The Woods story(Mary & Jamie Woods; Closed Thread)

[Jamie Woods]

'Wow! Jamie! Ik had nooit gedacht dat je zo op me zou lijken!' Riep Mary Woods vol verbazing uit.
'Nee ik o..ook niet..' Stotterde Jamie die nog steeds niet kon geloven dat ze haar zusje eindelijk had gevonden.
Of beter te zeggen, dat haar zusje háár had gevonden.
Nadat Jamie's moeder Jamie had achtergelaten, hoogzwanger van Mary, is Jamie nooit gestopt met zoeken naar haar moeder en haar zusje.
Nu ze haar zusje had gevonden zou ze haar ook nooit meer kwijt willen raken.
'Maar, hóé ben je hier terechtgekomen Mary?' Zei Jamie met tranen in haar ogen van blijdschap natuurlijk.
'Ik ging jou natuurlijk zoeken!' Riep Mary uit.
'Ja en onze moeder dan?' Vroeg Jamie zacht.
'Oh.. Sorry Jamie.. Ze.. Ze is dood..' Zei Mary en ze slikte.
'WAT? Hoelang al?' Vroeg Jamie boos en verdrietig tegelijk.
'4 Jaar al..' Zei Mary die nu begon te snikken.
'Sorry Mary.. Ik begrijp dat het moeilijk is..' Zei Jamie terwijl er een traan over haar wang liep, ze liep naar Mary toe en omhelsde haar.

[Mary Woods]

Zo stonden we nog een minuut, die wel urenlang leek te zijn. 'We kunnen beter verder met ons leven, er is nog zoveel te doen' Zei Mary en liet langzaam Jamie los. 'We moeten nog een leuke man vinden, lieve kinderen krijgen en wilde avonturen meemaken op zee!' Jamie knikte. 'Dat is zo' Samen slenterden ze weg van de rest van de groep, zonder om te kijken. Mary spuugde op de grond en Jamie veegde haar tranen weg.
Die avond zaten ze samen in bar The Rumhouse te vertellen over hun reizen. 'Ik heb zin om weer naar zee te gaan' Zei Jamie. Mary knikte instemmend. 'We hebben alleen geen schip' Zei ze. En op het moment dat Mary dat zei, begonnen haar ogen te glinsteren. 'Denk jij wat ik denk?' Vroeg ze aan Jamie. Ze knikte heftig van ja. 'Wie er het eerste bij de haven is!' Riep Mary en sprintte richting de haven. Jamie zette haastig haar rum op de bar en rende Mary achterna.

[Jamie Woods]

'Moet het zo snel?' Gilde Jamie Mary na.
'Jaaa!' Lachte Mary terug.
Opeens stond Jamie stil.
Mary, die doorhad dat Jamie niet meer achter haar aan liep, rende meteen terug naar Jamie.
'Wat is er aan de hand Jamie? Waarom stop je?' Vroeg Mary hijgend.
Jamie stond met open mond naar iets te kijken en opeens begon ze te rennen zoals ze nooit eerder had gedaan. Mary die niet doorhad waar Jamie heen rende, en dus gewoon achter Jamie aan sprintte, keek toe hoe Jamie weer stopte maar dit keer voor een enorm schip.
'Wow..' Piepte Mary die omhoog stond te kijken naar het prachtige schip.
The Black Moon stond er in mooie grote letters op.
Jamie wilde net een stap naar voren zetten toen ze opeens ruw werd vastgegrepen.
'Hé! Wat doe je?! Blijf van me af! Gilde ze geschrokken.
Mary die meteen haar pistool getrokken had werd nu ook vastgegrepen.
'Laat ons nu meteen los of ik schiet je vriend door z'n kop!' Krijste Mary kwaad.
Meteen werden ze losgelaten.
'Au! Moest dat zo ruw?!' Vroeg Jamie die hen woedend aan stond te kijken.
Toen pas viel het op dat het, net zoals zij zelf, piraten waren.
Het waren er 4.
'Ehh.. Sorry..?' Zei een van hen die geschrokken naar Jamie's pistool stond te kijken.
'Waarom stonden jullie naar The Black Moon te staren?' Zei een van hen, die veel weghad van een kapitein, of baas.
'Mag dat niet soms?!' Vroeg Mary brutaal.
'Nee! Hij word van ons!' Zei de kapitein.
'Word? Hoezo word?' Vroeg Jamie nieuwsgierig.
'Ze mogen toch wel weten dat wij hem gaan stelen! hé baas?' Vroeg een dom uitziende piraat aan de Kapitein.
'Nee stomkop! Dan vertellen ze het door!' Riep de kapitein nog bozer.
'Sorry Kapitein!' Lachte de domme.
Jamie fluisterde wat in Mary's oor.
'Geniaal!' Grijnsde Mary.
'Wat is er geniaal?' Vroeg de kapitein wantrouwig.
'Dat jullie ons gaan helpen!' Zei Jamie met een ontdeugende blik.
'Wij helpen jullie mooi niet!' Riep de kapitein boos.
'De verstandige wel in elk geval!' Riep Mary naar hen.
'Jullie mogen onder onze bevelen meevaren met The Black Moon , als jullie nu doen wat wij zeggen!' Riep Jamie terwijl ze hen goed bekeek.
'Nee! Nooit! Je hebt me toch gehoord!' Riep de kapitein woedend.
'Je hoeft niet persé mee te doen! Maar daar staat een zware straf op..' Zei Jamie terwijl ze haar pistool laadde.
'Degene die meewerken, komen hier staan.' Zei Mary lachend om de bange gezichten van de piraatjes.
'Dit is zó leuk' Fluisterde ze tegen Jamie.
Één voor één liepen de piraten richting Mary, tot alleen de kapitein nog over was.
'SUKKELS! STELLETJE BANGERIKKEN! JULLIE LUISTEREN NU NAAR EEN STEL MEIDEN HÉ!' Riep de Kapitein boos naar de andere piraten.
'Hé! Gedraag je een beetje hé! Deze meiden staan namelijk wel op het punt om jóú neer te schieten!' Zei Mary boos.
'Je krijgt 5 seconden om daar te gaan staan!'
'.....5.....'
'NOOIT!' Riep de kapitein.
'.....4.....'
'Hmm..' Gromde de kapitein.
'.....3.....'
'Uhhmm..' Dacht de kapitein hardop terwijl het zweet over zijn voorhoofd liep.
'.....2.....'
'Kunnen we er niet over praten?' Vroeg hij zachtjes.
'.....1.....'
'Okee! Okee ik geef me over!' Riep de kapitein terwijl hij met zijn handen omhoog naar Mary toe liep.
'Mooi! Dan gaan we nu verder met ons plannetje!' Riep Jamie tegen Mary.
'Jullie zorgen voor eten en drinken!' Zei Jamie terwijl ze 2 piraten aanwees.
'Als jullie niet terugzijn voor de zon onder gaat, gaat jullie kapitein eraan!' Zei Jamie terwijl ze naar hen glimlachtte.
'Niet mijn broer..' Fluisterde een van de 2 piraten.
'Mooi, dat is dan ook afgesproken.' Zei Mary terwijl ze hen ontdeugend aankeek.
'Mary, jij zorgt met hem voor afleiding'. Zei Jamie bevelend terwijl ze nog een andere piraat aan wees.
'En wij.. Wij gaan voor het schip zorgen..' Zei Jamie vrolijk.
'Okee? Iedereen weet wat 'ie doen moet als degene met het eten terug zijn?' Vroeg Mary.
Iedereen knikte met een bangig gezicht en ging meteen aand de slag.
'Dag zus.. Tot straks!' Riep Mary Jamie na.
'Wees voorzichtig hé!' Riep Jamie tegen Mary.
'Tuurlijk! Je kent me toch!' Schreeuwde ze grijnzend terug.

[Mary Woods]

Toen de 2 piraten rond zonsondergang terugkwamen met eten, stond Jamie ze al op te wachten.
'Ahoy piraatjes!' Riep ze vanaf de steiger.
'Wat hebben jullie allemaal kunnen jatten?' Vroeg Mary, kauwend op een grassprietje.
'Uuuhhmm.. Wat appels, heel veel rum, vers brood, een ton water die we hier al eerder hebben neergezet en nog meer eten!' Antwoordden de piraten die al een stuk minder bang waren.
'Ahh, mooizo!' Riep Mary terwijl ze haar lippen aflikte.
'Vannacht rond elven slaan we onze slag!' Zei Jamie.
'Nog even een vraagje.. Wie van ons 2 wordt de kapitein?' Vroeg Jamie.
'Ikke ikke ikke!' Riep Mary meteen.
'Tjaa, ik wil het ook heel graag.. Dus, wie wordt het?'
Het was even stil.
'Waarom niet gewoon alletwee?' Vroeg de domme piraat.
In dat opzicht was de piraat niet zo dom.
'Mmmm.. Dat kan, maar het is wel ongewoon.' Zei Jamie.
'Dat maakt onze Black Moon zo bijzonder!' Zei Mary triomfantelijk.
'Okee! We doen het! Onze Black Moon heeft 2 kapiteintjes!' Lachte Jamie.

Die nacht rond elven.....

Zes figuren slopen door de donkere haven.
2 die erg op vrouwen leken, en 4 die het silhouet van een man hadden.
'Oke zusje! Dit is jou moment! Ga die mensen daar maar afleiden!' Grinnikte Jamie.
Mary liep zo verleidelijk mogelijk naar de mensen toe die The Black Moon stonden te bewonderen.
's Nachts was 'ie nog veel mooier.
Mary tikte op een man zijn schouder.
Ze pakte haar pistool en zette die tegen zijn rug.
'Ga hier weg' Siste ze in zijn oor.
Ze laadde haar pistool.
De man liep weg alsof hij een geest had gezien.
De andere mensen die ook doorhadden dat er iets heel erg mis was, liepen ook snel weg.
Jamie had ondertussen de touwen doorgesneden waarmee The Black Moon vastzat.
De piraten sprongen snel aan boord, en Mary kwam een paar seconden erna ook op het schip...

[Jamie Woods]

'Alle hens aan dek!' Riep Jamie lachend.
Jamie's gezicht betrok.
Er kwam opeens een groepje gillende mannen en vrouwen in nette kleding aangerend.
'Hijs de zeilen!' Gilde Mary die zenuwachtig naar de mannen en vrouwen keek.
Mary was zo snel mogelijk achter het enorme stuur gaan staan en stuurde het schip zo snel mogelijk de haven uit.
'Niet mijn schip!!' Hoorde ze een van de véél te nette mannen roepen.
Jamie die ze net nog, gierend van de lach, uit stond te zwaaien, was nu het kraaiennest in geklommen.

'Lekker weertje hé!' Riep ze een tijdje later grijnzend naar beneden.
'Héérlijk!' Grinnikte Mary die naar de donkere ochtendlucht keek.
Jamie, die nu voor het laatst omkeek naar de haven van Port Royal, zag opeens iets wat ze liever niet had gezien.
'Die mannetjes! Die veels te nette mannetjes en vrouwtjes van net! Ze volgen ons!' Gilde ze.
'Rustig Jamie! We krijgen ze wel! Of ze krijgen ons gewoon niet!' Zei Mary die vooral hoopte dat wat ze net zei, ook echt waar was.
'Hou ze gewoon in de gaten!! Dan merken we wel of we ons zorgen moeten maken.' Zei Mary steeds rustiger.
Jamie die door Mary's rustige woorden al heel wat gekalmeerd was, bleef het in de gaten houden, totdat de boot van de mannen en vrouwen nog maar een stipje aan de horizon was.
Jamie keek opgelucht om zich heen.
Het enige wat ze nog zag was water.
'En nú wil ik voer!' Riep Jamie terwijl ze handig naar beneden slingerde.
Alle 4 de piraten keken haar vragend aan.
'Hebben jullie geen trek dan?!' Vroeg ze verbaast.
'Nou eh.. Ik zou wel wat lekkers lusten.' Zei een van hen terwijl hij over zijn buik wreef.
Een voor een liepen ze naar de voorraad eten en drinken.
'Wacht! We moeten wel zuinig zijn! We willen niet verhongeren hier!' Riep Mary hen toe terwijl ze ook aan kwam lopen.
'Neem jij even het stuur over! Dan ga ik even kijken wat er allemaal op deze boot ligt, qua eten en kleding enzo!' Riep ze terwijl ze de ex-kapitein aanwees.
'Is goed..' Gromde hij zacht.
'Hou hem maar goed in de gaten Jeem!' Fluisterde Mary Jamie toe.
'Was ik ook al van plan.' Antwoordde Jamie en ze knipoogde.
Mary liep de kajuit in.
Alles was al helemaal klaar gemaakt voor een vertrek.
Mary stond met haar mond open van verbazing te staren naar de enorme ruimte.
Ze rukte een kast open en weer viel haar mond open van verbazing.
Hij hing helemaal vol met Jurken, korsetten en andere rotzooi.
'Wat is dit?' Fluisterde ze in zichzelf.
'Hebben we de boot van de koningin gejat ofzo?!' Vroeg ze.
'Hier kunnen we best wel wat van maken.. Hoop ik!' Gromde ze.
Ze trok haar zwaar en rukte alle onderrokken onder de jurk vandaan.
Nu leek de jurk eerder op een nachtjapon! Dat wilde ze ook niet!
'Godallemachtig! Waarom is dit zo moeilijk!' Vroeg ze zichzelf geïrriteerd.
Ze gooide haar zwaard aan de kant en scheurde met blote handen de gehele onderkant van de jurk eraf.
'Zo Da's beter!' Zei ze tevreden.
Zo ging ze zingend ook verder met de rest van de kleding in de kast.

[Mary Woods]

Toen Mary de kajuit uitliep, keken alle piraten op.
Ze zag er echt prachtig uit.
Met haar mooie nieuwe, zachte, leren laarzen, afgescheurde bordeauxrode jurk, en goud-kleurige ringetje bovenin haar rechteroor.
Toen Jamie dat zag, rende ze meteen de kajuit binnen, en kwam er na een tijdje ook zo prachtig uit.
'Aan het werk!' Riep Mary toen ze zag dat de piraten ondertussen de hele tijd aan het staren waren.
Haastig gingen ze weer door.
Toen de zon langzaam opkwam, lagen Mary en Jamie samen, leunend op elkaars schouder, te slapen op het dek.
Jamie schrok op, toen er iemand riep: 'Land in zicht!'
Ze tuurden over de zee, en ze zagen inderdaad land.
Toen ze eenmaal in een klein haventje aankwamen, zagen ze dat er ergens een groep mensen stonden te joelen en te schreeuwen.
Ze liepen over de steiger ernaartoe.
Het bleek dat er iemand stond te bekvechten met een man.
Mary en Jamie propten zich tussen de menigte door.
Mary trok haar pistool en schreeuwde: 'Kappen!'
De mensen hielden hun mond en keken haar bangig aan.
'Wat is er aan de hand?' Zei Jamie.
'Hij bestool mij van een hele zak fruit!' Riep 1 man, zo te zien de groenteman.
"Ja, boeiend!" Wou Mary bijna zeggen, maar ze hield zich in.
Zij hadden dat ook gedaan, gisteren nog.
Na 5 minuten discussieren was het probleem opgelost, en liepen de 6 piraten door het dorpje heen.
Overal om hun heen waren gouden kettingen, mooie leren riemen, en keken hun ogen uit.

[Jamie Woods]

En daar stond Jamie dan, met haar mond wagewijd open voor een schoenenwinkeltje.
Alles was er veel te duur, maar je kreeg dan ook wel het beste van het beste.
'Zusjelief, kunnen we misschien even een JATpauze houden?' Vroeg Jamie ondeugend.
'Jamie! Straks worden we betrapt! Dat kunnen we echt niet hebben hoor!' Zei Mary twijfelend.
'Please Mary! Please! Ik heb echt nieuwe laarzen nodig!' Zei Jamie smekend.
'Okee! Okee! Jij je zin! Wij halen nog terwijl jij weg bent nog wat te eten, okee?' Zei Mary zuchtend.
'Meteen als je ze hebt terug naar het schip! Okee? Jamie?' Zei Mary geïrriteerd terwijl ze naar Jamie stond te kijken die al helemaal laarzen aan het uitzoeken was.

Jamie sloop naar binnen.
Met grote ogen staarde ze naar de nog veel mooiere verzameling laarzen die dáár stonden.
'Kan ik u helpen?!!' Riep de winkelier die opeens tevoorschijn kwam.
'Door op te rotten.' Fluisterde Jamie zo zacht mogelijk zodat hij het niet kon horen.
'Hé? Pardon? Ik versta u niet als u zo zacht praat mevrouw!' Zei de winkelier.
'Dat u echt bééldige schoenen heeft!' Riep Jamie sarcastisch.
'Ehh.. Ja. Dank u.. Denk ik.' Zei de winkelier, vaag.
'Jezus! Dit duurt mij veel te lang.' Fluisterde Jamie in zichzelf.
De winkelier draaide zich om en liep naar een vrouw die buiten stond te wachten.
Hij vond het ook te lang duren blijkbaar.
Jamie greep 2 paar laarzen en ging bij de deuropening staan.
De winkelier keek om en liep terug naar de kassa.
De vrouw liep de hoek om.
Op het moment dat de winkelier niet oplette schreeuwde Jamie naar hem;
'Meneer de winkelier! Die ene vrouw van net is beroofd en de hoek om gesleurd met een pistool bij haar hoofd!!'
De winkelier pakte een pistool uit zijn laatje en sprintte zo gauw als hij kon de deur uit en de hoek om.
Zodra hij de hoek om was rende Jamie weg met de laarzen.
Voordat de winkelier doorhad dat hij in de maling was genomen, was Jamie allang uit het zicht verdwenen.

Toen Jamie hijgend bij het schip aan kwam, zat Mary al samen met de crew aan boord van het schip.
'Hee Jamie! Kom snel aan boord!' Riep Mary zo hard mogelijk.
Jamie sprintte zo snel mogelijk aan boord.
'Alle hens aan dek! Heis de zeilen!' Schreeuwde Mary vanachter het, voor haar, veel te grote stuur.
Jamie klom snel en behendig het kraaiennest in waar Pino al op d'r zat te wachten.
'Jamie! Waar gaan we heen?!' Gilde Mary.
'Ik weet het niet! We zien wel!' Riep Jamie grijnzend terug.

'JEEHAAA!!' Gilde Mary lachend toen we net een paar uur onderweg waren.
Ze schoot met haar pistool in de lucht en keek om zich heen.
Het was erg rustig en ze hadden nog geen problemen gehad.
Dat was erg bijzonder want het waren toch Jamie en Mary, die daar met hun scheepje op zee voeren.
'Hé! Jij daar! Ga het dek schrobben! NU!! Riep ze met een gemeen lachje naar de domme piraat die een beetje stond te niksen op het dek.
Jamie slingerde naar beneden.
'Ik ga eventjes wat eten ja!?' Zei Jamie en ze liep naar haar kajuit.
Er waren 2 kajuiten.
Jamie, die inmiddels al zo'n 6 paar laarzen had, had de grootste.
Mary maakte het allemaal niet zoveel uit.
Zij wilde gewoon een plek waar ze haar kleren kon dumpen en waar ze kon slapen.
Jamie huppelde haar kajuit binnen en greep een grote fles rum en een zak met eten.
Ze liep weer terug naar het dek, klom het kraaiennest in en begon te zuipen van de rum.

[Mary Woods]

Na een maand varen, hadden de kapiteintjes besloten om weer even terug te gaan en aan land te beslissen waar ze wel niet heen wilden gaan.
Dichtbij de haven zagen ze een stipje op en neer springen en zwaaien.
Toen ze aangelegd waren, wou Mary net van boord springen, toen ze Johnny zag.
Hij bood haar een hand aan.
'Wat doe jij hier?' Stamelde Mary.
'Nou bedankt, ik wou je alleen maar opwachten zodat ik iets kon vragen.' Zei Johnny.
'Dan doe je toch niet zo moelijk om helem...' Zei Mary en hield opeens haar mond dicht.
Want ondertussen zat Johnny op zijn kniën en keek verliefd naar Mary, terwijl hij een doosje in zijn handen had.
Mary keek als versteend.
'Lieve, lieve Mary, ik hou zoveel van je dat ik het niet met woorden kan beschrijven, wil je met me trouwen?'
Bij die woorden smolt Mary helemaal.
'Ja, Johnny ik wil met je trouwen, JA!' Zei Mary en zoende Johnny hartstochtelijk.
Johnny deed de ring om haar vinger en ze knuffelden elkaar...

[Jamie Woods]

Terwijl Jamie bij het schip en de crew haar nagels zat te vijlen, was Mary in gesprek met Johnny over hoe het nu verder moest gaan.
'Johnny, ik kan mijn zus niet alleen laten!' Zei ze zacht.
'Lieverd ik heb een idee..' Zei Johnny.
'Waarom ga ik niet met jou mee! Op The Black Moon!?' Vroeg Johnny haar.
'Wil je dat dan?' Zei Mary.
'Natuurlijk! Ik zou er alles voor over hebben om met jullie mee te mogen!' Lachte Johnny naar haar.
'Echt?' Vroeg Mary onzeker.
'Niets liever!' Antwoordde Johnny met een lieve glimlach op zijn gezicht.
Mary grijnsde en kuste hem.
'Op naar The Black Moon!' Riep Johnny uit en hand in hand rende ze naar Jamie toe.
Jamie stond op en wenkte de crew dat ze mee moesten luisteren.
Mary wachtte met een grijns af tot iedereen er was.
'Johnny gaat meeeee!!!' Gilde ze blij.
Jamie omhelsde haar.
'Hij slaapt bij jou in bed hé?!' Fluisterde Jamie in haar oor.
'Tuurlijk!' Antwoordde Mary grijnzend.
Jamie liet haar lachend los.
Johnny tilde Mary op en zoende haar.
'Aan boord!' Schreeuwde Jamie naar de crew en gillend rende ze allemaal aan boord.

Het was nu 2 weken geleden dat ze waren vertrokken van Port Royal.
Het meeste dat ze tot nu toe hadden gedaan was feest vieren tot diep in de nacht waardoor ze 's ochtend met een kater wakker werden.
Nu gingen ze toch echt een beetje bepalen wat ze nou eigenlijk wilde.
Jamie liep naar de crew.
'Waar wilde jullie heen eigenlijk? Met het schip?' Vroeg ze nieuwsgierig.
'We wilden eigenlijk naar Tortuga.' Antwoordde de ex-kapitein die Gregor heette.
'Willen jullie dat niet meer dan?' Vroeg Jamie verbaast.
'Nou.. Ehh.. We hebben het hier wel naar ons zin eigenlijk. We hoeven niet zo nodig meer weg.' Antwoordde Gregor.
'Ahh! Zo lief!' Riep Mary die aan kwam lopen.
'Dan blijven jullie toch onze crew voor altijd?!' Lachte Mary nu.
'Nou kom! Ga maar weer aan het werk! Dan gaan we sowieso naar Tortuga want daar ben ik ook wel weer aan toe! Dan kan je daar beslissen wat je nou eigenlijk wilt!' Riep Johnny die erbij was komen staan.
Jamie knikte met een glimlach op d'r gezicht en klom naar het kraaiennest.
Johnny en Mary liepen samen naar het stuur.
'De koers is Tortuga!' Riepen ze tegelijk waarna iedereen begon te juichen.

[Mary Woods]

Die avond rond twaalven gingen Mary en Jamie slapen.
2 piraten hielden de wacht, 1 in het kraaiennest en 1 aan het stuur.
De rest ging ook naar bed.
Maar Johnny bleef nog wat dingen doen op het schip.
In bed kon Mary maar niet slapen.
Ze dacht aan Johnny.
Het duurde wel erg lang voordat hij kwam.
Toen Mary bijna in slaap was gevallen, kwam hij binnen.
Hij liep zo zacht mogelijk omdat hij dacht dat ze al sliep.
Mary keek om en ging overeind zitten.
'Hee, wat was je nog allemaal aan het doen?' vroeg ze.
'Nog een paar dingetjes klaarmaken voor morgen, we moeten wat sneller gaan want het eten is bijna op.' Antwoordde Johnny.
Mary knikte. 'Okee...'
Ze ging weer liggen, en Johnny kwam bij haar.
Hij sloeg zijn arm om haar middel.
Samen vielen ze in slaap.

'OPSTAAN STELLETJE LUILAKKEN!' Schreeuwde Jamie de volgende ochtend terwijl ze breed grijnzend binnenkwam.
Johnny kreunde.
'Nu al?' Zei hij. 'Ik lag net zo lekker!'
Ook Mary werd nu ook wakker van het geschreeuw.

Eenmaal op het dek gingen ze met zijn allen druk aan het werk om zo snel mogelijk aan land te komen om voedsel in te slaan.
Tortuga was nog ver dus moesten ze bij het eerste stuk land aanleggen.

[Jamie Woods]

Jamie zat in het kraaiennest te zonnen.
Mary stond half slapend aan het stuur, om zich heen te kijken.
'Bud! Aan het werk nu!' Riep ze naar de domme piraat die Bud heette.
Bud keek om en lachte.
Toen hij Mary's serieuze gezicht zag schrok hij en ging hij snel aan het werk.
Jamie keek om zich heen.
Ze schrok, er was een eiland, al heel dichtbij!
'Land in ziiiiicht!' Gilde ze naar beneden.
'Wat? Nu al?' Riep Johnny die om zich heen keek.
Ook hij schrok want ze waren nu toch echt al heel dichtbij.
'Dat heb je mooi op tijd gezegd Jam!' Zei hij sarcastisch.
Jamie zat weer in de zon te zitten.
'Dankje! Vind ik ook.' Antwoordde ze.
Mary had het ook gezien en ze zuchtte.
'Lijk ik echt op Jamie?' Vroeg ze met een grijns op haar gezicht.
'Moet ik antwoorden? Want het antwoord is ja!' Zei Jamie die naar beneden geslingerd kwam.
Gregor keek om zich heen naar het water.
'Zandbanken!' Riep hij uit.
Meteen stond het schip stil.

De pirates liepen over het eiland.
'Dit ziet er wel erg onbewoond uit hé?' Zei Gregor om zich heen kijkend.
'Tjaa.. Hier zullen we toch wel wat te eten vinden? Rum hebben we genoeg!' Zei Johnny die het positieve ervan in probeerde te zien.
'Nou Jamie! Jij bent degene met de geniale ideeën hier! Verbaas me, alsjeblieft!' Zei Mary die grijnzend om zich heen keek.
Jamie keek om zich heen met zo'n 'weet ik veel' gezicht.
Bud stapte naar voren waardoor iedereen met een zucht omkeek.
'Bud, wat is er nú weer?' Vroeg Mary met een zucht omdat híj degene was die zoveel had gegeten, dat ze nu alweer eten in moesten slaan.
'We kunnen ons verspreiden om eten te zoeken!' Zei hij met een domme grijns.
'Dat had ik ook al bedacht ja!' Snauwde Mary naar hem.
'We moeten ons dus verdelen in groepen?!' Vroeg ze de crew.
'Dan ga ik samen met Johnny het woud in!'
'Romantisch met z'n tweetjes..' Zei ze tegen hem en ze keek hem lief aan.
'Nee, nee, nee!' Riep Jamie en ze verpestte daarmee het hele romantische moment.
'Dan gaan jullie rotzooien en dan duurt het nog langer voor we weer verder naar Tortuga kunnen!
Mary keek teleurgesteld en Johnny knikte.
'Ik ga wel met Jamie, lieverd!' Zei hij en hij gaf Mary een kusje op haar voorhoofd.
'Iets minder klef a.u.b.' Zei Gregor en grinnikte.
'Dat bepalen we zelf wel!' Zei Johnny.
'Mary gaat met Gregor okee?!' Zei Jamie.
Mary en Gregor knikte.
'En jullie drie houden de wacht bij The Black Moon!' Zei Jamie en ze wees naar de overgebleven drie piraten.
'Vanavond weer terug bij het schip!' Zei ze en iedereen knikte.
'Wij 4 verzamelen zoveel mogelijk fuit en eten, en jullie houden de wacht! Iedereen snapt het dus?' Vroeg ze weer.
'Jaja! Laten we nou maar gaan!' Gromde Gregor en ze liepen allemaal een andere kant op.

Johnny en Jamie liepen door het bos.
Het was veel dichter dan ze gewend waren van onbewoonde eilandjes.
'En Mary lievelingskleur was dus?' Vroeg Johnny aan Jamie.
'Voor de laatste keer; Weet ik veel!? Ik ken d'r ook pas net een paar maanden! Ik heb meteen niet al dat soort kleine dingetjes gevraagd! Antwoordde ze shagrijnig.
'Jij kent d'r langer dan ik!'
Johnny keek om en zei niks.
Jamie keek hem aan en lachte.
'Sorry, het is ook de eerste keer dat mijn zusje verloofd is! Denk ik..'
'Ja ik begrijp het ook wel..' Lachte Johnny.
Lachend liepen ze verder.
Ze raapte wat fruit bij elkaar en Jamie wilde net een banaan van de grond oprapen, toen er opeens een enorme slang tevoorschijn kwam!
'SLAAAAAANG!!' Gilde Jamie en ze begon op en neer te springen.
'Doe is rustig Jam!' Zei Johnny.
Jamie wees naar de slang die tussen haar benen door gleed.
'Ren dan!' Riep Johnny paniekerig.
Jamie stond nog steeds onhandig te springen en sprong op de staart van de slang.
De slang siste en beet Jamie in haar been.
Jamie gilde.
'JAMIE!' Riep Johnny en hij rende naar haar toe.
'Alles is goed ho..' Probeerde Jamie te zeggen maar toen viel ze flauw.
Johnny tilde haar op zonder iets te zeggen en liep terug richting het strand.

[Mary Woods]

Toen Jamie haar ogen open probeerde te openen, voelde ze een enorm gebonk in haar hoofd.
Toen ze haar ogen echt open deed, zag ze 5 hoofden op zijn kop boven haar hangen.
'Ze komt bij!' Hoorde ze Mary's stem zeggen.
Ze was nog steeds duizelig.

Die avond, was het gelukt om een kampvuur te maken, en slaapplekken voor iedereen, gemaakt van zand en grote bladeren.
Gregor voerde Jamie voorzichtig met kleine stukjes vis en Mary en Johnny zaten samen romantisch in het vuur te kijken.
Bud en de andere piraten waren op het schip spulletjes aan het halen voor de overnachting.
Jamie voelde zich nog een beetje duizelig, maar was al redelijk spraakzaam.
Johnny en Mary waren ongezien naar een paar bosjes geslopen.
Jamie merkte dat ze er een paar misten, en vroeg aan Gregor waar die twee zijn gebleven.
Gregor haalde zijn schouders op. 'Ze zijn vast ergens aan het rotzooien, kan makkelijk!' Zei hij grijnzend.
Bud en de anderen kwamen door het water naar het vuur en lieten zien aan Gregor wat ze allemaal hadden meegenomen.
Een paar dekens, de laatste restjes brood en een tonnetje rum.

Ondertussen in de struiken...

'En... wat is jouw favoriete kleur?'
'Zwart! En de jouwe?' Vraagt Mary aan Johnny.
'Ehm... geen idee!' Antwoordt hij.
'Kom, ik denk dat we weer terug moeten.' Zegt Mary en ze staat op.
Ze geeft Johnny een hand om te helpen met opstaan, maar hij trekt haar weer terug en ze valt op hem.
'Of dat hoeft helemaal niet...' Zegt hij met een brutale blik in zijn ogen.
Giechelend rolt ze met Johnny door het zand.

[Jamie Woods]

Jamie werd midden in de nacht wakker van de pijn.
Ze stond op en negeerde de stekende pijn in haar been.
Ze liep richting het schip, ze verlangde naar haar bed, ook had ze niet door dat Johnny ook wakker was.
Voorzichtig klom ze aan boord en ging ze haar kajuit binnen.
Johnny keek zachtjes toe en wilde eigenlijk wat zeggen maar hij liet haar toch maar haar gang gaan, hij ging weer liggen en probeerde weer te slapen.
Jamie plofte met een zucht neer op haar bed en viel meteen in slaap.

Mary werd de volgende ochtend vroeg wakker en maakte direct Johnny wakker.
'Goeiemorgen slaapkoppie!' Grijnsde ze.
'Goeiemorgen vroege vogel!' Lachte Johnny slaperig terug.
Mary stond op en liep terug naar de rest van de piraten.
Jamie lag er natuurlijk niet meer.
Mary wist dat niet en schrok.
'J..Jamie is weg?!' Riep ze met een trillende stem.
'Niet meteen het slechtste denken! Misschien is ze wel in de boot!' Zei Johnny grijnzend.
Mary keek ongerust en rende snel door het water, naar het schip.

'Jamie! Je had kunnen verdrinken hé! Als je was gevallen en niemand hoorde je en je was bewusteloos en..' Tierde Mary totdat Johnny zijn hand op haar mond legde.
'Hee! Ik ben niet een of andere bejaarde die niet voor zichzelf kan zorgen!' Zei Jamie boos.
'Nu zit je wel een beetje in die situatie Jamie! Mary draait een beetje door maar ze heeft wel gelijk!' Zei Johnny zachtjes.
Jamie keek boos de andere kant op.
'IK KAN HEUS WEL VOOR MEZELF ZORGEN!' Schreeuwde Jamie opeens, en Johnny moest lachen.
Mary keek geschrokken de andere kant op en Jamie mompelde iets.
'Kom op Jam! We willen je helpen!' Riep Johnny.
Jamie keek de andere kant op en een traan rolde over haar wang.
'Het is mijn schuld! Jij zei het! Ik moest rennen! Maar ik luisterde natuurlijk niet!' Zei Jamie snikkend.
Jamie sprong uit bed, en wilde de deur uit rennen, opeens viel ze weer op de grond.
Mary en Johnny rende naar haar toe en hielpen haar weer overeind.
Jamie was nog even bij bewustzijn, en daarna hing ze als een slappe pop in de armen van Mary en Johnny.

[Mary Woods]

Mary en Johnny tilden haar op en legden haar op haar bed.
Het enige wat ze nu konden doen was wachten tot ze weer bijkwam en haar verzorgen.

Na een klein uurtje kwam Jamie weer langzaam bij.
Ze voelde weer zo'n bonkende hoofdpijn en geklop in haar been.
Mary kwam naar haar toegesneld.
'En wat ben je nou?' Vroeg ze.
Jamie glimlachte.
'Een gek, en hongerig!' Antwoordde Jamie.
Mary rolde met haar ogen.
Zuchtend stond ze op en liep naar de voorraden.
Jamie probeerde ondertussen omhoog te komen.
Gregor kwam binnen.
'En hoe gaat het met ons kleine kapiteintje?' Grijnsde hij.
Mary kwam weer binnen met een stukje brood en een appel.
'Nou niet plagen, Gregor! Anders kun je meteen weer door aan het werk.' Zei Mary streng.
'Jaja...' Mompelde hij.
Toen Mary klaar was met Jamie voeren, liep ze naar buiten en ging op de reling van het schip staan.
Ze keek naar het eiland.
Het zag er vredig uit met die blauwe zee, zachtjes kabbelend op het witte strand.
Ze keek naar Johnny, die hout naar een plek sleepte om een kampvuur te maken.
Mary zuchte.
Ze was zo verliefd op hem, en ze gingen trouwen!
Ze sprong van de reling af en liep door het water heen naar het strand.
Daar sloeg ze haar armen om Johnny heen en gaf hem een kusje in zijn nek.
Johnny knuffelde haar en gaf een kus.
'Ik hou van je...' Fluisterde Johnny in haar oor.
'Ik hou ook van jou...' Zei Mary.

Op het schip was het Jamie gelukt om op te staan en naar het dek te hinken.
"Ze houden echt van elkaar..." Dacht ze en zuchte.
"Had ik ook maar zo iemand..." Jamie keek een klein beetje jaloers naar de twee die aan het lachen waren op het strand.
Ze draaide zich om en hinkte naar Gregor toe.
'Zal ik even kijken hoe de wond eruitziet?' Zei hij en hij gaf Jamie een arm en samen liepen ze naar haar kajuit.

[Jamie Woods]

Mary kwam binnen.
'Laat mij maar' Zei ze wantrouwig en ze stroopte Jamies broek een stukje omhoog aan de onderkant.
Jamie zuchtte opgelucht terwijl ze Gregor weg zag lopen.
'Dat was niet helemaal wat ik bedoelde toen ik dacht aan zo iemand die van me houdt' Dacht ze bij zichzelf.
Mary keek naar de wond.
Hij was nog steeds dik en rood maar dit keer bloedde het een beetje.
'Jamie, hij bloed weer! Hoe kan dat?' Vroeg mary verbaast.
'Uhh... Geen idee!?' Zei Jamie ongeïnteresseert.
'Jamie! Dit is belangrijk! Van sommige slangenbeten kan je zo ziek worden dat je dood gaat!'
'Nou zeg! Dat had ik echt nog niet bedacht!' Zei Jamie.
Mary keek naar de bloedende opgezwollen rode wond en pakte een lap.
Zonder iets te zeggen bond ze de lap om Jamie haar been en liep ze weg.

Op het dek aangekomen moest Mary lachen.
Johnny dacht dat Mary gek geworden was en liep gauw naar haar toe.
'Wa.. Waarom lach je?' Vroeg hij zacht.
'Het is Jamie weer!' Zei Mary.
'Duh..' Fluisterde Johnny.
'Alle emoties hier op het schip worden tegewoordig door Jamie veroorzaakt!' Mompelde hij.
'Niet waar Johnny! Je moet niet overdrijven!' Zei Mary streng.
'Maar ze.. Laat ook maar.' Zei hij.
Mary liep zuchtend weer terug naar de kajuit.

'Mary! Mary! Mary help even!' Hoorde ze piepen vanuit Jamie's kajuit.
Mary liep grijnzend naar binnen maar die grijns verdween toen ze Jamie zag zitten.
De lap was rood van het bloed en er lag bloed op het bed.
Jamie zat met rood betraande ogen Mary aan te kijken.
Mary was zich rot geschrokken van al het bloed en ze wist eerst niks te doen.
'Hoe kan dit!?' Vroeg Mary terwijl ze meer lappen bij elkaar graaide.
'Ik heb geen idee Mary!' Zei Jamie snikkend. 'Het ging meer pijn doen en het begon erger te bloeden! Ik heb geen idee waar het vandaan kwam!'
'Ik vraag even aan Johnny of hij wat rum wil halen hoor!' Zei Mary en ze liep de kajuit uit.
'JOHNNY! HAAL WAT RUM! SNEL EEN BEETJE! JAMIE BLOED ZOWAT DOOD!!' Riep Mary overdreven en Jamie moest door haar tranen heen lachen.
Mary liep weer naar binnen.
'Zo! Nu heeft hij me zeker weten gehoord!' Zei ze droog.
Jamie keek op.
Johnny kwam binnen gestormd.
'Gaat ze het overleven?' Vroeg hij geschrokken tot hij Mary zag grijnzen.
'Ik denk het wel! Nu superheld Johnny er is!' Lachte Mary.
Johnny haalde voorzichtig de lap van de wond af en goot er wat rum overheen.
'Zonde van de rum eigenlijk maarja..' Mompelde Johnny.
Jamie keek hem boos aan en trok haar pistool.
'Zonde van johnny maarja!' Grijnsde ze en Mary keek haar bang aan.
Jamie richte op Johnny en haalde de trekker over..
'Klik.' Hoorden ze het pistool.
Jamie lachte zo hard dat het leek alsof Mary of Johnny de patiënt waren.
Ze waren bleek en keken geschrokken.
Het was nog niet tot hen doorgedrongen dat het pistool niet geladen was.
'Nou Jamie! Ik schrok me een ongeluk!' Gilde Mary.
'Dacht jij dat ik hem neer zou schieten? De verloofde van mijn zusje? Jij bent goed gek meid!' Riep Jamie uit.
Johnny moest nu lachen.
'Goeie Jam!' lachte Johnny en hij gaf Jamie een highfive.
Mary was nog steeds geschrokken en ze liep de kajuit uit.
Johnny verzorgde Jamie's wond verder en liep daarna achter Mary aan.