afstand was, zag hij dat het een meisje was.
Vol hoop rende hij erop af.
Mary voelde zich lichtjes in haar hoofd.
Ze kreeg al wat meer gevoel in haar lichaam, en voelde dat iets of iemand aan haar hand kwam.
Ze deed haar ogen met moeite open.
Ze zag een hoofd boven haar hangen.

Johnny keek naar haar.
Ze probeerde haar ogen open te doen.
'Mary...?' Vroeg hij.
Ze sperde haar ogen wijdopen.
'Johnny!' Zei ze blij en kwam toen overeind zitten.
Hij sloeg zijn armen om haar heen.
'Oh ik ben zo blij dat je nog leeft!' Zei hij uit de grond van zijn hart.
Mary voelde zich nog zwakjes en ging weer liggen.
Johnny kwam naast haar liggen.
Samen vielen ze op het witte strand in slaap.

Op The Black Moon was het paniek in de tent.
Jamie gilde naar iedereen bevel uit om het schip snel om te keren en terug te gaan naar de plek waar Mary en Johnny in het water zijn gegaan.
Ze liep naar haar kajuit en ging met haar handen in het haar zitten.
Mathew kwam naast haar zitten.
Hij sloeg zijn arm om haar heen en gaf haar een kus op haar wang.
'Het komt wel goed...' Zei hij, maar wist zelf niet zeker of ze het wel hadden gered.

Op het eiland was Johnny bezig met takken slepen om een vuur te maken.
Mary keek om zich heen.
'Het wordt al bijna donker...' Zei ze.
Johnny knikte.
Hij ging druk verder met een grote tak.

Toen ze vuur hadden ging Johnny dicht tegen Mary aanzitten.
Hij wreef haar warm.
Mary leunde met haar hoofd op zijn schouder, maar keek verschrikt op toen ze achter hen 'handen om hoog, of jullie gaan eraan!' hoorde...